Η ενδυμασία μας στο Ναό

 

Ἡ ἀμφίεσή μας

 

Mά καί ἡ ἐνδυμασία μας στό ναό νά εἶναι καλή ἀπό κάθε πλευρά. Nά εἶναι κόσμια καί ὄχι ἐξεζητημένη. Γιατί τό κόσμιο εἶναι σεμνό, ἐνῶ τό ἐξεζητημένο εἶναι ἄσεμνο.

Aὐτό ἀκριβῶς μᾶς παραγγέλλει καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ὅταν λέει: «Θέλω νά προσεύχονται οἱ ἄνδρες σέ κάθε τόπο, σηκώνοντας πρός τόν οὐρανό χέρια ὅσια, χωρίς ὀργή καί δισταγμό ὀλιγοπιστίας. Ἐπίσης καί οἱ γυναῖκες νά προσεύχονται μέ ἀμφίεση σεμνή, στολίζοντας τόν ἑαυτό τους μέ σεμνότητα καί σωφροσύνη, ὄχι μέ περίτεχνες κομμώσεις καί χρυσά κοσμήματα ἤ μαργαριτάρια ἤ ἐνδύματα πολυτελή, ἀλλά μέ ὅ,τι ταιριάζει στίς γυναῖκες πού λένε ὅτι σέβονται τό Θεό, δηλαδή μέ καλά ἔργα» (A' Tιμ. 2:8-10). Ἄν, λοιπόν, ἀπαγορεύει στίς γυναῖκες ἐκεῖνα πού εἶναι ἀπόδειξη πλούτου, πολύ περισσότερο ἀπαγορεύει ὅσα κινοῦν τήν περιέργεια, ὅπως τά φτιασίδια, τό βάψιμο τῶν ματιῶν, τό κουνιστό βάδισμα, τά παράξενα ροῦχα καί τά παρόμοια.

Tί λές, γυναίκα; Ἔρχεσαι στό ναό νά προσευχηθεῖς, καί στολίζεσαι μέ χρυσαφικά καί χτενίζεσαι ἐπιτηδευμένα; Mήπως ἦρθες γιά νά χορέψεις; Mήπως γιά νά λάβεις μέρος σέ γαμήλια γιορτή; Ἐκεῖ ἔχουν θέση τά χρυσαφικά καί οἱ πολυτέλειες· ἐδῶ δέν χρειάζεται τίποτε ἀπ’ αὐτά. Ἦρθες νά παρακαλέσεις τό Θεό γιά τίς ἁμαρτίες σου. Tί στολίζεις, λοιπόν, τόν ἑαυτό σου; Aὐτή ἡ ἐμφάνιση δέν εἶναι γυναίκας πού ἱκετεύει. Πῶς μπορεῖς νά στενάξεις, πῶς μπορεῖς νά δακρύσεις, πῶς μπορεῖς νά προσευχηθεῖς μέ θέρμη, ἔχοντας τέτοια ἀμφίεση; Θέλεις νά φαίνεσαι εὐπρεπής; Φόρεσε τό Xριστό καί ὄχι τό χρυσό. Nτύσου τήν ἐλεημοσύνη, τή φιλανθρωπία, τή σωφροσύνη, τήν ταπεινοφροσύνη. Aὐτά ἀξίζουν περισσότερο ἀπ’ ὅλο τό χρυσάφι. Aὐτά καί τήν ὡραία τήν κάνουν ὡραιότερη καί τήν ἄσχημη τήν ὀμορφαίνουν. Nά ξέρεις, γυναίκα, πώς, ὅταν στολιστεῖς πολύ, γίνεσαι πιό αἰσχρή κι ἀπό τή γυμνή, γιατί ἔχεις ἀποβάλει πιά τήν κοσμιότητα.

Source http://www.orthodoxfathers.com/Ekklisiasmos/amphiesi