Οι ορθόδοξες εικόνες περιγράφουν εικαστικά τους Λόγους της Αγίας Γραφής και δεν αποκλίνουν από την εξιστόρηση και τα δόγματα.
Αντιθέτως οι δυτικοί θρησκευτικοί πίνακες είναι εμπνευσμένοι από τον καλλιτέχνη που τους φιλοτέχνησε και πέφτουν σε πολλά ατοπήματα αποκλίνοντας από τους λόγους της Αγίας Γραφής.
Στην εικόνα της Γεννήσεως παρατηρούμε τους εξής συμβολισμούς:
Κεντρικά πρόσωπα στην εικόνα είναι η Θεοτόκος με τον Χριστό στη φάτνη.
Η Θεοτόκος ιστάμενη με έκφραση προσώπου που υποδηλώνει χαρά, σεβασμό και θαυμασμό προς το θείον βρέφος. Η στάση της εν είδει αγγέλου με σταυρωμένα τα χέρια μπροστά στον Θεάνθρωπο.
Την εποχή εκείνη το κόκκινο χρώμα ήταν το χρώμα της παρθενίας.
Ο εσωτερικός χιτώνας της είναι μπλε και συμβολίζει την ουράνια αγιότητα της παρθένου Μαρίας.
Στο μέτωπο και στους ώμους το ύφασμα έχει κεντημένα τρία αστέρια που δείχνουν το αειπάρθενό της πριν κατά και μετά την γέννηση του θείου βρέφους.
Το κάθε αστέρι φέρει οκτώ ακτίνες που συμβολίζουν τις 8 Ημέρες της δημιουργίας του κόσμου.
Μετά την πτώση των πρωτοπλάστων και έως την Δευτέρα παρουσία του Κυρίου η ανθρωπότητα διανύει την Ογδόη Ημέρα.
Τα χρυσά σιρίτια που περιβάλλουν το μαφόριο συμβολίζουν την Μητέρα του Βασιλέως Χριστού και τον ψαλμόν 44, στίχος 10 «
…ἐν ἱματισμῷ διαχρύσῳ περιβεβλημένη, πεποικιλμένη...» δηλ. «…στολισμένη και φέρουσα φόρεμα υφασμένον με χρυσάς κλωστάς και ποικίλα κεντήματα...»
Σύμφωνα με τον ύμνο της Εκκλησίας μας οι άνθρωποι προσφέρουν:
Στο μέτωπο και στους ώμους το ύφασμα έχει κεντημένα τρία αστέρια που δείχνουν το αειπάρθενό της πριν κατά και μετά την γέννηση του θείου βρέφους.
Το κάθε αστέρι φέρει οκτώ ακτίνες που συμβολίζουν τις 8 Ημέρες της δημιουργίας του κόσμου.
Μετά την πτώση των πρωτοπλάστων και έως την Δευτέρα παρουσία του Κυρίου η ανθρωπότητα διανύει την Ογδόη Ημέρα.
Τα χρυσά σιρίτια που περιβάλλουν το μαφόριο συμβολίζουν την Μητέρα του Βασιλέως Χριστού και τον ψαλμόν 44, στίχος 10 «
…ἐν ἱματισμῷ διαχρύσῳ περιβεβλημένη, πεποικιλμένη...» δηλ. «…στολισμένη και φέρουσα φόρεμα υφασμένον με χρυσάς κλωστάς και ποικίλα κεντήματα...»
Σύμφωνα με τον ύμνο της Εκκλησίας μας οι άνθρωποι προσφέρουν:
Τί σοί
προσηνέγκωμεν Χριστέ ὁ Θεός, ὅτι ὥφθης ἐπί τῆς γῆς ὡς ἄνθρωπος δι’ ἡμᾶς; Ἕκαστον
τῶν ὑπό σοῦ γενομένων κτισμάτων τήν εὐχαριστίαν σοί προσάγει, οἱ ἄγγελοι τόν ὕμνον,
οἱ οὐρανοί τόν ἀστέρα, οἱ μάγοι τά δῶρα, οἱ ποιμένες τό θαῦμα, ἡ γῆ τό
σπήλαιον, ἡ ἔρημος τήν φάτνην, ἡμεῖς δέ μητἐραν Παρθένον. Ὁ πρό αἰώνων Θεός, ἐλέησον
ἡμᾶς
Εις την καθομιλουμένη:
Τί δώρο να
προσφέρουμε Χριστέ, Θεέ μας, Σ’ Εσένα
που στη γη ως άνθρωπος ήρθες για μας;
Καθένα από τα πλάσματά Σου
ευχαριστία σου προσφέρει.
