Γέροντας Παΐσιος: Τον Θεό Τον βάζουν σήμερα στην άκρη.

 

Ο Καλός Θεός μας δίνει πλούσιες τις ευλογίες Του. Να μη δείχνουμε αχαριστία και Τον παροργίζουμε, γιατί έρχεται "η οργή του Θεού επί τους υιούς της απειθείας" -μη γένοιτο. Στην εποχή μας δεν πέρασαν οι άνθρωποι ούτε πολέμους ούτε πείνα και λένε ότι δεν έχουν ανάγκη και από τον Θεό. Τα έχουν όλα και γι' αυτό δεν εκτιμούν τίποτε. Αν όμως έρθη δύσκολος καιρός, πείνα κ.λπ., και δεν έχουν τι να φάνε, τότε θα εκτιμήσουν και το ψωμί και την μαρμελάδα και όσα θα στερηθούν. Άμα δεν δοξάζουμε τον Θεό, επιτρέπει ο Θεός να έρθη μια δοκιμασία, για να εκτιμήσουμε τα πράγματα. Ενώ, όταν τα εκτιμούμε, δεν επιτρέπει ο Θεός να συμβή τίποτε το κακό.

Παλιότερα που δεν υπήρχαν αυτές οι μεγάλες ευκολίες, και η επιστήμη δεν είχε προχωρήσει τόσο, αναγκάζονταν οι άνθρωποι σε όλες τις δυσκολίες να καταφεύγουν στον Θεό, και ο Θεός βοηθούσε. Τώρα, επειδή η επιστήμη προχώρησε, τον Θεό Τον βάζουν στην άκρη.

Πάνε χωρίς Θεό σήμερα. Υπολογίζουν: "Θα κάνουμε τούτο, θα κάνουμε εκείνο". Σκέφτονται την πυροσβεστική, σκέφτονται τις γεωτρήσεις, το ένα, το άλλο... Αλλά χωρίς Θεό τι θα κάνουν οι άνθρωποι; Οργή Θεού θα φέρουν. Βλέπεις, όταν δεν βρέχη, δεν λένε: "Θα κάνουμε προσευχή", αλλά "θα κάνουμε γεώτρηση". Και το κακό είναι ότι με αυτά τα μέσα που υπάρχουν, σιγά-σιγά όχι μόνον οι άπιστοι σκέφτονται έτσι, αλλά ακόμη και οι πιστοί αρχίζουν να ξεχνούν την δύναμη του Θεού. Το καλό είναι που μας ανέχεται ο Θεός. Αλλά την Πρόνοια του θεού ούτε καν την καταλαβαίνουν οι άνθρωποι.
Μια παρέα έλεγε: "Δεν έχουμε ανάγκη από τον Θεό, έχουμε γεωτρήσεις". Ενώ τώρα πρέπει να παρακαλέσουμε πιο πολύ τον Θεό να κάνη διπλό θαύμα, γιατί έχουν αλλοιώσει την φύση οι άνθρωποι με αυτά που κάνουν. Παρατηρούσα τα σύννεφα, πήγαιναν αλέ-ρετούρ. Μαζεύονταν από εδώ, πήγαιναν εκεί, μια πάνω-μια κάτω. Φυσάει και τα παίρνει ο αέρας τα σύννεφα και αντί οι άνθρωποι να πουν, "τώρα πρέπει να κάνη διπλό θαύμα ο Θεός, για να κρατήση τα σύννεφα", λένε, "δεν έχουμε ανάγκη από τον Θεό". Ευτυχώς που ο Θεός δεν παίρνει τοις μετρητοίς ό,τι λέμε, αλλιώς θα μας έκανε Χτυπούν σε βάθος εκατό-εκατόν πενήντα μέτρα κάτω για νερό και δεν βρίσκουν νερό. Στο Ναύπλιο χτύπησαν μέχρι εκατόν ογδόντα μέτρα κάτω και έβγαλαν θαλασσινό νερό. Άλλοι πάλι είπαν τον Έλενο ποταμό να τον πάνε στην Αθήνα. Δέκα χρόνια θέλουν να τον πάνε στην Αθήνα και τι έξοδα! Και πάλι θα τελειώση το νερό. Δεν λένε ένα "ήμαρτον" οι άνθρωποι. Σε ένα κουσοχώρι, τώρα με την ανομβρία, πήγε ένας πολιτικός και τους είπε ότι με ένα σύστημα θα καθαρίσουν τα νερά από τους βόθρους, για να έχουν νερό να πίνουν. Και το θεώρησαν σπουδαία ιδέα! Αυτό και μόνο σαν λογισμός δεν στέκει. Δήτε πού φθάνουν, να πίνουν -με συγχωρήτε- τα ούρα τους οι άνθρωποι! Να το κάνουν αυτό σε μια πόλη που έχουν ξεφύγει οι άνθρωποι, δικαιολογείται κάπως, γιατί έχουν παρασυρθή από το κοσμικό πνεύμα. Αλλά σε ένα κουτσοχώρι το να τους βρη ένας σαν λύση να καθαρίζουν τα ούρα τους και να τα πίνουν, να το θεωρούν σπουδαίο και να μη στρέφουν λίγο το βλέμμα τους στον Θεό, να πουν ένα "ήμαρτον", για να ρίξη ο Θεός νερό, είναι φοβερό!

Και στο Άγιον Όρος πήγαν από ένα Μοναστήρι να φυτέψουν πεύκα, για να τα εκμεταλλευθούν μετά και να κάνουν χαρτί! Ξεράθηκαν όλα, ήρθε η τιμωρία από τον Θεό. Καλά, βρε παιδί, χαρτοπετσέτες και χαρτί υγείας θα βγάζει το Άγιον Όρος; Καταλάβατε; Έκαναν τον κόπο τα φύτεψαν και όσα φύτεψαν -οργή Θεού!- ξεράθηκαν όλα!

- Γέροντα, κατάλαβαν ότι δεν ήταν σωστό;

- Αχ, πού να καταλάβουν! Μετά έφεραν μηχανήματα από την Γερμανία, να κάνουν γεώτρηση, να βγάλουν νερό! Χάθηκε και το νερό που υπήρχε. Βλέπεις, άμα φύγη η ευαισθησία η πνευματική, πού οδηγεί η εμπορική αντιμετώπιση; Γι' αυτό σιγά-σιγά χάνεται από τον Μοναχισμό αυτή η ευλάβεια. Δεν καταλαβαίνουν ότι, αν δεν βρέξη, θα χαθούν και τα νερά που υπάρχουν. Χρησιμοποιούν μόνον την λογική, και τον Θεό Τον βάζουν στην άκρη.

Αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη ότι σε μια πολιορκία της Σαμαρείας από τους Σύριους είχε τελειώσει και το νερό. Έπεσε δυστυχία, ψοφούσαν τα ζώα και έφθασαν οι μητέρες να τρώνε τα παιδιά τους. Πάει ο Προφήτης Ελλισαιέ στον οικονόμο του βασιλιά Ιωράμ και του λέει: "Τα ζώα ψόφησαν, οι άνθρωποι πεθαίνουν από την πείνα, αλλά ο Θεός θα βοηθήση". Ο οικονόμος, που τα τακτοποιούσε όλα με την λογική, του λέει: "Πώς θα βοηθήση; Από τον ουρανό θα στείλη ο Θεός;" Τότε ο Προφήτης του είπε: "Αύριο ο Θεός θα στείλη βοήθεια, αλλά εσύ δεν θα την χαρής". Και πράγματι την επόμενη μέρα έφερε ο Θεός τέτοιο πανικό στο εχθρικό στρατόπεδο -άκουγαν οι εχθροί ποδοβολητό αλόγων, θόρυβο αρμάτων, βούιζαν τα αυτιά τους και νόμιζαν ότι ήραν Αιγύπτιοι για ενίσχυση- που το έβαλαν στα πόδια και άφησαν σκηνές, τρόφιμα, όπλα, ό,τι είχαν. Και καθώς επέστρεφαν έντρομοι στην πατρίδα τους, άφηναν στους δρόμους τα ιμάτια και τα πολεμοφόδιά τους. Εν τω μεταξύ τέσσερις λεπροί Ισραηλίτες που ήταν έξω από την πόλη, είπαν: "Δεν πάμε στο εχθρικό στρατόπεδο μήπως βρούμε τίποτε να φάμε; Έτσι και αλλιώς θα πεθάνουμε". Πλησιάζουν μια σκηνή, άδεια. Πλησιάζουν άλλη, άδεια. Πουθενά εχθροί! Παίρνουν τρόφιμα, πράγματα, ολόκληρα τσουβάλια. Ειδοποίησαν ότι οπισθοχώρησαν οι εχθροί, αλλά οι Ισραηλίτες νόμισαν ότι είναι σχέδιο. "Θα κρύφτηκαν οι εχθροί, είπαν, για να ανοίξουμε τις πύλες και να μπουν μέσα". Τότε ένας αξιωματικός είπε: "Πέντε ζώα μας έμειναν. Δεν στέλνουμε στρατιώτες να δουν τι συμβαίνει;" Πήγε κάθε στρατιώτης προς μια κατεύθυνση και, όταν επέστρεψαν, είπαν: "Οι εχθροί έφυγαν πανικόβλητοι και άφησαν ό,τι είχαν". Τότε έτρεξαν όλοι οι Ισραηλίτες να βγουν από το κάστρο, για να πάρουν τρόφιμα κ.λπ. Και καθώς έβγαιναν, τσαλαπάτησαν τον οικονόμο στην είσοδο του κάστρου, που προσπαθούσε να επιβάλη την τάξη. Έτσι, όπως είχε πει ο Προφήτης Ελισαιέ, ο οικονόμος είδε την βοήθεια του Θεού, αλλά δεν την χάρηκε. Βλέπετε πώς ο Θεός τα τακτοποίησε όλα;

ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ - Αρμαγεδδών και 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος

 

-Όταν ακούσετε ότι τα νερά τού Ευφράτη τα κόβουν από ψηλά οι Τούρκοι με φράγματα, και τα χρησιμοποιούν για αρδευτικά έργα, τότε να ξέρετε ότι ήδη έχουμε μπει στην ετοιμασία τού μεγάλου εκείνου πολέμου και ότι προετοιμάζετε ο δρόμος για τις μύριες μυριάδων στρατού των από ανατολών ηλίου » , πού αναφέρει ή Αποκάλυψη…

Μέσα σε όλη αυτή την προετοιμασία, συνεχίζει ο π. Παΐσιος, είναι και ή αποξήρανση τού ποταμού Ευφράτη πού αναφέρει ή Αποκάλυψη, για να μπορέσουν έτσι να περάσουν τα 200.000.000 στρατού πού σημειώνονται, και πού σήμερα μόνο οι Κινέζοι διαθέτουν…

