ΑΣ ΜΗΝ ΠΕΤΡΟΒΟΛΑΜΕ… ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ!

 

ΑΣ ΜΗΝ ΠΕΤΡΟΒΟΛΑΜΕ… ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ!

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: Ο τρόπος της Εκκλησίας είναι η αγάπη!

Είπα σε κάποιον μια φορά: «Ξέρεις πώς υπάρχουν και μαχητές τού πειρασμού;». Ο Χριστιανός δεν πρέπει να είναι φανατικός, άλλα να έχει αγάπη για όλους τους ανθρώπους.

Όποιος πετάει λόγια αδιάκριτα, και σωστά να είναι, κάνει κακό.

Γνώρισα έναν συγγραφέα πού είχε ευλάβεια πολλή, αλλά μιλούσε στους κοσμικούς με μια γλώσσα ωμή, που προχωρούσε όμως σε βάθος, και τους τράνταζε.

  Μια φορά μου λέει: «Σε μια συγκέντρωση είπα αυτό και αυτό σε μια κυρία». Άλλα με τον τρόπο πού της το είπε, την είχε σακατέψει. Την πρόσβαλε μπροστά σε όλους. «Κοίταξε, τού λέω, εσύ πετάς στους άλλους χρυσά στεφάνια με διαμαντόπετρες, έτσι όμως πού τα πετάς, σακατεύεις κεφάλια. Όχι μόνον ευαίσθητα αλλά και γερά». Ας μην πετροβολάμε τους ανθρώπους… χριστιανικά.

Όποιος ελέγχει μπροστά σε άλλους κάποιον πού αμάρτησε ή μιλάει με εμπάθεια για κάποιο πρόσωπο, αυτός δεν κινείται από το Πνεύμα τού Θεού κινείται από άλλο πνεύμα. Ο τρόπος της Εκκλησίας είναι η αγάπη - διαφέρει από τον τρόπο των νομικών.

Ή Εκκλησία βλέπει τα πάντα με μακροθυμία και κοιτάζει να βοηθήσει τον καθέναν, ο,τι και αν έχει κάνει, όσο αμαρτωλός και αν είναι. Βλέπω σε μερικούς ευλαβείς ένα είδος παράξενης λογικής.

Καλή είναι ή ευλάβεια πού έχουν, καλή και ή διάθεση για το καλό, άλλα χρειάζεται και ή πνευματική διάκριση και ευρύτητα, για να μη συνοδεύει την ευλάβεια ή στενοκεφαλιά, ή γεροκεφαλιά (το γερό δηλαδή αρβανίτικο κεφάλι). Όλη ή βάση είναι να έχει κανείς πνευματική κατάσταση, για να έχει την πνευματική διάκριση, γιατί αλλιώς μένει στο «γράμμα τον νόμου», και το «γράμμα του νόμου αποκτείνει».

Αυτός που έχει ταπείνωση, δεν κάνει ποτέ τον δάσκαλο ακούει και, όταν τού ζητηθεί η γνώμη του, μιλάει ταπεινά. Ποτέ δεν λέει «εγώ», άλλα «ο λογισμός μού λέει» ή «οι Πατέρες είπαν». Μιλάει δηλαδή σαν μαθητής. Όποιος νομίζει ότι είναι ικανός να διορθώνει τους άλλους έχει πολύ εγωισμό.

- Όταν, Γέροντα, ξεκινάει κανείς από καλή διάθεση να κάνη κάτι και φθάνει στα άκρα, λείπει ή διάκριση;

- Είναι ο εγωισμός μέσα στην ενέργεια του αυτή και δεν το καταλαβαίνει, γιατί δεν γνωρίζει τον εαυτό του, γι’ αυτό πιάνει τα άκρα. Πολλές φορές από ευλάβεια ξεκινούν μερικοί, αλλά που φθάνουν!

Από το βιβλίο: «Πνευματική αφύπνιση», Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι Β'

Πηγή:  http://anthologioxr.blogspot.gr/2014/03/blog-post_3192.ht

ml