Ο ΆΓΙΟΣ ΕΥΦΡΌΣΥΝΟΣ Ο ΜΆΓΕΙΡΟΣ (11 Σεπτεμβρίου) − Προστάτης των μαγείρων

Ὁ Ἅγιος Εὐφρόσυνος ὁ µάγειρος

Ὑπῆρξε ἀγράµµατος, ἀλλ᾿ ἀληθινὰ εὐσεβὴς καὶ πιστός. Ἔκανε οἰκονοµίες µὲ στερήσεις τοῦ ἑαυτοῦ του, µόνο καὶ µόνο γιὰ νὰ κάνει ἐλεηµοσύνες.

Τὸ ἐπάγγελµά του τοῦ ἐπέτρεπε νὰ τρώει πρῶτος τὰ καλύτερα φαγητά.

Αὐτὸς ὅµως, δὲν θέλησε νὰ τὸ µεταχειριστεῖ ποτέ.

Ἔτρωγε µὲ µεγάλη εὐχαρίστηση τὰ χόρτα καὶ τὶς ἐλιές του, τὴν στιγµὴ ποὺ ἔβραζαν ἢ ἕψηναν µπροστά του τὰ ὀρεκτικότερα κρέατα καὶ τὰ προκλητικότερα ψάρια.

Κατόπιν ὁ Εὐφρόσυνος πῆγε σὲ µοναστήρι, ὅπου καὶ ἐκεῖ ἐξασκοῦσε τὸ ἔργο τοῦ µαγείρου.

Ἀλλ᾿ αὐτός, ἀντίθετα ἀπὸ ὅτι στὰ κοσµικὰ ξενοδοχεῖα, στὸ µοναστήρι ἔφτιαχνε µετριότατο φαγητό.

Σὲ µερικοὺς ποὺ τὸν εἰρωνεύονταν γι᾿ αὐτή του τὴν κατάσταση, ὁ Εὐφρόσυνός µε πραότητα ἀπαντοῦσε:

«Ἡ καλὴ µαγειρικὴ δὲν εἶναι τόσο καλὸς βοηθὸς γιὰ τὴν βασιλεία τῶν οὐρανῶν.

Τὴν πολλὴ εὐφροσύνη ποὺ ζητοῦν τὰ σώµατα, θὰ τὴν χάσουν κατ᾿ ἀνάγκην οἱ ψυχές.

Καὶ ἐγὼ δὲν ἔχω ἐδῶ προορισµὸ νὰ σᾶς κολάσω».

Τελικὰ ὁ Εὐφρόσυνος πέθανε σ᾿ ἕνα ἐρηµικὸ ἡσυχαστήριο.

Καὶ ἡ Ἐκκλησία, ποὺ ξέρει ὅτι στὴν αἰώνια ζωὴ δὲν ἔχει κανένα ἀνώτερο δικαίωµα ἀπὸ ἕναν µάγειρα ἕνας βασιλιὰς ἢ φιλόσοφος, ἀνέγραψε µεταξὺ τῶν ἁγίων της τὸν µάγειρο Εὐφρόσυνο, ἐπειδὴ ἤξερε καὶ νὰ πιστεύει καὶ νὰ ζεῖ κατὰ τὸ θέληµα τοῦ Θεοῦ.