Οι Άγγελοι ύμνο Σού προσφέρουν, ο ουρανός τον αστέρα,
οι Μάγοι τα δώρα, οι ποιμένες έκπληξη και θαυμασμό, η γη το Σπήλαιο, η έρημος
τη φάτνη, κι εμείς προσφέρουμε την Παρθένο Μητέρα.
Εσύ που είσαι ο αιώνιος Θεός
ελέησέ μας.
Στην εικόνα ο Χριστός είναι τοποθετημένος μέσα σε μαρμάρινο τάφο και τυλιγμένος με νεκρικό σάβανο υποδηλώνοντας έτσι ο αγιογράφος τη θανάτωσή του από τους ανθρώπους.
------------------------------------------------
Άνωθεν της φάτνης οι άγγελοι υμνολογούν την Γέννηση του Χριστού
------------------------------------------------
Στη δεξιά πλευρά της εικόνας ένας άγγελος μεταφέρει το θαυμαστό γεγονός της Γεννήσεωςτου Θεανθρώπου σε έναν ταπεινό βοσκό.
------------------------------------------------
Εσωτερικά του σπηλαίου δύο ζώα ζεσταίνουν το σώμα του χριστού και σύμφωνα με τον λόγο του Προφήτου Ησαΐα «έγνω βούς τον κτισάμενον και όνος την φάτνην του κυρίου αυτού. Ισραήλ δε με ουκ έγνω και ο λαός με ου συνήκε», όπου καυτηριάζει την αποστροφή του εκλεκτού λαού για το πρόσωπο του Χριστού και καλεί τους ανθρώπους να σταθούν ορθοί κατά σάρκα και πνεύμα εμπρός στο θαυμαστό γεγονός της Γεννήσεως του Θείου βρέφους.
------------------------------------------------
Το σπήλαιο είναι σκοτεινό όπως ήταν ο κόσμος πριν την έλευση του Σωτήρος Χριστού.
------------------------------------------------
Από τον ουρανό κατέρχεται το φως της θείας χάριτος (αστέρας) και άνωθεν της φάτνης χωρίζεται σε τρεις ακτίνες συμβολίζοντας τον Τριαδικό Θεό
------------------------------------------------
Οι τρεις Μάγοι, Μελχιώρ, Βαλτασάρ και Γασπάρ ήσαν σοφοί και ευγενείς της εποχής.
------------------------------------------------
Τα Τίμια Δώρα, από την Ιερά Μονή του Αγίου Παύλου
Προσφέρουν στον Χριστό τα Τίμια Δώρα: Χρυσό για την Ουράνια Βασιλική καταγωγή του, Λιβάνι για την αγιότητά του και σμύρνα για τον σταυρικό του θάνατο από τους ανθρώπους.
------------------------------------------------
Κάτωθεν και αριστερά της εικόνας: Ο αγιογράφος θέλοντας να εκφράσει εικαστικά την ενανθρώπιση του Χριστού φιλοτέχνησε δύο μαίες που πλένουν το νεογέννητο Θείον βρέφος.
------------------------------------------------
Κάτωθεν και δεξιά της εικόνας ο μνήστωρ Ιωσήφ καθήμενος σκέπτεται με χαρακτηριστική αμφιβολία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του (κατά τα ανθρώπινα) για την παρθενία της Θεοτόκου.
Ο διάβολος εν είδει γέροντος βοσκού τον πειράζει με επιχειρήματα για το παράδοξο (κατά την αντίληψη των ανθρώπων) συμβάν λέγοντάς του ότι: «αν το ραβδί που κρατώ βγάλει φύλλα, τότε και μία παρθένος θα γεννήσει».
Μας δείχνει αυτή η παράσταση την ασταθή και αδύναμη Πίστη των ανθρώπων προς τον Θεό.
Αναρτήσεις
