Περί εθνών - Οσίου Ανδρέου του διά Χριστόν σαλού

 

Τα βδελυρά έθνη

Κείμενο: (Χωρίον Γ΄)

Εν Εκείνω γαρ τω καιρώ αποφράξει Κύριος ο Θεός τας πύλας* τας εν Ιδαλαία {εν. αλ. Ινδίαι} άς έκλεισεν Αλέξανδρος ο των Μακεδόνων Βασιλεύς, και εξελεύσονται οι εβδομήκοντα δύο βασιλείς* μετά του λαού αυτών τα λεγόμενα ρυπαρά έθνη, τα βδελυρότατα πάσης συγχασίας και διωδίας και διασκορπισθήσονται εν ταίς χώραις ταις υπ' ουρανόν, σάρκας ζώντων ανθρώπων αισθίονταις και το αίμα πίοντες, κύνας και μυίας και βατράχους νεμόμενοι και πάσαν ρυπαρίαν.

Ουαί τη οικουμένη πάση εν η πορεύσονται από προσώπου αυτών, τας μεν ούν ημέρας εκείνας, μη έστω Χριστιανός Κύριε εί δυνατόν ήν αλλ' οίδα ότι έσονται.

Ημέραι εκείναι σκοτισθήσονται δίκην θρυνούσαι εν τω αέρι δια το μίσος, όπερ τα βδελυρά εργάζονται έθνη ο ήλιος σκοτισθήσεται, και η σελήνη ου δώσει το φέγγος αυτής, βλέποντας τα βδελύγματα επί της γης αμιλλώμενα φάγονται γαρ και τον χουν της Γής και τα θυσιαστήρια κύθρους {χύτρας} οίκων εργάσονται, τα τίμια σκεύη εν μιάσματι χρήσονται. Οι κατοικούντες την Ασίαν φευγέτωσαν εις τας κοιλάδας των νήσων-πενθήσει γαρ Ασία τας νήσουν ου γαρ πορεύσονται εν αυτή οι λαοί, άλλ' έσονται πενθούντες ημέρας ρν' εκοτόν πεντήκοντα εν άλ. εξακοσΐας εξήκοντα.

Τότε εγερθήσεται ο Σατανάς ο αντίχριστος φημί, εκ της φυλής του Δάν, ού μέντοι ιδία θελήσει γενόμενος άνθρωπος αλλ' ευρεθήσεται ένεκεν αυτού σκεύος αισχρόν και ρυπαρόν, όπως πληρωθεί εν αυτώ τα των προφητών.

-----------------------------------------------------

 

Απόδοση εις την Νέαν Ελληνικήν

- Κατά το έτος εκείνο θ’ ανοίξει ο Κύριος τις πύλες των Ινδιών που έκλεισε ο βασιλιάς των Μακεδόνων Αλέξανδρος. Θα βγουν τότε απ’ εκεί οι εβδομήντα δύο βασιλείς με τον λαό τους, τα λεγόμενα βδελυρά έθνη, που είναι πιο σιχαμερά από κάθε αηδία και δυσωδία. Αυτά θα διασκορπισθούν σ’ όλο τον κόσμο. Θα τρώνε ζωντανούς τους ανθρώπους και θα πίνουν το αίμα τους. Θα καταβροχθίζουν επίσης με μεγάλη ηδονή μύγες, βατράχους, σκυλιά και κάθε ακαθαρσία.

Αλλοίμονο στις περιοχές, απ’ όπου θα περάσουν! Αν είναι δυνατόν, Κύριε, ας μην υπάρχουν τότε Χριστιανοί! Γνωρίζω όμως ότι θα υπάρχουν.

Εκείνες οι ημέρες θα σκοτεινιάσουν, σαν να θρηνούν στον αέρα για όσα αποτροπιαστικά θα διαπράξουν εκείνα τα σιχαμερά έθνη. Ο ήλιος θα γίνει σαν αίμα, ενώ η σελήνη κι όλα τα άστρα θα σκοτισθούν, καθώς θα τα βλέπουν επάνω στη γη να συναγωνίζονται στην ακαθαρσία. Αυτοί οι λαοί θα κατασκάψουν τη γη, θα κάνουν αποχωρητήρια τα θυσιαστήρια, και θα βάλουν τα άγια σκεύη σε ατιμωτική χρήση. Τότε όσοι θα κατοικούν στην Ασία, ας φύγουν στα νησιά των Κυκλάδων (κατ’ άλλη γραφή: τις κοιλάδες των νήσων), γιατί τα ρυπαρά έθνη δεν θα πάνε εκεί, και ας πενθήσουν για εξακόσιες εξήντα ημέρες.

 

- Τότε θα σαρκωθεί απ’ την φυλή του Δαν ο σατανάς, δηλαδή θα γεννηθεί ο αντίχριστος. Δεν θα γίνει όμως άνθρωπος με τη δική του δύναμη, αλλά θα του πλάση ο Θεός σκεύος αισχρό και ρυπαρό, για να εκπληρωθούν έτσι οι λόγοι των προφητών.

Πηγή: βίος του οσίου Ανδρέου του δια Χριστόν σαλού, εκδ. Ιεράς Μονής Παρακλήτου