Η ΚΟΙΜΗΣΙΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

ΚΑΛΗ ΠΑΝΑΓΙΑ

ΤΑ ΤΡΙΑΚΟΣΙΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

 

Tα τριακόσια ονόματα της Παναγίας

Στων Ελλήνων όλες τις κοινότητες στην εορτή της Παναγίας γίνονται μεγάλα πανηγύρια και μαζεύονται σ' αυτά όλοι, από όπου κι αν ζουν, από κάθε μέρος του πλανήτη.

Η πίστη, η αγάπη, η γόνιμη σκέψη και η εφευρετικότητα όχι μόνο των καλλιτεχνών και των λογίων, αλλά και του απλού πιστού λαού προς την Παναγία φαίνεται και από τις επωνυμίες που της έχουν δώσει, που ξεπερνούν τις τριακόσιες και που μπορούν να χωριστούν σε οκτώ κατηγορίες:

1. Από την παράσταση της Παναγίας στην εικόνα.

Τέτοια ονόματα είναι:
Της Βρεφοκρατούσας, της Γλυκοφιλούσας, της Γαλακτοτροφούσας, της Πλατυτέρας των Ουρανών, της Οδηγήτριας, της Εσφιγμένης και άλλα.
Είναι ακόμη το επίθετο "Δεξιοκρατούσα", ή "Δεξιά", όταν κρατάει τον Χριστό στο δεξί της χέρι
και όχι προς το μέρος της καρδιάς της.
Ακόμη "Μεγαλομμάτα", όταν ο εικονογράφος έχει ιστορήσει την Παναγία με μεγάλα μάτια.

Υπάρχουν και ονόματα που συνδυάζονται με μιαν ιερή ιστορία. Λ.χ. 

Το όνομα της Εικόνας "Αξιον Εστί", που είναι θησαυρισμένη στο Ναό του Πρωτάτου, στις Καρυές του Αγίου Όρους και πήρε το όνομα από το θαύμα που επιτελέσθηκε από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ.
Κατά την Παράδοση ο Αρχάγγελος έψαλε τον γνωστό ύμνο "Αξιον εστίν.." σε πλάκα και έγινε άφαντος.
Επίσης το επίθετο "Τριχερούσα" το πήρε η εικόνα από το ότι υπάρχει σ' αυτήν ένα τρίτο χέρι, που συμβολίζει το θαύμα που συνέβη στον υμνητή και δογματίσαντα για την Παναγία Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό.
Το δεξί χέρι του το έκοψαν Μουσουλμάνοι και θαυματουργικά αποκαταστάθηκε.

Η Παναγία η "Εσφαγμένη" ονομάστηκε έτσι γιατί κατά την Παράδοση μοναχός θύμωσε μαζί της και με μαχαίρι κτύπησε την εικόνα της Παναγίας στο πρόσωπο. Τότε από την εικόνα άρχισε να τρέχει αίμα, ενώ ο μοναχός τυφλώθηκε και έκανε ως τρελός. Ο μοναχός ζήτησε συγγνώμη και συγχωρήθηκε, αλλά το χέρι που κτύπησε την Παναγία τιμωρήθηκε, αφού έμεινε άλιωτο μετά τον θάνατο του μοναχού.

Υπάρχει ακόμη η Παναγία η " Πυροβοληθείσα", στη Μονή Βατοπεδίου, αφού την εικόνα της την κτύπησαν με όπλο Τούρκοι.

"Σφαγμένη" είναι και η εικόνα της Παναγίας της Πορταϊτισσας, της Μονής Ιβήρων, που ονομάστηκε έτσι με το θαύμα που έκανε η Παναγία, να φανερώσει τη θέληση της να παραμείνει στην είσοδο της Μονής ως θυρωρός, για να την προστατεύει...

2. Από τον τόπο της. 

Ετσι υπάρχει η Παναγία η Αθηνιώτισσα, η Βουρλιώτισσα, η Κυκκώτισσα, η Καστριώτισσα, η Κάμπου, η Πυργιανή, η Εγκλειστριανή ( από τη Μονή του Οσίου Νεοφύτου του Εγκλείστου στην Κύπρο), η Σπηλιανή, η Μεγαλοσπηλαιώτισσα ( του Μεγάλου Σπηλαίου Καλαβρύτων), η Τουρλιανή, η Θαλασσινή, η Καλαμού, η Καμινιώτισσα, η Βλαχερνίτισσα, η Ολυμπιώτισσα, η Σουμελιώτισσα, η Πλατανιώτισσα, η Καταπολιανή, η Χοζοβιώτισσα ( στην Αμοργό από τη Μονή Χοζεβά των Αγίων Τόπων), η Νεαμονήτισσα της Χίου, η Παμμακάριστος ( από τη Μονή της Κωνσταντινούπολης), η Αγία Σιών, η Μακεδονίτισσα στη Λευκωσία, η Έλωνη, η Τροοδίτισσα, η Κυκκώτισσα, η Μαλεβή ( από το όρος Πάρνων, που λέγεται και Μαλεβός), των Χαλκέων (χαλκουργών) στη Θεσσαλονίκη, η Αμπελακιώτισσα στη Θεσσαλία.