Μάλιστα οι Κινέζοι, έλεγε ο Γέροντας, κατασκευάζουν ένα δρόμο, πού σήμερα τον έχουν φθάσει κοντά στην Ινδία, τον λεγόμενο » θαύμα τής Εποχής » και πού το πλάτος του είναι ικανό για να περνούν χίλιοι στρατιώτες παρατεταγμένοι δίπλα, δίπλα. Αν περιμένουμε να σχιστεί ο Ευφράτης και να εξαφανιστεί το νερό, τότε σίγουρα θα πλανηθούμε. Γιατί αλλιώς τα εννοεί ή Γραφή, και αλλιώς οι περισσότεροι τα καταλαβαίνουν…

Πρέπει ο άνθρωπος να έχει Θεϊκή καθαρότητα σήμερα, για να μην ξεγελασθεί από τα σημεία των καιρών. Κάτι ανάλογο συνέβη και με το Τσερνομπίλ…

Εκεί, στην Αποκάλυψη, ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος αναφέρει, ότι είδε αστέρα μέγα καιόμενον να πέφτει από τον ουρανό μολύνοντας, πικραίνοντας, και δηλητηριάζοντας θανάσιμα, τα νερά και τις πηγές των υδάτων…

Και το όνομα τού αστέρος Αψινθος!…( Ουκρανικά Τσερνομπίλ !…)

Όσοι περιμένουν ακόμη να πέσει κάποιο αστέρι από τον ουρανό έχουν πλανηθεί. Ποτέ δεν πρόκειται να καταλάβουν ότι αυτό έχει ήδη γίνει… Γιατί Τσερνομπίλ στα Ρωσικά σημαίνει «πικράδα» και είναι ή ίδια λέξη «Άψινθος» πού αναφέρεται στην Αποκάλυψη, πού θα μολύνει με πικρότητα τα ύδατα κάνοντάς τα ακατάλληλα…

Αποσπάσματα από το βιβλίο: Γέροντος Παΐσίου Αγιορείτου ΛΟΓΟΙ Β’ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΗΣΗ  
ΕΚΔΟΣΗ: Ιερόν Ησυχαστήριον «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος» Σουρωτή Θεσσαλονίκης

Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης: Για την απλότητα την επιστήμη και την μόρφωση

– Παλιά, Γέροντα, ήταν καλύτερος ο κόσμος;
– Όχι πως ήταν καλύτερος, μόνον που οι παλαιοί άνθρωποι είχαν την απλότητα και τον καλό λογισμό. Σήμερα οι άνθρωποι τα βλέπουν όλα με πονηριά, γιατί τα μετρούν όλα μόνο με το μυαλό. Το ευρωπαϊκό πνεύμα πολύ κακό έκανε. Αυτό είναι που σακάτεψε τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι τώρα θα ήταν σε πολύ καλή πνευματική κατάσταση, γιατί οι πιο πολλοί λίγο-πολύ είναι μορφωμένοι, και θα μπορούσες να συνεννοηθής. Αλλά τους δίδαξαν την αθεΐα, όλα αυτά  τα σατανικά, όποτε τους αχρήστεψαν και δεν μπορείς να συνεννοηθής. Παλιά δεν μπορούσες να συνεννοηθής με κάποιον, αν δεν είχε ευλάβεια, δεν είχε και μόρφωση. Θυμάμαι, ένας καλόγερος μία φορά, όταν άκουσε στην Προηγιασμένη να μνημονεύουν «Γρηγορίου, Πάπα Ρώμης» * , νόμιζε ότι μνημόνευαν τον Πάπα της Ρώμης και σκανδαλίσθηκε. «Δεν το περίμενα, είπε. Παπιστές γινήκατε!», και σηκώθηκε και έφυγε από την Εκκλησία! Να, βλέπεις τι κάνει η άγνοια! Η άγνοια είναι φοβερό. Το μεγαλύτερο κακό κάνουν αυτοί που έχουν ευλάβεια και βλάβη μαζί. Χωρίς να εξετάζουν, δημιουργούν προβλήματα.
*. Ο Όσιος Γρηγόριος ο Διάλογος, Πάπας Ρώμης (540-604) είναι Άγιος της Εκκλησίας μας. Η μνήμη του εορτάζεται στις 12 Μαρτίου.

– Δηλαδή, Γέροντα, η επιστήμη δεν βοηθάει τον άνθρωπο;

– Η επιστήμη πολύ βοηθάει, αλλά και πολύ θολώνει. Γνώρισα ψυχές με μεγαλύτερη διαύγεια, ενώ έχουν μάθει λιγώτερα. Όσοι έχουν θολώσει το μυαλό τους από την επιστήμη, εάν με την Χάρη του Θεού ξεθολώσουν, τότε, φυσικά, θα έχουν περισσότερα εργαλεία για δουλειά. Ενώ, όταν δεν αγιασθούν τα εργαλεία -δεν αγιασθή η γνώση-, μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο για κοσμική εργασία και όχι για πνευματική. Γρήγορα αγιάζονται, αν μπη η καλή ανησυχία. Όσοι δίνουν τα πρωτεία στην εσωτερική τους μόρφωση, την μόρφωση της ψυχής, και χρησιμοποιούν και την εξωτερική μόρφωση για την εσωτερική, αυτοί γρήγορα μεταμορφώνονται πνευματικά. Εάν ασκούνται και πνευματικά, τότε βοηθούν πολύ κόσμο θετικά, γιατί βγάζουν τον κόσμο από το άγχος της κολάσεως και τον οδηγούν στην παραδεισένια αγαλλίαση. Μπορεί αυτοί οι άνθρωποι του Θεού πολλές φορές να έχουν λιγώτερα πτυχία, αλλά βοηθούν περισσότερο, γιατί έχουν πολλή Χάρη και όχι πολλά χαρτιά (πτυχία). Ο κόσμος γέμισε από αμαρτία και χρειάζεται πολλή προσευχή και βίωμα. Τα πολλά γραφτά είναι χάρτινα νομίσματα και η αξία τους θα εξαρτηθή από το αντίκρυσμα. Επομένως θέλει δουλειά στο «μεταλλείο» της ψυχής.
Θυμάμαι, ήταν ένα γεροντάκι .... τόσο απλό που και την Ανάληψη την νόμιζε για Αγία. Έκανε κομποσχοίνι και έλεγε: «Αγία του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών»! Κάποτε ένας αδελφός στο γηροκομείο ήταν άρρωστος, και δεν είχε τι να του δώση να φάη. Μία και δυο κατεβαίνει τις σκάλες, ανοίγει το παράθυρο που έβλεπε προς την θάλασσα, απλώνει τα χέρια στην θάλασσα και λέει: «Αγία μου Ανάληψη, δώσ’ μου ένα ψαράκι για τον αδελφό». Και αμέσως -ω του θαύματος!- ένα τόσο μεγάλο ψάρι ξεπηδάει από την θάλασσα μέσα στα χέρια του. Οι άλλοι που τον είδαν, έμειναν έκπληκτοι. Εκείνος τους κοιτούσε και χαμογελούσε, σαν να τους έλεγε: «Τι παράξενο βλέπετε;». Εμείς έχουμε γνώσεις, ξέρουμε πότε γιορτάζει ο ένας ο Άγιος, πώς μαρτύρησε ο άλλος, πότε έγινε η Ανάληψη και πού έγινε και πώς έγινε, και όμως ούτε ένα τόσο δα ψαράκι δεν μπορούμε να έχουμε! Αυτά  είναι τα παράξενα της πνευματικής ζωής, τα οποία η λογική όσων διανοουμένων έχουν μέσα τους τον εαυτό τους και όχι τον Θεό δεν τα συλλαμβάνει, γιατί έχουν την στείρα κοσμική γνώση με την κοσμική πνευματική αρρώστια και λείπει το Άγιο Πνεύμα.
Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου Λόγοι Α΄ Με πόνο και Αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο
Source: www.impantokratoros.gr

Αγίου Παισίου του Αγιορείτου: " Περί εξυπνάδας και πονηρίας"

Όταν ο άνθρωπος δεν τροχίζη το μυαλό με το Θείο, αλλά το τροχίζη με την πονηριά, παραδίνει τον εαυτό του στον διάβολο. Καλύτερα να το είχε χάσει το μυαλό, για να έχη ελαφρυντικά την ημέρα της Κρίσεως.

– Γέροντα, διαφέρει η απλότητα από την πονηριά;

– Ναι, όσο η αλεπού από το τσακάλι. Το τσακάλι, αν δη κάτι και το θέλη, με λεβεντιά θα πάη να το πάρη. Ενώ η αλεπού θα κάνη πονηριές και μετά θα πάη να το πάρη.

– Μπορεί, Γέροντα, να θεωρή κανείς την πονηριά για εξυπνάδα;

– Ναι, μπορεί, αλλά, αν εξετάζη τον εαυτό του, θα καταλάβη τι είναι πονηριά και τι εξυπνάδα. Έχει τον πίνακα αναγνωρίσεως. Ποια είναι τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος; αγάπη, χαρά, ειρήνη κ.λπ. *  Έχει συγγένεια μ’ αυτά; Αν δεν συγγενεύη μ’ αυτά, θα έχη κάτι το σατανικό, θα έχη γνωρίσματα του ταγκαλακιού.

Έξυπνος είναι ο εξαγνισμένος άνθρωπος, ο καθαρισμένος από τα πάθη. Αυτός που έχει αγιάσει και το μυαλό του, αυτός είναι ο πραγματικά έξυπνος. Άμα δεν αγιασθή το μυαλό, η εξυπνάδα δεν ωφελεί σε τίποτε. Να, οι δημοσιογράφοι, οι πολιτικοί, έξυπνοι είναι, αλλά πολλοί από αυτούς, επειδή δεν έχουν αγιασμένο το μυαλό τους, εκεί που λένε εξυπνάδες, λένε και ανοησίες. Από την πολλή εξυπνάδα λένε μεγάλες ανοησίες! Αν δεν αξιοποιήση ο άνθρωπος το μυαλό, το εκμεταλλεύεται ο διάβολος. Αν δεν αξιοποιήση την εξυπνάδα για το καλό, την χρησιμοποιεί ο διάβολος για το κακό.

– Δηλαδή, επειδή δεν αξιοποίησε την εξυπνάδα, δίνει και δικαίωμα στον διάβολο;

– Άμα δεν την αξιοποιή, ήδη τα δικαιώματα δίνονται μόνα τους. Όταν ο άνθρωπος δεν εργάζεται πνευματικά, αλλοιώνει το καλό και κάνει ο ίδιος το κακό, δεν είναι ότι ο διάβολος το κάνει. Ένας λ.χ. είναι έξυπνος, αλλά δεν το δουλεύει το μυαλό του και τεμπελιάζει. Όταν δεν χρησιμοποιή το μυαλό του, σε τι τον ωφελεί η εξυπνάδα;

– Μπορεί ένας άνθρωπος που είναι έξυπνος, αλλά έχει πάθη, να έχη σωστή κρίση;

– Κατ’ αρχάς να προσέξη να μην πιστεύη στο μυαλό του, γιατί, αν είναι πνευματικός άνθρωπος, θα πλανηθή και, αν είναι κοσμικός, θα τρελλαθή. Να μην πιστεύη στον λογισμό του. Να ρωτάη, να συμβουλεύεται, να αγιάση την εξυπνάδα του. Και γενικά όλα όσα έχει ο άνθρωπος, όλα να τα αγιάζη. Όταν η εξυπνάδα αγιασθή, βοηθάει να αποκτήση κανείς την διάκριση. Ένας έξυπνος, αν δεν αγιασθή, δεν έχει πνευματική διάκριση. Ένας πάλι από την φύση του απλός μπορεί έναν πλανεμένο να τον πάρη για άγιο και έναν θηλυπρεπή να τον πάρη για ευλαβή. Ενώ, όταν εξαγνισθή ο έξυπνος, γίνεται πολύ διακριτικός.

– Γέροντα, πώς εξαγνίζεται η εξυπνάδα;

– Για να εξαγνισθή, δεν πρέπει ο άνθρωπος να δέχεται τα τηλεγραφήματα του πονηρού ούτε και να σκέφτεται πονηρά, αλλά να ενεργή όλο με καλωσύνη και απλότητα. Έτσι έρχεται η διαύγεια η πνευματική, ο θείος φωτισμός, και τότε ο άνθρωπος βλέπει καρδιές ανθρώπων και δεν βγάζει ανθρώπινα συμπεράσματα.

 

*. Βλ. Γαλ. 5, 22-23.
Εκ του βιβλίου: Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου Λόγοι Α΄ Με πόνο και Αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο
www.impantokratoros.gr

Χωρὶς φιλοσοφίες, χωρὶς ἐπιχειρήματα…

Στὸν πατέρα Παΐσιο πῆγε ἕνα παιδὶ καὶ τοῦ λέει:

 "Εἶμαι ἕνας ἀλήτης. Ἐγὼ δὲν σώζομαι".

Καὶ τοῦ λέει ὁ πατήρ Παϊσιος: "Θὰ κάνω ἐγὼ προσευχὴ στὸν Θεὸ καὶ θὰ γίνεις τὸ πιὸ καλὸ παιδὶ τοῦ κόσμου!" -τοῦ λέει.

"Πάτερ ἐγὼ δὲν σώζομαι οὔτε μὲ σφαῖρες!".

"Βρέ, θὰ κάνω ἐγὼ προσευχὴ καὶ θὰ γίνεις τὸ πιὸ καλὸ παιδί. Ξέρεις τί καλὸ παιδὶ ποῦ εἶσαι; Ἄντε, γειά σου" καὶ ἔφυγε.

Καὶ ἀπὸ ΄κείνη τὴν ἡμέρα (είπε) ἄρχιζε νὰ νιώθει ν'ἀλλάζει κάτι μέσα του.

Σεισμός. Σεισμός. Ἡ ψυχή του... Κάτι, κάτι γίνεται... "Ἐγὼ ἤθελα ἁμαρτίες. Τώρα δὲν θέλω.

Ἐγὼ εἶχα τὸ μυαλό μου, ἤτανε καζάνι ἀπὸ σκέψεις καὶ ἀπὸ τὴν θολούρα, τώρα ξαστέρωσα. Τί γίνεται;".

Μία προσευχὴ τὸν συνόδευε. Χωρὶς λόγια, χωρὶς ἐπιχειρήματα, χωρὶς φιλοσοφίες, χωρὶς ἀναλύσεις!
ao

ΣΥΝΤΑΓΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ (Γέροντος Παϊσίου)‏

Η «συνταγή» σωτηρίας του Γέροντα προς όλους τους κοπιώντας και πεφορτισμένους, ήταν απλή και σαφής:
  -Αναζητήστε σανίδα σωτηρίας κοντά στο Θεό.

 -Περιορίστε τις υλικές ανάγκες σας, γιατί δημιουργούν τεράστια βάρη και άγχη.

 -Μη ζηλεύετε ανθρώπους που έχουν χρήματα, ανέσεις, δόξα και ισχύ, αλλά εκείνους που ζουν με αρετή, λογική και ευσέβεια.

 -Μη ζητάτε από τον Θεό πράγματα που στηρίζουν μόνο το σώμα σας, αλλά, κυρίως, ό,τι είναι καλό και ωφέλιμο για τη ψυχή σας.

-Αλλάξτε ζωή, ανακαλύψτε το νόημα της ζωής, κερδίστε τον χρόνο που χάσατε στη μέχρι τώρα πορεία σας στη γη.

-Μη εμπιστεύεστε το φρόνημα κοσμικών ανθρώπων.

-Θεραπευτείτε από αρρώστιες που κυριαρχούν στη ζωή ανθρώπων που δεν έμαθαν να νηστεύουν, να εγκρατεύονται, να προσεύχονται, να ελπίζουν.

-Μην απελπίζεστε. Ο Θεός είναι πανταχού παρών και αγαπάει τον άνθρωπο.

-Κόψτε κάθε σχέση με το κακό, ζήστε ελεύθερα, σύμφωνα με το θέλημα του Κυρίου.

-Αποδείξτε την πίστη σας και με έργα αγάπης προς τον πλησίον.

-Αποφασίστε, τί θέλετε πιο πολύ: τη συμπάθεια του κόσμου ή την επιστροφή κοντά στο Θεό;

-Σχεδόν όλα τα προβλήματα ξεκινούν από το στόμα (από το πώς μιλάς) και, επίσης, από το πόσο εξαρτάσαι από τα πάθη σου.

-Να αγαπάς τη γυναίκα σου πιο πολύ απʼ τον εαυτό σου. Με έργα, όχι με λόγια. Και να μη της μιλάς ποτέ άσχημα, γιατί καμιά φορά η γλώσσα σκοτώνει και καταστρέφει την αγάπη. Επίσης, να προσέχετε, γιατί μερικοί γονείς χαϊδεύουν πολύ τα παιδιά τους και τους κάνουν όλα τα χατίρια. Και όταν χαϊδεύεις πολύ το παιδί, θα γίνει εγωιστής και θα πάρει στραβό δρόμο. Πολλοί γονείς φροντίζουν περισσότερο να δώσουν υλικά πράγματα στα παιδιά τους. Αυτό είναι λάθος. Το σώμα έχει πολλές υλικές επιθυμίες, αλλά σύντομη ζωή. Η ψυχή έχει συνέχεια, άλλη πορεία. Η ψυχή δεν καταλήγει στο χώμα, άλλα στο Θεό. Όλοι σήμερα ασχολούνται με το σώμα τους, όχι με τις ανάγκες της ψυχής τους.

-Ποιες είναι οι ανάγκες της ψυχής;

-Να, πώς να στο πω; Οι ανάγκες της ψυχής είναι διαφορετικές. Και οι χαρές της ψυχής είναι αλλιώτικες από τις χαρές του σώματος. Το σώμα εύκολα το βολεύεις, τη ψυχή όχι. Αν έχεις λεφτά και μπεις σε ένα μεγάλο μαγαζί, το σώμα βολεύτηκε. Αλλά τί μπορείς να βρεις σε ένα, πώς τα λένε αυτά τα μεγάλα μαγαζιά, ναι, σουπερ μάρκετ, για τη ψυχή σου; Η ψυχή χρειάζεται άλλα πράγματα. Η ψυχή έχει ανάγκη από ειρήνη, ησυχία, επικοινωνία με το Θεό. Για να συντηρηθεί το σώμα, χρειάζονται αργύρια και επιούσιος άρτος. Η ψυχή για να συντηρηθεί χρειάζεται θεία τάλαντα, τον επουράνιο Άρτο.

από το βιβλίο «Τέσσερις ώρες με τον π. Παΐσιο
ao

ΛΟΓΟΣ ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΚΤΗΜΟΝΕΣ & ΕΛΕΗΜΟΝΕΣ

Δεν είναι (μόνο) να πιστέψει ο άνθρωπος ολόκληρο το ευαγγέλιο του Θεού.

(Αλλά) Πρέπει να απαλλαγεί από τα υλικά πράγματα.

Για να απαλλαγεί ο άνθρωπος από τα υλικά πράγματα πρέπει, να μην αγαπά αυτά.

Ο άνθρωπος που είναι συνδεδεμένος με την φιλοκτημοσύνη , είναι δούλος των παθών.

Διά να νεκρωθούν τα πάθη πρέπει να γίνομε ελεήμονες .

Ο ελεήμων πρέπει να δίδει απ’ όσα απέκτησε ο ίδιος εκ των κόπων του, από το ίδρωτά του, όχι από αδικίες.

Διότι ο κάθε ελεήμων πρέπει να είναι δίκαιος διότι εάν δεν είναι δίκαιος, τότε είναι τυφλός, δε βλέπει, δε βλέπει

Γιατί δεν μπορείς να αδικείς, να αρπάζεις, να αδικείς άλλους ανθρώπους και να κάνεις ελεημοσύνη.

Ο Πιστός πρέπει να υπομένει κάθε αδικία από τους άλλους.

Ο Χριστιανός όχι μόνον την αδικίαν πρέπει να υπομένει μετά χαράς αλλά και την ψυχήν του πρέπει να θυσιάζει υπέρ του πλησίον.

Τότε γίνεται τέλειος, τότε γίνεται ελεήμων, τότε γίνεται Άγιος

Ο ΘΕΟΣ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟ ΤΟΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ - (Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης)

 

Μερικοὶ  λένε: «Σ᾿ αυτόν τον Ναό τον μικρό, τον κατανυκτικό, ζω την Θεία Λειτουργία· στον μεγάλο Ναό δεν την ζω. Αν είναι κανένα εξωκκλήσι σοβατισμένο άσπρο, δεν νιώθω τίποτε· αν όμως είναι αγιογραφημένο, έχει καλό τέμπλο κ.λπ., εκεί ζω την Θεία Λειτουργία!».

Αυτά είναι για έναν άνθρωπο που δεν έχει όρεξη να φάει και του βάζεις λίγο αλάτι, λίγο πιπέρι, για να του έρθει η όρεξη.