3. Από την τεχνοτροπία του Ναού της. 

Τέτοια επίθετα είναι η Θολοσκέπαστη, η Μολυβδοσκέπαστη, η Πελεκητή, η Κρεμαστή, η Μαρμαριώτισσα.

4. Από το όνομα του κτήτορα του Ναού ή της Μονής της. 

Τέτοια επίθετα είναι Παναγία η Παχιά, η Γλυκειά ( από το επίθετο Γλυκύς), η Περλιγκού, η Λυκοδήμου, η Κοροβιλιά, η Καπνικαρέα.

5. Από τον μήνα που εορτάζεται η Παναγία: 

Σοτομπριανή, Βρεχούσα, Αυγουστιανή και Δεκαπεντούσα, Τριτιανή, Μεσοσπορίτισσα, Βροντού, Ακαθή ( από τον Ακάθιστο Ύμνο).

6. Από τα θαύματα της Παναγίας: 

Γοργοϋπήκοος, Ελεούσα, Ελεήστρα, Γιάτρισσα, Θεραπεία, Αιματούσα ή Γαιματούσα ( σταματά την αιμορραγία), Υγεία, Υπακοή, Ψυχοσώστρα, Παραμυθία, Παρηγορήτρα, Παυσολύπη, Φανερωμένη, Μυροβλύτισσα.

7. Εγκωμιαστικά από την έξαρση της αγάπης των πιστών. 

Συνήθως χρησιμοποιείται επίθετο με πρώτο συνθετικό τον χρυσό: Χρυσοκελλαριά, Χρυσοσπηλιώτισσα, Χρυσοπηγή, Χρυσογαλούσα, Χρυσοποδαρίτισσα, Χρυσοχεριά... Υπάρχουν όμως και άλλα, όπως Αγγελόκτιστη, Αερινή, Αναφωνήτρα, Επίσκεψις, Παντάνασσα, Τρανή, Χιλιαρμενίτισσα, Ανθοφορούσα, Ασπροφορούσα.

8. Αυτά που τις έδωσαν οι Υμνογράφοι της Εκκλησίας. Κυρίως προέρχονται από τον Ακάθιστο Ύμνο:
Αμόλυντος, Υψηλοτέρα, Καθέδρα, Κλίμαξ, Σκέπη, Πόλη, Παράκλησις, Επίσκεψις, Καταφυγή,
Κεχαριτωμένη, Χώρα του Αχώρητου, Όρος Αλατόμητον, Ρόδο το Αμάραντον, Αρουρα λαστάνουσα και άλλα.

Τα προσκυνήματα στον Ελληνισμό:
Τα προσκυνήματα διακρίνονται στα Πανελλήνια και στα τοπικά προσκυνήματα της Παναγίας, που οι
προσκυνητές προστρέχουν σε όλη τη χώρα τις ημέρες αυτές του "Πάσχα του καλοκαιριού", όπως
χαρακτηρίζεται η εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Το πρώτο σε προσέλευση πιστών είναι της Μεγαλόχαρης της Τήνου, με περίπου 1.000.000 προσκυνητές ετησίως, της Σουμελά, στο Βέρμιο, με 500.000 προσκυνητές ετησίως και της Εκαντοταπυλιανής Πάρου, με 300.000 περίπου πιστούς.

Σημαντικά τοπικά προσκυνήματα της Παναγίας είναι:
Στη Θράκη:
Στις Φέρρες η Παναγία η Κοσμοσώτειρα και στη Σαμοθράκη η Παναγία η Κρημνιώτισσα και η
Καμαριώτισσα.

Στην Κομοτηνή: η Μονή της Παναγίας της Φανερωμένης.

Στην Ξάνθη η Παναγία η Αρχαγγελιώτισσα και η Παναγία η Καλαμού.