– Δηλαδή, Γέροντα, αυτά δεν παίζουν κάποιο ρόλο; Δεν βοηθούν;

– Ναι, δεν λέω, βοηθούν και αυτά, αλλά να μη σκαλώνει κανείς σ’ αυτά.

Διαφορετικά, με μαγικό τρόπο θα ζητά ο άνθρωπος να ζήση τον Χριστό. Θα ζητά κελί σκοτεινό, κανδήλι με χαμηλό φως, κατανυκτικό Ναό. Χωρὶς αυτά δεν θα μπορεί να προσευχηθεί. Ή στο τραίνο βρίσκεται ή στην σπηλιά ή στον δρόμο, να είναι το ίδιο γι’ αυτόν.

Ο Θεός τον κάθε άνθρωπο τον έχει κάνει και ένα εκκλησάκι  και μπορεί να το φέρνει παντού μαζί του.

Άγιος Παΐσιος

Γέροντας Παΐσιος: Εξομολογώ τον κήπο μου!

 

Κάποτε περνούσε κάποιος μοναχός έξω από το κελί του Γέροντος Παϊσίου και τον είδε να βρίσκεται στον κήπο του.

-Τι κάνεις γέροντα; Ρώτησε.

- Τι να κάνω; Εξομολογώ τον κήπο μου...

- Μα τι λες γέροντα; Θέλει ο κήπος εξομολόγηση;

- Πως δεν θέλει... εάν δεν βγάλεις όλα τα τριβόλια και τα αγριόχορτα από μέσα του δεν θα μπορέσει να καρποφορήσει ότι και να βάλεις μέσα. Θα το πνίξουν τα αγκάθια. Δεν θα πάρεις σοδιά.

Ότι είναι (ζιζάνια) το ξεριζώνω, μια και καλή, δεν τα κόβω γιατί θα ξαναβγούν με την πρώτη ευκαιρία....εξομολόγηση σου λέω...

Ο μοναχός ενώ πήγε να κοροϊδέψει τον γέροντα Παΐσιο στην αρχή, τώρα γεμάτος κατάνυξη έβαλε μετάνοια στον γέροντα και συνέχισε τον δρόμο του...

agiooros

Γέροντας Παΐσιος: "Η δύναμη του καλού λογισμού"

 - Γέροντα,  στην  Παλαιά  Διαθήκη,  στο  Δ’  βιβλίο  των  Μακκαβαίων,  αναφέρεται:  Ό ευσεβής λογισμός δεν είναι έκριζωτής των παθών, άλλα ανταγωνιστής. Τί σημαίνει;

- Κοίταξε νά δής: Τά πάθη είναι βαθιά ριζωμένα μέσα μας, αλλά ό ευσεβής, ό καλός, λογισμός μας βοηθάει  νά  μην  ύποδουλωνώμαστε  σ’  αυτά.  Όταν  ό  άνθρωπος  φέρνη  όλο  καλούς  λογισμούς  και σταθεροποίηση μιά καλή κατάσταση, τά πάθη παύουν νά ενεργούν, οπότε είναι σάν νά μήν υπάρχουν. Δηλαδή ό ευσεβής λογισμός  δεν ξερριζώνει τά πάθη,  αλλά τά πολεμάει και  μπορεί  νά τά καταβάλη. Νομίζω, ό συγγραφεύς περιγράφει τί μπόρεσαν νά υποφέρουν οί Άγιοι Επτά Παίδες, ή μητέρα τους Άγια Σολομονή και ό διδάσκαλος τους  Άγιος Έλεάζαρος,  έχοντας  ευσεβείς  λογισμούς,  γιά  νά  δείξη ακριβώς τήν δύναμη τοϋ καλού λογισμού.

Ένας καλός λογισμός ισοδυναμεί με μια πολύωρη αγρυπνία! Έχει μεγάλη δύναμη. Όπως τώρα κάποια  νέα  όπλα  σταματούν  μέ  ακτίνες  λέιζερ  τον  πύραυλο  στην  βάση  του  και  τον  εμποδίζουν  νά έκτοξευθη, έτσι και οι καλοί λογισμοί προλαβαίνουν και καθηλώνουν τους κακούς λογισμούς στά αεροδρόμια του διαβόλου, άπό τά όποια ξεκινούν. Γι’ αυτό προσπαθήστε, όσο μπορείτε, πρίν προλάβη ό πειρασμός  νά  σας φυτέψη κακούς  λογισμούς,  νά  φυτεύετε  εσείς  καλούς  λογισμούς,  γιά  νά  γίνη  ή καρδιά σας ανθόκηπος καί νά συνοδεύεται ή προσευχή σας άπό τήν θεία εύωδία της καρδίας σας.

Όταν  κανείς  κρατά  έστω  καί  λίγο  αριστερό,  δηλαδή  κακό,  λογισμό  γιά  κάποιον, οποιαδήποτε  άσκηση  καί  άν  κάνη,  νηστεία,  αγρυπνία  κ.λπ.,  πάει  χαμένη.  Σέ  τί  θά  τον βοηθήση ή άσκηση, άν δεν αγωνίζεται παράλληλα νά μή δέχεται τους κακούς λογισμούς; Γιατί νά μήν άδειάση άπό το πιθάρι πρώτα όλο το κατακάθι τού λαδιού, πού είναι μόνο γιά σαπούνι, καί ύστερα νά βάλη το καλό λάδι, άλλα βάζει το καλό μέ το άχρηστο καί το μουρνταρεύει;

Ένας  αγνός,  καλός,  λογισμός  έχει  μεγαλύτερη  δύναμη  άπό  κάθε  άσκηση.  Κάποιος νέος λ.χ. πολεμείται άπό τον διάβολο καί έχει ακάθαρτους λογισμούς καί κάνει αγρυπνίες, νηστείες, τριήμερα, γιά νά απαλλαγή άπό αυτούς. Ένας αγνός λογισμός όμως πού θά φέρη έχει  μεγαλύτερη  δύναμη  καί  άπό  τις  αγρυπνίες  καί  άπό  τις  νηστείες  πού  κάνει  καί  τον βοηθάει πιο θετικά.

- Γέροντα,  όταν  λέτε  αγνός  λογισμός,  αναφέρεσθε  μόνο  σέ  ειδικά  θέματα  ή  καί  σέ γενικώτερα;

- Καί  σέ  γενικώτερα.  Γιατί  ό  άνθρωπος,  όταν  τά  βλέπη  όλα  μέ  καλούς  λογισμούς, εξαγνίζεται  καί  χαριτώνεται  άπό  τον  Θεό.  Μέ  τους  αριστερούς  λογισμούς  κατακρίνει  και αδικεί  τους  άλλους,  εμποδίζει  την  θεία  Χάρη  να  ερθη,  και  έρχεται  έπειτα  ό  διάβολος  καί  τον αλωνίζει.

- Δηλαδή, Γέροντα, επειδή κατακρίνει, δίνει δικαίωμα στον διάβολο να τον άλωνίση;

- Ναί. Όλη ή βάση είναι  ό  καλός  λογισμός. Αυτό είναι πού  ανεβάζει  τον άνθρωπο,  τον αλλοιώνει  προς  το  καλό.  Πρέπει να φθάση κανείς στο σημείο να τά βλέπη όλα καθαρά.  Είναι αυτό πού είπε ό Χριστός: ­Μή κρίνετε κατ’ όψιν, αλλά την δικαίαν κρίσιν κρίνατε. Μετά φθάνει ό άνθρωπος σε μία κατάσταση πού βλέπει τά πάντα μέ τά πνευματικά μάτια όχι μέ τά ανθρώπινα. Όλα τά δικαιολογεί, μέ την καλή έννοια.

Πρέπει  νά προσέχουμε νά  μή δεχώμαστε τά πονηρά τηλεγραφήματα  του  διαβόλου, γιά  νά  μή  μολύνουμε  ­τον  Ναόν  τον  Αγίου  Πνεύματος καί  άπομακρυνθή  ή  Χάρις  του Θεού,  μέ  αποτέλεσμα  νά  σκοτισθούμε.  Το  Άγιο  Πνεύμα,  όταν  δη  τήν  καρδιά  μας  αγνή, έρχεται  καί κατοικεί μέσα μας,  γιατί αγαπάει τήν  αγνότητα  – γι’  αυτό  καί παρουσιάσθηκε σάν περιστέρι.

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Γ’
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ
agiooros

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός και Άγιος Παΐσιος: Για τα επερχόμενα

 

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός και Όσιος Παΐσιος: Ο κόσμος θα σιχαθεί τους πολιτικούς

Παρακολουθώντας κανείς τις εξελίξεις που διαδραματίζονται στην πολιτική σκηνή, το αρνητικό κλίμα που υπάρχει για τους πολιτικούς και τις πολιτικές τους, γίνονται πιο επίκαιρα παρά ποτέ τα λόγια που είχαν πει ο Γέροντας Παΐσιος και Πατροκοσμάς

Τόσο ο Γέροντας Παΐσιος, όσο και Πατροκοσμάς είχαν πολλά χαρίσματα και ανάμεσα σε αυτά ένα καταπληκτικό και πολύ σπάνιο –σπάνιο ακόμη και ανάμεσα στους αγίους της Εκκλησίας-  αυτό της προγνώρισης!!!

Πολλές διηγήσεις, ακόμη περισσότερα τα περιστατικά που έχουνε μαθευτεί στις τάξεις των πιστών της Εκκλησίας, καταμαρτυρούν τον χαρισματικό γέροντα Παΐσιο ως σύγχρονη μορφή της εκκλησίας που θέλησε να μας ειδοποιήσει γι αυτά που έρχονται και που με πολύ αγάπη και χωρίς επιτήδευση μετέδιδε λόγια αλήθειας και ανακούφισης αλλά και πολλές φορές αναφέρθηκε στο μέλλον με μεγάλη σαφήνεια, χωρίς να αλλάζει τα λόγια του και εμμένοντας στα τραγικά που πρόκειται να συμβούν στη χώρα, χωρίς να αφήσουν πληγές και πληγωμένους, αλλά και τα ευχάριστα που θα ακολουθήσουν αμέσως μετά.

«Όταν οι μέρες θα πλησιάζουν, τότε ο κόσμος θα σιχαθεί τους πολιτικούς…» ήταν τα λόγια του γέροντα, ο οποίος στη συγκεκριμένη προφητεία του αναφέρεται σε επίθεση της Τουρκίας προς την Ελλάδα και τα οποία συνεχίζουν «και θα τους κυνηγήσει»…  Βέβαια, ο γέροντας Παΐσιος αναφέρθηκε στη συνέχεια της προφητείας λέγοντας «το κακό θα ξεκινήσει όταν ακούσετε να μιλάνε στην τηλεόραση για τα 12 ναυτικά μίλια»!

Ίσως να θεωρηθεί σύμπτωση, επίσης, το γεγονός πως ένας άλλος Αγιορίτης μοναχός, που αναγνωρίστηκε σαν άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ο Πατροκοσμάς (Κοσμάς ο Αιτωλός) έχει προφητεύσει πως «θα ξεσηκωθεί το ρέμπελο και μετά οι πολίτες…», παραμένοντας στο ίδιο «μοτίβο» (προγενέστερη πρόβλεψη από αυτή του Παϊσίου) προσθέτοντας όμως ένα στοιχείο, αυτό του ξεσηκωμού του «ρέμπελου» (παλαιότερα ρέμπελος ονομαζόταν εκείνος που δεν είχε να κάνει δουλειά και που τριγυρνούσε άπραγος εδώ κι εκεί στους δρόμους).

«Τότε», αναφέρει ο Πατροκοσμάς, θα υπάρχει κυβέρνηση και θα είναι σαν να μην υπάρχει»!!! Και η σημερινή πολιτική κατάσταση, δυστυχώς, τείνει να καθρεφτίζεται στην πρόρρηση – προφητεία του αγίου γέροντα και μοναχού… Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, όμως, αναφέρεται και άλλα στοιχεία στην προφητεία του πριν να φθάσει στην σύγκρουση με τους Τούρκους (η οποία επαναλαμβάνεται στις προφητείες και των δύο αγιορειτών μοναχών). «Ένας μεγάλος σεισμός θα κάνει πολύ κακό και μετά από αυτόν θα επιτεθεί ο Τούρκος και θα φθάσει μέχρι τα εξαμίλια…»!

Έξι μίλια ο Κοσμάς ο Αιτωλός, δώδεκα μίλια (και πιθανή παραβίασή τους) ο γέροντας Παΐσιος! Οι συμπτώσεις είναι ιδιαίτερα σημαντικές τη στιγμή που συγκλίνουν στην Ελληνοτουρκική σύγκρουση…

Τι γνώριζαν οι άγιοι αυτοί γέροντες και προσπάθησαν να μας προειδοποιήσουν; Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με σαφήνεια όταν μελετά τις προφητείες, ιδιαίτερα όταν αυτές δεν έχουν ακόμη εκπληρωθεί.

Επειδή η κατάθεση των «προφητειών» των δύο αυτών αγαπημένων γερόντων της Εκκλησίας είναι δυνατόν να λειτουργήσει ως αρνητικό κάλεσμα ή να αφήσει σπόρους συνωμοσιολογίας, καλό θα ήταν να αναφερθεί ότι οι γέροντες ποτέ δεν προκάλεσαν, ποτέ δεν επιζήτησαν και σε ολόκληρο το βίο τους απέφευγαν συστηματικά να προκαλέσουν και ιδιαίτερα να προκαλέσουν «λαθεμένα όνειρα» ή να δημιουργήσουν φόβους στους ανθρώπους που τους πλησίαζαν και αποζητούσαν την συμβουλή τους ή απλά να ακούσουν τα λόγια τους.

Σεμνοί και ζώντας με προσευχή, έχοντας σαν γεύμα ό,τι τους προσέφερε η φύση και όχι οι άνθρωποι, ταπεινοί μέχρις εσχάτων προσπάθησαν να φέρουν την ειρήνη, την αγαλλίαση και την αγάπη στις καρδιές όλων των ανθρώπων.

Pantocrator info

 

Η εμφάνιση της Παναγίας στον Άγιο Παΐσιο

 

-Γέροντα, ποιά εικόνα της Παναγίας Την αποδίδει περισσότερο;

-Η Παναγία η Ιεροσολυμίτισσα. Μιά φορά Την είδα εκεί στο Καλύβι, στην Παναγούδα... Αν σου το πώ, σε πόσους θα το πείς;

-Σε κανέναν, Γέροντα.

-Λοιπόν, είδα σε όραμα ότι θα πήγαινα μακρινό ταξίδι και έπρεπε να ετοιμάσω τα χαρτιά μου, διαβατήριο, συνάλλαγμα κ.λ.π, αλλά οι υπάλλοιλοι δεν μου έκαναν τα χαρτιά. Εκεί ήταν πολλοί άνθρωποι, όμως δεν υπήρχε κανείς να με βοηθήσει. <<Ποιός θα με βοηθήσει; λέω. Μα δεν βρίσκεται κανένας, για να ενδιαφερθεί;>>. Είχα μία αγωνία!... Και ξαφνικά παρουσιάζεται μία Γυναίκα με λαμπερό πρόσωπο, ντυμένη στα χρυσαφένια. Είχε μία ωραιότητα! Άστραφτε ολόκληρη! << Μην ανησυχείς, εγώ θα σε βοηθήσω, ο Γυιός μου είναι Βασιλιάς>>, μου λέγει και με χτύπησε απαλά στον ώμο. Παίρνει τα χαρτιά και με μιά κίνηση τα βάζει στον Κόρφο Της. Ώ, τί κίνηση ήταν εκείνη! Ύστερα μου είπε:<<Θα περάσετε δύσκολες ημέρες>> και μου ανέφερε κάτι που έπρεπε να κάνω και εγώ *. Μετά από καιρό είδα την Παναγία την Ιεροσολυμίτισσα σε ένα βιβλίο και Την αναγνώρισα.

* Ο Γέροντας το είπε το 1984 και δεν έδωσε εξηγήσεις.
Source: Pantocrator Info

«Εκκλησία ή Θάνατος»

Μονή Ιβήρων - Άγιον Όρος

Του Ιερομονάχου Αντίπα Αγιορείτου

Ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης είπε «πως να σκέπτεσαι Ορθόδοξα είναι εύκολο. Το να ζεις Ορθόδοξα θέλει πολύ κόπο».

Εμείς θα προσθέσουμε ταπεινά, πως το να μιλάς ή να γράφεις Ορθόδοξα είναι επίσης εύκολο, ευκολότατο. Ακόμη πιο εύκολο είναι να σηκώνεις τη σημαία «Ορθοδοξία ή Θάνατος».

Όμως Ορθοδοξία έξω από την Εκκλησία δεν υπάρχει, εκτός εάν είναι ψεύτικη. Ορθοδοξία υπάρχει εκεί που υπάρχει σωστή πίστη, αλλά και σωστή ζωή.

Κυρίως Ορθοδοξία υπάρχει εκεί που προσφέρεται το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, από τα χέρια κανονικών Ιερέων και Αρχιερέων της Εκκλησίας του Χριστού.

Κάποιοι κατανοούν την υπέροχη λέξη Ορθοδοξία μόνο σαν αγώνα εναντίον των αιρετικών, σαν αγώνα για το Ιουλιανό ημερολόγιο και σαν αγώνα – το χειρότερο – εναντίων ομοδόξων αδελφών που δεν τους θεωρούν Ορθόδοξους, όσο είναι, όπως φαντάζονται αυτοί, επειδή δεν τους ακολουθούν στο πείσμα και στο σχίσμα τους.

Συμβαίνει και εδώ, αυτό που είπε ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος: «Όλοι είμαστε ευσεβείς κατά τούτο μόνο κατηγορώντας τους άλλους για ασέβεια».

«Οι τα τοιαύτα πράσσοντες» συνήθως στον «αγώνα» τους επιστρατεύουν λόγους και κανόνες των Αγίων Πατέρων, την τήρηση των οποίων απαιτούν μόνο από τους άλλους και με ακρίβεια μάλιστα.

Την ζωή όμως των Αγίων Πατέρων ποιος την μιμείται;

«Δια πάντα ταύτα» προτείνουμε, ένα να είναι το σύνθημα όλων μας, μία η σημαία: «Εκκλησία ή Θάνατος».

Αυτήν, σαν ποιο Ορθόδοξη, ας κρατούμε όχι μόνο στα χέρια μας, αλλά και στην καρδιά μας. Τότε μόνο έχει νόημα το «Ορθοδοξία ή Θάνατος».

Αλλιώς η Ορθοδοξία, κινδυνεύει, όπως πολύ σοφά είπε και πάλι ο Άγιος Παΐσιος, περισσότερο από εμάς τους Ορθόδοξους, παρά, από κάποιον άλλο εχθρό της.

Πηγή: Romfea.gr, Pantocrator

Γέροντα, όταν πεθάνη ο άνθρωπος, συναισθάνεται αμέσως σε τι κατάσταση βρίσκεται;

 

  https://drive.google.com/file/d/0B-WALiStFD2Rd0YwZ0cxbGFMNm8/view?usp=sharing

Η κρυφή υπερηφάνεια-Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

– Μου είπατε, Γέροντα, ότι έχω κρυφή υπερηφάνεια. Ποία είναι η κρυφή υπερηφάνεια;

– Είναι η εσωτερική υπερηφάνεια. Και η εσωτερική υπερηφάνεια είναι πολύ χειρότερη από την εξωτερική.

– Γέροντα, τι διαφορά έχει η εξωτερική από την εσωτερική υπερηφάνεια;

– Η εξωτερική υπερηφάνεια φαίνεται και θεραπεύεται εύκολα. Ο άνθρωπος που έχει εξωτερική υπερηφάνεια φαίνεται και από τα ρούχα του και από το περπάτημά του και από την ομιλία του, και έτσι μπορεί κανείς να του πη καμμιά κουβέντα και να βοηθηθή. Ενώ η κρυφή υπερηφάνεια είναι πολύ ύπουλη και γι᾿ αυτό δύσκολα θεραπεύεται. Κρύβεται και δεν την βλέπουν οι άλλοι· μόνον ένας πεπειραμένος μπορεί να την καταλάβη. Η κρυφή υπερηφάνεια συνήθως υπάρχει στους πνευματικούς ανθρώπους. Και τότε, ενώ έχουν εξωτερικά σχήματα ταπεινά, σχήματα ευλαβείας, μέσα τους κρύβουν του κόσμου την υπερηφάνεια! Βλέπεις, ντύνεται στα κουρέλια το ταγκαλάκι...

– Γέροντα, ο άνθρωπος που έχει κρυφή υπερηφάνεια την καταλαβαίνει;

– Αν παρακολουθή τον εαυτό του, την καταλαβαίνει.

– Γέροντα, έχω τον λογισμό ότι αυτός που έχει κρυφή υπερηφάνεια, δεν νιώθει μέσα του ανάπαυση.

– Ανάπαυση θεϊκή δεν νιώθει, ούτε γνώρισε ποτέ την θεϊκή ανάπαυση, αλλά αναπαύει τον λογισμό του.