Στη Μακεδονία: 

Στη Δράμα η Εικοσιφοίνισσα.
Στο Κιλκίς: η Παναγία η Φιλαδελφειώτισσα.
Στη Μηχανιώνα: η Παναγία η Φανερωμένη
Στην Καστοριά: η Παναγία η Μαυριώτισσα
Στη Θεσσαλονίκη: η Παναγία η Δεξιά, η Παναγία η Ελεούσα, η Παναγία η Φανερωμένη, η Παναγία η Γοργοϋπήκοος, η Παναγία η Βρεφοκρατούσα, η Παναγία των Χαλκέων.
Στις Πρέσπες: η Παναγία η Πορφυρά
Στη Σιάτιστα: η Παναγία του Μικρόκαστρου

Στην Ήπειρο:
Στην Άρτα: εικόνες περίπυστες είναι της Παναγίας Ροβελίστης, Κυρίας Πεφανερωμένης, Παναγίας
Γεροντίσσης, Βρεφοκρατούσης, και Σκουληκαριάς.
Στην Παραμυθιά: η Κοίμηση Θεοτόκου των Παγανιών και του Γηρομερίου.
Στην Κόνιτσα: η Μολυβδοσκέπαστη
Στην περιοχή Τζουμέρκων (Ιωαννίνων): η Παναγία Τσούκας.

Στα Ιόνια Νησιά:
Στην Κέρκυρα: της Μυρτιδιωτίσσης, της Παλαιοκαστριτίσσης, της Πλατυτέρας, της Κυράς των Αγγέλων.
Στους Παξούς: στο Νησάκι της Παναγίας.
Στην Κεφαλληνία: Υπεραγίας Θεοτόκου Άτρου, Αγριλίων, Θεμάτων, Κηπουραίων, και Παλαιοχέρσου.
Επίσης η Παναγία η Φιδούσα.
Στη Λευκάδα: η Φανερωμένη.
Στη Ζάκυνθο: εικόνες περίπυστες της Αναφωνήτριας, της Σκοπιωτίσσης, της Χρυσοπηγής, της
Λαουρένταινας, της Γαλανούσας, της Μυρτιδιωτίσσης, της Παναγούλας, της Σπηλούλας, της Βιγλατσούρας, της Σγουροπουλιάς, της Θαλασσομαχούσας.
Στα Κύθηρα: η Μυρτιδιώτισσα.

Στη Θεσσαλία:
Στη Μαγνησία: η Παναγία η Ξενιά.
Στην Καλαμπάκα: η Κοίμηση Θεοτόκου Σταγιάδων και η Κοίμηση Θεοτόκου Βυτουμά.
Στα Τρίκαλα: η Κοίμηση Λαγκαδιάς
Στα Φάρσαλα: Παναγία η Δεμερλιώτισσα.
Στη Σκιάθο: η Παναγία η Εικονίστρα
Στην Ελασσώνα: η Παναγία η Ολυμπιώτισσα

Στη Στερεά Ελλάδα:
Στο Καρπενήσι: η Παναγία η Προυσού και η Παναγία Τατάρνης.
Στο Μεσολόγγι: η Αγία Ελεούσα.
Στη Ναύπακτο: η Παναγία η Αμπελακιώτισσα.
Στη Θήβα: η Μεγάλη Παναγιά και η Παναγία η Σκριπού Ορχομενού.
Στην Αθήνα: η Κοίμηση Θεοτόκου Πεντέλης, Ρόμβης, και Παντανάσσης (Μοναστηράκι).
Επίσης η Παναγία η Ελευθερώτρια, στην Κηφισιά.
Στη Σαλαμίνα: Παναγία η Φανερωμένη.
Στη Φθιώτιδα: οι Μονές Αγάθωνος και Δαμάστας
Στη Φωκίδα: η Παναγία της Βαρνακόβης.
Στη Χαλκίδα: εικόνες περίπυστες Παναγίας της Φανερωμένης Αρτάκης, της Χιλιαδούς, της Ντινιούς 

Στην Ιστιαία: της Κοιμήσεως Θεοτόκου Μάτζαρη Οξυλίθου.

Στην Πελοπόννησο:
Στην Κόρινθο: η Παναγία η Φανερωμένη Χιλιομοδίου.
Στα Καλάβρυτα: της Μονής Μεγάλου Σπηλαίου.

Επίσης περίπυστες εικόνες Παναγίας της Τρυπητής, της Μακελλαριάς και το Προσκύνημα της Παναγίας της Πλατανιώτισσας.

Στην Πάτρα: η Κοίμηση του Γηροκομείου.
Στην Ηλεία: η Κοίμηση Θεοτόκου Κρυονερίου Αγίας Ελεούσης Βαρθολομιού και Χρυσοπηγής Δίβρης.
Στη Μεσσηνία: η Κοίμηση της Θεοτόκου Μονής Βουλκάνου.
Στη Λακωνία: η Παναγία η Χρυσαφίτισσα στη Μονεμβασία και η Παναγία η Παντάνασσα στον Μυστρά.
Στην Αρκαδία: η Παναγία η Έλωνη, της Αρτοκωστάς, της Παλαιοπαναγιάς, της Μαλεβής. 