– Τί θα με βοηθήση, Γέροντα, να καταλάβω αν έχω κρυφή υπερηφάνεια και να αγωνισθώ να την διώξω;

– Αν κάνης, ας υποθέσουμε, έναν πνευματικό αγώνα και σού λέη ο λογισμός ότι κάνεις κάτι σπουδαίο, είσαι ενάρετη κ.λπ., σίγουρα υπάρχει μέσα σου υπερηφάνεια, αλλά την κρύβεις. Αν λοιπόν προσέξης, θα δής ότι νιώθεις μια ικανοποίηση ψεύτικη. Για να φύγη η κρυφή υπερηφάνεια, πρέπει να σιχαθής αυτό το ψεύτικο και να το πετάξης. Αυτούς που έχουν εξωτερική υπερηφάνεια, τους σιχαίνονται οι άλλοι, και έτσι μπορούν να διορθωθούν· ενώ, όσοι έχουν εσωτερική, κρυφή, υπερηφάνεια, πρέπει οι ίδιοι να σιχαθούν τον εαυτό τους, για να απαλλαγούν από αυτήν. Αλλά, και όταν δίνης στους άλλους το δικαίωμα να σού κάνουν παρατηρήσεις, αυτό θα σε βοηθήση, γιατί θα βγή έξω η κρυφή υπερηφάνεια, θα φανερωθή και σιγά-σιγά θα φύγη.

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Ε' ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ» ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2010

surce agiooros

Γέρων Παΐσιος για την την τεκνογονία και τις εκτρώσεις

Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου  †1994

Η ανθρώπινη λογική στο θέλημα του Θεού για την τεκνογονία *

Πολλές φορές ανδρόγυνα μού εκφράζουν την ανησυχία τους για το θέμα της τεκνοποιίας και ζητούν την γνώμη μου. Άλλα σκέφτονται να κάνουν ένα-δυο παιδιά και άλλα θέλουν να αποκτήσουν πολλά παιδιά. Αυτό όμως που τους συμφέρει είναι να αφήνουν το θέμα της τεκνοποιίας στον Θεό. Να εμπιστεύονται την ζωή τους στην θεία Πρόνοια και να μη βάζουν δικά τους προγράμματα. Πρέπει να πιστεύουν ότι ό Θεός, που φροντίζει για τα πετεινά του ουρανού, πολύ περισσότερο θα φροντίση για τα δικά τους παιδιά...

Μερικοί προσπαθούν πρώτα να τακτοποιήσουν όλα τα άλλα και ύστερα να σκεφθούν για παιδιά. Δεν λαμβάνουν υπ' όψιν τους καθόλου τον Θεό. Άλλοι πάλι λένε: «σήμερα είναι δύσκολη η ζωή· ένα παιδί φθάνει, γιατί και αυτό με δυσκολία το μεγαλώνεις», και δεν κάνουν άλλα παιδιά. Δεν καταλαβαίνουν πόσο αμαρτάνουν μ' αυτήν την τοποθέτηση, γιατί δεν αφήνονται με εμπιστοσύνη στον Θεό. Ο Θεός έχει σπλάγχνα. Μόλις δη ότι δεν μπορούν να ανταποκριθούν, δεν του είναι δύσκολο να μην τους δώση άλλα παιδιά.

Ξεκινούν πολλοί να παντρευτούν, χωρίς να σκεφθούν ότι πρέπει να έχουν και ως σκοπό να κάνουν παιδιά και να τα αναθρέψουν χριστιανικά. Δεν θέλουν πολλά παιδιά, για να μην έχουν σκοτούρες, και έχουν στα διαμερίσματα σκυλιά, γατιά....

Για πολλούς που ζουν κοσμικά η οικογένεια σήμερα δεν έχει νόημα. Γι’ αυτό ή δεν παντρεύονται ή παντρεύονται και δεν κάνουν παιδιά ή σκοτώνουν τα παιδιά με τις εκτρώσεις, και έτσι μόνοι τους εξαφανίζουν το σόι τους. Δηλαδή μόνοι τους καταστρέφονται· δεν τους καταστρέφει ο Θεός. Ενώ οι πιστοί, που τηρούν τις εντολές του Θεού, δέχονται την θεία Χάρη, γιατί ο Θεός είναι υποχρεωμένος κατά κάποιον τρόπο να τους βοηθάη στα δύσκολα χρόνια που ζούμε…

Οι εκτρώσεις είναι φοβερή αμαρτία

- Γέροντα, κάποια κυρία σαράντα χρόνων, που έχει μεγάλα παιδιά, είναι έγκυος τριών μηνών. Ο άνδρας της την απειλεί πως, αν δεν κάνη έκτρωση, θα την χωρίση

- Αν κάμη έκτρωση, θα την πληρώσουν τα άλλα παιδιά τους με αρρώστιες και ατυχήματα. Σήμερα οι γονείς σκοτώνουν τα παιδιά με τις εκτρώσεις και δεν έχουν την ευλογία του Θεού. Παλιά, αν γεννιόταν ένα παιδάκι άρρωστο, το βάπτιζαν, πέθαινε αγγελούδι, και ήταν πιο ασφαλισμένο. Είχαν οι γονείς και άλλα γερά παιδιά, είχαν και την ευλογία του Θεού. Τώρα γερά παιδιά τα σκοτώνουν με τις εκτρώσεις και διατηρούν στην ζωή άλλα που είναι αρρωστημένα. Τρέχουν οι γονείς στην Αγγλία, στην Αμερική να τα θεραπεύσουν. Και συνεχίζεται μετά να γεννιούνται πιο άρρωστα, γιατί και αυτά, αν ζήσουν και κάνουν οικογένεια, μπορεί να γεννήσουν πάλι άρρωστα παιδιά, οπότε τι βγαίνει; Ενώ, αν γεννούσαν μερικά παιδιά, δεν θα έτρεχαν τόσο πολύ για το ένα, το άρρωστο, θα πέθαινε και θα πήγαινε αγγελούδι....

Πόσες χιλιάδες έμβρυα σκοτώνονται κάθε μέρα! Η έκτρωση είναι φοβερή αμαρτία. Είναι φόνος, και μάλιστα πολύ μεγάλος φόνος, γιατί σκοτώνονται αβάπτιστα παιδιά. Πρέπει να καταλάβουν οι γονείς ότι η ζωή αρχίζει από την στιγμή της συλλήψεως.

Η αλήθεια για τις εκτρώσεις
αντικειμενική ενημέρωση για όσα πρέπει να γνωρίζουμε
Εκδόσεις "Ορθόδοξος Κυψέλη"
* Από το βιβλίο του Γέροντος «ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΖΩΗ», εκδ. Ιερού Ησυχαστηρίου «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή Θεσ/νίκης.
Source http://www.impantokratoros.gr/3BE47283.el.aspx

=========================================================================

Σε δημοτικά πάρκα των αστικών κέντρων σήμερα παίζουν παιδία από άλλες χώρες. Σε μικρό ποσοστό υπάρχουν εκεί ελληνόπουλα.
Στο δρόμο παρατηρούμε  ότι ο αριθμός των  Ελληνίδων γυναικών σε κατάσταση εγκυμοσύνης έχει ελλατωθεί δραματικά.
 Δεν φταίει μόνον η κοινωνική κρίση διότι αυτό το φαινόμενο το παρατηρήσαμε να αυξάνεται προ πολλών ετών στη χώρα μας.
Η ευκολία, η άνετη ζωή, η φυγοπονία, ο νεοπλουτισμός, η αποκοπή μας από το Σώμα της Εκκλησίας και πολλές άλλες καταστάσεις έφεραν τους πολίτες σε αυτή την κοινωνική & πνευματική ένδεια.
Ορθόν λοιπόν είναι να μην ευελπιστούμε για τη βελτίωση της ζωής μας σε κοσμικά σχήματα αλλά εις την Πρόνοιαν του Θεού.

Γέροντα Παΐσιε, τί θα γίνει με τις Προφητείες;

 

 

- Γέροντα, μερικοί λένε: « Ότι είναι γραμμένο από τον Θεό, αυτό θα γίνη. Τι να μας απασχολή; » .

- Ναι, το λένε, αλλά δεν είναι έτσι βρε παιδάκι μου! Και εγώ ακούω μερικούς να λένε: « Οι Εβραίοι δεν είναι τόσο κουτοί να προδοθούν με το 666, αφού το λέει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στην Αποκάλυψη. Αν ήταν, θα το έκαναν με πιο έξυπνο τρόπο , πιο κρυφά » . Ε, καλά οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι δεν ήξεραν την Παλιά Διαθήκη; Ο Άννας και ο Καϊάφας δεν ήξεραν καλύτερα από όλους ότι έγραφε πώς για « τριάκοντα αργύρια » θα προδώσουν τον Χριστό;

Γιατί δεν ζητούσαν τριάντα ένα ή είκοσι εννέα αργύρια και ζήτησαν « τριάκοντα » ; Αλλά ήταν τυφλωμένοι . Ήξερε ο Θεός ότι έτσι θα γίνουν. Ο Θεός προγνωρίζει, δεν προορίζει- μόνον οι Τούρκοι πιστεύουν στο γραμμένο, στο κισμέτ. Ο Θεός γνωρίζει ότι αυτό θα γίνη έτσι, και ο άνθρωπος το κάνει από χαζομάρα.

Δεν είναι ότι ο Θεός έβγαλε μια διαταγή , αλλά βλέπει την κακία των ανθρώπων πού θα φθάση και ότι η γνώμη τους δεν θα αλλάξη. Όχι ότι τα κανόνισε έτσι ο Θεός.

Άλλοι ασχολούνται με προφητείες και κάνουν δικές τους ερμηνείες! Δεν λένε τουλάχιστον « έτσι μου λέει ο λογισμός », αλλά « έτσι είναι » , και λένε ένα σωρό δικές τους θεωρίες. Μερικοί πάλι τα ερμηνεύουν όπως θέλουν , για να δικαιολογήσουν τα πάθη τους. Όπως αυτό που αναφέρει ο Άγιος Κύριλλος , « καλύτερα να μη συμβούν τα σημεία του Αντιχρίστου στην εποχή μας », ο άλλος που θέλει να δικαιολογήση τον εαυτό του , την δειλία του, λέει: « Α, βλέπεις ; Ο Άγιος Κύριλλος φοβήθηκε μήπως αρνηθή.

Εγώ είμαι ανώτερος από τον Άγιο Κύριλλο; Επομένως και αν αρνηθώ τον Χριστό, δεν είναι τίποτε… » ! Ενώ ο Άγιος λέει να μη συμβούν, για να μη δουν τα μάτια του τον Αντίχριστο, όχι ότι φοβόταν. Βλέπεις ο διάβολος τι κάνει;

Δυστυχώς , και πάλι ορισμένοι « Γνωστικοί » φασκιώνουν τα πνευματικά τους τέκνα σαν τα μωρά, δήθεν για να μη στενοχωριούνται. « Δεν πειράζει αυτό. Δεν είναι τίποτε. Αρκεί εσωτερικά να πιστεύετε »!Ή λένε: « Μη μιλάτε γι’ αυτό το θέμα- για τις ταυτότητες, το σφράγισμα- για να μη στενοχωριούνται οι άνθρωποι ».

Ενώ αν τους πουν « να προσπαθήσουμε να ζούμε πιο πνευματικά, να είμαστε κοντά στο Χριστό,και μη φοβάστε τίποτε, στο κάτω-κάτω θα πάμε και μάρτυρες », θα τους προετοιμάσουν κάπως. Αν κανείς γνωρίση την αλήθεια, προβληματίζεται και ταρακουνιέται. Πονάει για την σημερινή κατάσταση , προσεύχεται και προσέχη να μην πέση σε καμιά παγίδα.

Τώρα όμως τι γίνεται; Εκτός που δίνουν μερικοί δικές τους ερμηνείες, φοβούνται και αυτοί σαν κοσμικοί, ενώ έπρεπε να ανησυχούν πνευματικά και να βοηθούν τους Χριστιανούς, βάζοντάς τους την καλή ανησυχία, και να τους τονώνουν την πίστη, για να νιώθουν θεϊκή παρηγοριά. Απορώ, δεν τους προβληματίζουν όλα αυτά τα γεγονότα που συμβαίνουν; Γιατί δεν βάζουν έστω ένα ερωτηματικό για τις ερμηνείες του μυαλού τους; Και αν επιβοηθούν τον Αντίχριστο για το σφράγισμα, πώς παρασύρουν και άλλες ψυχές στην απώλεια;

Η Γραφή , όταν λέη « …αποπλανάν, ει δυνατόν, και τους εκλεκτούς » , εννοεί ότι θα πλανηθούν αυτοί που τα ερμηνεύουν με το μυαλό.

Πίσω λοιπόν από το τέλειο σύστημα « κάρτας εξυπηρετήσεως » , ασφαλείας κομπιούτερ, κρύβεται η παγκόσμια δικτατορία , η σκλαβιά του Αντιχρίστου. « … Ίνα δώσωσιν αυτοίς χάραγμα επί της χειρός αυτών της δεξιάς ή επί των μετώπων αυτών, και ίνα μη τις δύνηται αγοράσαι ή πωλήσαι , ει μη ο έχων το χάραγμα , το όνομα του θηρίου ή τον αριθμόν του ονόματος αυτού. Ώδε η σοφία εστίν. Ο έχων νουν ψηφισάτω τον αριθμόν του θηρίου. Αριθμός γαρ ανθρώπου εστί .Και ο αριθμός αυτού χξς’ » .

Από το βιβλίο “ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ” ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Β΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ "ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Source: http://www.pantokrator.info/gr/modules.php?name=News&file=article&sid=87

Λόγοι γέροντος Παΐσιου Αγιορείτου- Οι κατά φαντασίαν ασθενείς

Μεγαλύτερη αρρώστια είναι τό νά πιστέψη ό άνθρωπος στον λογισμό του ότι έχει κάποια αρρώστια.  Ό  λογισμός  αυτός  τού  δημιουργεί  άγχος,  τον  κάνει  νά  στενοχωριέται,  νά  μήν  εχη όρεξη γιά φαγητό, νά μήν μπορή νά κοιμηθή, νά παίρνη φάρμακα, και τελικά αρρωσταίνει, ενώ ήταν καλά.
Νά είναι άρρωστος κανείς και να κάνη θεραπεία, αυτό το καταλαβαίνω άλλα νά είναι υγιής καί νά νομίζη ότι είναι άρρωστος και νά άρρωσταίνη στά καλά καθούμενα, αυτό είναι… Ένας λ.χ., ενώ έχει και σωματική καί πνευματική δύναμη, δεν μπορεί νά κάνη τίποτε, γιατί έχει πιστέψει στον λογισμό πού τοϋ λέει ότι δεν είναι καλά, με αποτέλεσμα νά σβήνη σωματικά καί πνευματικά. Δεν είναι ότι λέει ψέματα.
Αν ό άνθρωπος πιστέψη ότι κάτι έχει, πανικοβάλλεται, τσακίζεται, καί δεν έχει μετά κουράγιο νά κάνη τίποτε. Έτσι αχρηστεύεται χωρίς λόγο. Έρχονται μερικοί στο Καλύβι πού είναι τελείως τσακισμένοι. Μου λέει ό λογισμός ότιέχω έιτζ, λένε καί το πιστεύουν. Τους ρωτάω: Μήπως συνέβη εκείνο, εκείνο;. Όχι, μου λένε. Τότε άδικα στενοχωριέσαι. Πήγαινε νά κάνης μιά εξέταση, γιά νά σου φύγη ό λογι-σμός.  Καί  άν  γίνη  ή  εξέταση  καί  βρουν  ότι έχω;,  λένε  μερικοί  καί  δεν  μ’  άκούν  καί βασανίζονται. Ένώ αυτοί πού άκούν, κάνουν εξέταση, βλέπουν ότι δέν έχουν τίποτε καί, νά δήτε,  το  πρόσωπο  τους  αλλάζει,  το  κουράγιο  επανέρχεται.  Οι  άλλοι  άπό  τήν  στενοχώρια ξαπλώνουν στο κρεββάτι καί ούτε νά φάνε δέν θέλουν. Εντάξει, έχεις έιτζ. Γιά τον Θεό δέν υπάρχει δύσκολο πρόβλημα.
Άν  ζήσης  πιο  πνευματικά,  έξομολογήσαι,  κοινωνάς κ.λπ.,  θά βοηθηθής.- Πώς ξεκινάει, Γέροντα, καί νομίζει κάποιος ότι είναι άρρωστος;- Σιγά-σιγά καλλιεργεί αυτόν τόν λογισμό. Πολλές φορές μπορεί νά ύπάρχη κάποια αιτία, άλλα νά  μήν  είναι  κάτι  σοβαρό.  Βγάζει  μετά  καί  ό  λογισμός  κάτι  ακόμη  καί  το  μεγαλοποιεί.  Όταν ήμουν  στην Μονή  Στομίου,  ήταν  ένας  οικογενειάρχης  στην  Κόνιτσα  πού  νόμιζε  ότι είχε φυμα-τίωση.  Δέν  άφηνε  ούτε  τήν  γυναίκα  του  νά πάη κοντά  του. Μήν πλησιάζης,  της  έλεγε,  θά κόλλησης. Σέ ένα ξύλο κρεμούσε ή καημένη το καλάθι με το φαγητό και τού το έδινε από μακριά. Ή φουκαριάρα είχε λειώσει. Τά παιδιά του τά κακόμοιρα από μακριά τον έβλεπαν.
Αυτός εν τω μεταξύ δεν είχε τίποτε, αλλά, επειδή ό ήλιος δεν τον έβλεπε – ήταν κλεισμένος μέσα καί τυλιγμένος συνέχεια μέ τις κουβέρτες -, ήταν κίτρινος και πίστευε ότι έχει χτικιό. Σηκώνομαι και πάω στό σπίτι του. Μόλις μέ είδε, μου λέει: Μη μέ πλησιάζης, καλόγερε, μήν κόλλησης κι εσύ, καί έρχεται κόσμος εκεί στό μοναστήρι. Έχω χτικιό. Ποιος σου είπε, μωρέ, ότι έχεις χτικιό;, τού λέω. Ή γυναίκα του έφερε να μέ κεράση γλυκό καρύδι. Άνοιξε το στόμα σου, τού λέω. Θα κάνης υπακοή τώρα. Το άνοιξε δεν ήξερε τί θα κάνω. Βάζω τό καρύδι μέσα  στό  στόμα  του  και  τό  γυρνάω  δυό-τρεις  φορές  καί  ύστερα  τό  παίρνω  καί  τό  τρώω. Μή,  μη,  θά  κόλλησης!,  φώναζε.  Τί  θά  κολλήσω!  Τίποτε  δεν  έχεις,  τού  λέω.  Αν  είχες χτικιό,  χαμένο  τό  είχα  νά  τό  κάνω  αυτό;  Σήκω  νά  βγούμε  εξω.  Λέω  στην  γυναίκα  του: Πέταξε τα όλα, φάρμακα, κουβέρτες …. Τόν σηκώνω καί βγαίνουμε έξω. Έπειτα από τρία χρόνια πού ήταν κλεισμένος μέσα κοιτούσε τόν κόσμο παράξενα. Υστερα, σιγά-σιγά, πήγε καί στην δουλειά του. Τί είναι ό λογισμός, όταν τόν καλλιεργής! Μεγαλύτερη αρρώστια είναι τό νά πιστέψη ό άνθρωπος στον λογισμό του ότι έχει κάποια αρρώστια. Ό λογισμός αυτός τού δημιουργεί άγχος, τον κάνει νά στενοχωριέται, νά μήν εχη όρεξη γιά φαγητό, νά μήν μπορή νά κοιμηθή, νά παίρνη φάρμακα, και τελικά αρρωσταίνει, ενώ ήταν καλά. Νά είναι άρρωστος κανείς και να κάνη θεραπεία, αυτό το καταλαβαίνω άλλα νά είναι υγιής καί νά νομίζη ότι είναι άρρωστος και νά άρρωσταίνη στά καλά καθούμενα, αυτό είναι... Ένας λ.χ., ενώ έχει και σωματική καί πνευματική δύναμη, δεν μπορεί νά κάνη τίποτε, γιατί έχει πιστέψει στον λογισμό πού τοϋ λέει ότι δεν είναι καλά, με αποτέλεσμα νά σβήνη σωματικά καί πνευματικά. Δεν είναι ότι λέει ψέματα. Αν ό άνθρωπος πιστέψη ότι κάτι έχει, πανικοβάλλεται, τσακίζεται, καί δεν έχει μετά κουράγιο νά κάνη τίποτε. Έτσι αχρηστεύεται χωρίς λόγο.
Έρχονται μερικοί στο Καλύβι πού είναι τελείως τσακισμένοι. Μου λέει ό λογισμός ότι έχω έιτζ, λένε καί το πιστεύουν. Τους ρωτάω: Μήπως συνέβη εκείνο, εκείνο;. Όχι, μου λένε. Τότε άδικα στενοχωριέσαι. Πήγαινε νά κάνης μιά εξέταση, γιά νά σου φύγη ό λογι-σμός. Καί άν γίνη ή εξέταση καί βρουν ότι έχω;, λένε μερικοί καί δεν μ' άκούν καί βασανίζονται. Ένώ αυτοί πού άκούν, κάνουν εξέταση, βλέπουν ότι δέν έχουν τίποτε καί, νά δήτε, το πρόσωπο τους αλλάζει, το κουράγιο επανέρχεται. Οι άλλοι άπό τήν στενοχώρια ξαπλώνουν στο κρεββάτι καί ούτε νά φάνε δέν θέλουν. Εντάξει, έχεις έιτζ. Γιά τον Θεό δέν υπάρχει δύσκολο πρόβλημα. Άν ζήσης πιο πνευματικά, έξομολογήσαι, κοινωνάς κ.λπ., θά βοηθηθής.- Πώς ξεκινάει, Γέροντα, καί νομίζει κάποιος ότι είναι άρρωστος;- Σιγά-σιγά καλλιεργεί αυτόν τόν λογισμό. Πολλές φορές μπορεί νά ύπάρχη κάποια αιτία, άλλα νά μήν είναι κάτι σοβαρό. Βγάζει μετά καί ό λογισμός κάτι ακόμη καί το μεγαλοποιεί. Όταν ήμουν στην Μονή Στομίου, ήταν ένας οικογενειάρχης στην Κόνιτσα πού νόμιζε ότι είχε φυμα-τίωση. Δέν άφηνε ούτε τήν γυναίκα του νά πάη κοντά του. Μήν πλησιάζης, της έλεγε, θά κόλλησης. Σέ ένα ξύλο κρεμούσε ή καημένη το καλάθι με το φαγητό και τού το έδινε από μακριά. Ή φουκαριάρα είχε λειώσει. Τά παιδιά του τά κακόμοιρα από μακριά τον έβλεπαν. Αυτός εν τω μεταξύ δεν είχε τίποτε, αλλά, επειδή ό ήλιος δεν τον έβλεπε – ήταν κλεισμένος μέσα καί τυλιγμένος συνέχεια μέ τις κουβέρτες -, ήταν κίτρινος και πίστευε ότι έχει χτικιό. Σηκώνομαι και πάω στό σπίτι του. Μόλις μέ είδε, μου λέει: Μη μέ πλησιάζης, καλόγερε, μήν κόλλησης κι εσύ, καί έρχεται κόσμος εκεί στό μοναστήρι. Έχω χτικιό. Ποιος σου είπε, μωρέ, ότι έχεις χτικιό;, τού λέω. Ή γυναίκα του έφερε να μέ κεράση γλυκό καρύδι. Άνοιξε το στόμα σου, τού λέω. Θα κάνης υπακοή τώρα. Το άνοιξε δεν ήξερε τί θα κάνω. Βάζω τό καρύδι μέσα στό στόμα του και τό γυρνάω δυό-τρεις φορές καί ύστερα τό παίρνω καί τό τρώω. Μή, μη, θά κόλλησης!, φώναζε. Τί θά κολλήσω! Τίποτε δεν έχεις, τού λέω. Αν είχες χτικιό, χαμένο τό είχα νά τό κάνω αυτό; Σήκω νά βγούμε εξω. Λέω στην γυναίκα του: Πέταξε τα όλα, φάρμακα, κουβέρτες .... Τόν σηκώνω καί βγαίνουμε έξω. Έπειτα από τρία χρόνια πού ήταν κλεισμένος μέσα κοιτούσε τόν κόσμο παράξενα. Υστερα, σιγά-σιγά, πήγε καί στην δουλειά του. Τί είναι ό λογισμός, όταν τόν καλλιεργής!
agiooros.net

ΣΟΦΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Οσιος Παΐσιος: “Οταν δείτε συμφορές στην Ελλάδα, το κράτος να βγάζη παλαβούς νόμους και να υπάρχει γενική αστάθεια, μη φοβηθήτε· θα βοηθήσει ο Θεός!” (Άγιος Γέρων Παίσιος, το είπε το 1981)

Ο Καλός Θεός όλα θα τα οικονομήσει με τον καλύτερο τρόπο, αλλά χρειάζεται πολλή υπομονή και προσοχή, γιατί πολλές φορές, με το να βιάζωνται οι άνθρωποι να ξεμπλέξουν τα κουβάρια, τα μπλέκουν περισσότερο. Ό Θεός με υπομονή τα ξεμπλέκει.

Δεν θα πάει πολύ αυτή ή κατάσταση. Θα πάρει σκούπα ό Θεός! Κατά το 1830, επειδή υπήρχε στο Άγιον Όρος πολύς τουρκικός στρατός, για ένα διάστημα δεν είχε μείνει στην Μονή Ιβήρων κανένας μοναχός. Είχαν φύγει οι Πατέρες, άλλοι με τα άγια Λείψανα, άλλοι για να βοηθήσουν στην Επανάσταση. Ερχόταν στο μοναστήρι μόνον ένας μοναχός από μακριά πού άναβε τα κανδήλια και σκούπιζε.

Μέσα και έξω από το μοναστήρι ήταν τουρκικός στρατός, και αυτός ό καημένος σκούπιζε και έλεγε: «Παναγία μου, τι θα γίνει μ’ αυτήν την κατάσταση;». Μία φορά πού προσευχόταν με πόνο στην Παναγία, βλέπει να τον πλησιάζει μία γυναίκα – ήταν ή Παναγία – πού έλαμπε και το πρόσωπο της ακτινοβολούσε.

Τού παίρνει την σκούπα από το χέρι και τού λέει: «Εσύ δεν ξέρεις να σκουπίζεις καλά· εγώ θα σκουπίσω». Και άρχισε να σκουπίζει. Υστέρα εξαφανίσθηκε μέσα στο Ιερό. Σε τρεις μέρες έφυγαν όλοι οι Τούρκοι! Τους έδιωξε ή Παναγία.

Ό Θεός άτι δεν είναι σωστό θα το πετάξει πέρα, όπως το μάτι πετάει το σκουπιδάκι. Δουλεύει ό διάβολος, άλλα δουλεύει και ό Θεός και αξιοποιεί το κακό, ώστε να πρόκυψη από αυτό καλό. Σπάζουν λ.χ. τα πλακάκια και ό Θεός τα παίρνει και φτιάχνει ωραίο μωσαϊκό.

Γι’ αυτό μή στενοχωρήσθε καθόλου, διότι πάνω από όλα και από όλους είναι ό Θεός, πού κυβερνά τα πάντα και θα καθίσει τον καθέναν στο σκαμνί, για να απολογηθεί για το τι έπραξε, οπότε και θα τον ανταμείψει ανάλογα. Θα αμειφθούν αυτοί πού θα βοηθήσουν μία κατάσταση και θα τιμωρηθεί αυτός πού κάνει το κακό. Τελικά ό Θεός θα βάλει τα πράγματα στην θέση τους, αλλά ό καθένας μας θα δώσει λόγο για το τι έκανε σ’ αυτά τα δύσκολα χρόνια με την προσευχή, με την καλωσύνη.

Σήμερα προσπαθούν να γκρεμίσουν την πίστη, γι’ αυτό αφαιρούν σιγά-σιγά από καμμιά πέτρα, για να σωριασθεί το οικοδόμημα της πίστεως. Όλοι όμως ευθυνόμαστε για το γκρέμισμα αυτό· όχι μόνον αυτοί πού αφαιρούν τις πέτρες και το γκρεμίζουν, άλλα και όσοι βλέπουμε να γκρεμίζεται και δεν προσπαθούμε να το υποστυλώσουμε.

Οποίος σπρώχνει στο κακό τον άλλον θα δώσει λόγο στον Θεό γι’ αυτό. Και ό διπλανός όμως θα δώσει λόγο, γιατί έβλεπε εκείνον να κάνη κακό στον συνάνθρωπο του και δεν αντιδρούσε. Ό κόσμος εύκολα πιστεύει έναν άνθρωπο πού έχει τον τρόπο να πείθει.

- Ό λαός, Γέροντα, είναι σαν θηρίο.

- Εγώ από τα θηρία δεν έχω παράπονο. Βλέπεις, τα ζώα δεν μπορούν να κάνουν μεγάλο κακό, γιατί δεν έχουν μυαλό, ενώ ό άνθρωπος πού φεύγει μακριά από τον Θεό γίνεται χειρότερος από το μεγαλύτερο θηρίο! Κάνει μεγάλο κακό. Το δυνατό ξίδι γίνεται από το χαλασμένο κρασί. Τα άλλα Τα τεχνητά ξίδια δεν είναι τόσο δυνατά… Πιο φοβερό είναι, όταν ό διάβολος συμμαχήσει με έναν άνθρωπο διεστραμμένο· τότε κάνει διπλό κακό στους άλλους, όπως ό σαρκικός λογισμός, όταν συμμαχήσει με την σάρκα, τότε κάνει μεγαλύτερο κακό στην σάρκα. Για να συνεργασθεί ό διάβολος με έναν τέτοιο άνθρωπο, πρέπει αυτός να είναι υπολογίσιμος, να έχει κακή προαίρεση, κακία.

Στην συνέχεια, Θεός φυλάξοι, αυτοί θα φέρουν δυσκολίες, θα στριμώξουν ανθρώπους, μοναστήρια. Ή Εκκλησία, ό Μοναχισμός, θα τους κάνη κακό, γιατί θα τους εμπόδιση στα σχέδια τους. Μόνον πνευματικά μπορεί να αντιμετωπισθεί ή σημερινή κατάσταση, όχι κοσμικά. Θα σηκωθεί ακόμη λίγη φουρτούνα, θα πετάξει έξω κονσερβοκούτια, σκουπίδια, όλα Τα άχρηστα, και μετά θα ξεκαθαρίσουν Τα πράγματα. Σ’ αυτήν την κατάσταση θα δείτε, άλλοι θα έχουν καθαρό μισθό και άλλοι θα ξοφλούν χρέη. Θα γίνουν έτσι Τα πράγματα, πού δεν θα στενοχωριέται κανείς για την ταλαιπωρία πού θα περνάνε – δεν θα λέει φυσικά «δόξα σοι ό Θεός».

Πόσο ό Θεός μας αγαπά! Αυτά πού γίνονται σήμερα και αυτά πού σκέφτονται να κάνουν, αν γίνονταν πριν από είκοσι χρόνια πού είχε περισσότερη πνευματική άγνοια ό κόσμος, θα ήταν πολύ δύσκολα. Τώρα ξέρει ό κόσμος· ή Εκκλησία δυνάμωσε. Ό Θεός αγαπάει τον άνθρωπο, το πλάσμα Του, και θα φροντίσει γι’ αυτά πού τού χρειάζονται, φθάνει ό άνθρωπος να πιστεύει και να τηρεί τις εντολές Του.

(ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ – ΛΟΓΟΙ B΄ – ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ)
Source: http://www.orthodoxos.com.gr/phpBB3/viewtopic.php?f=33&t=3813