Επίσης η Κοίμηση Θεοτόκου Κερνίτσης και Μπούρα.

Στα Νησιά του Αιγαίου:Στην Τήνο: η Παναγία η Ευαγγελίστρια.
Στην Πάρο: η Εκατονταπυλιανή.
Στη Σαντορίνη: η Παναγία Επισκοπής
Στην Αμοργό: η Χοζοβιώτισσα
Στην Ανάφη: η Παναγία η Καλαμιώτισσα
Στην Ίο: η Παναγία η Γκρεμιώτισσα
Στην Άνδρο: η Θεοσκέπαστη και Παναγία η Φανερωμένη
Στην Σάμο: η Παναγία Καρλοβάσου.
Στη Λέσβο: η Παναγία Αγιάσου, ή Αγιασώτισσα.
Στη Χίο: εικόνα περίπυστη της Παναγίας της Βρεφοκρατούσας.
Στην Ίμβρο: η Παναγιά η Μπαλωμένη
Στη Σχοινούσα: η Παναγία η Ακαθή
Στην Κέα: η Καστριανή.
Στην Αλόννησο: του Βουνού.
Στην Κύθνο: η Παναγία η Κανάλα.
Στη Μύκονο; η Παραπορτιανή.
Στη Νάξο: η Αργοκοιλιώτισσα.

Στη Δωδεκάνησο:
Στη Νίσυρο: Παναγία η Σπηλιανή
Στη Ρόδο: η Παναγία της Φιλερήμου, η Παραμυθία, της Τσαμπίκας και η Φανερωμένη Ιξιάς
Στη Λέρο: Παναγία του Κάστρου και η Παναγία η Γουρλομάτα.
Στην Αστυπάλαια: Παναγία η Πορταΐτισσα.
Στην Κάρπαθο: η Παναγία η Λαρνιώτισσα και η Παναγία η Ολυμπίτισσα.
Στους Λειψούς: η Παναγία του Χάρου.
Στη Σύμη: η Παναγία η Αληθινή.
Στην Κάλυμνο: η Βλυχάδια και η Γαλατιανή

Στην Κρήτη:Στο Ηράκλειο: η Κοίμηση Θεοτόκου Αγκαράθου, Καλυβιανής και Παληανής.
Στην Ιεράπετρα: η Παναγία η Φανερωμένη.
Στη Νεάπολη: η "Μεγάλη Παναγιά".
Στον Κίσσαμο: Παναγία η Κυρά των Αγγέλων και η Παναγία η Χρυσοσκαλίτισσα.
Στα Σφακιά: η Παναγία στ' Ασφένδου.

Στην Κωνσταντινούπολη:Η Παναγία των Βλαχερνών, η Παμμακάριστος, η Μπαλουκλιώτισσα, η Κυριώτισσα, η Καμαριώτισσα, η Κουφατιανή Γαλατά, η Περίβλεπτος στα Ψωμαθειά, η Μουχλιώτισσα, των Ουρανών Σαλματομβρουκίου, η Χαντσεργιώτισσα, της Σούδας, Βεφά – Σωφρακίου, η Παραμυθιώτισσα ( Παραμυθία, Παρηγορίτισσα, Θεραπεία), η Κουμαριώτισσα Νεοχωρίου και η Κοίμηση Διπλοκιονίου.

Στη Μεγαλόνησο Κύπρο:
Στην Κύπρο η Παναγία η Κυρά, στα Λειβάδια Καρπασίας, έχει καταστραφεί από τους Τούρκους εισβολείς, όπως και πολλά ακόμη προσκυνήματα στα κατεχόμενα εδάφη της. Σημαντικό προσκύνημα είναι η Παναγία η Ασπροφορούσα, όπως και η Γλυκιώτισσα, και τα δύο κοντά στην Κερύνεια.

Πολλά τα Ονόματα της Παναγίας!!!

Στη Μεγαλόνησο επίσης: Το Παγκύπριο προσκύνημα η Παναγία η Κυκκώτισσα.

Επίσης σημαντικά προσκυνήματα:
Η Τροοδίτισσα, η Σκουριώτισσα, η Kουσουλιώτισσα, η Αιματούσα ( ή του Αμπελιού) της Αραδίππου, η Παγκριώτισσα στη Λευκωσία, του Μεγάλου Αγρού, της Αμιρούς, της Αμασγού, της Ασίνου, του Γλωσσά, η Σφαλαγγιώτισσα, η Ιαματική του Αρακαπά, η Χρυσαλινιώτισσα, η Χρυσοσπηλιώτισσα στην Κάτω Δευτερά, η Στάζουσα, η Χρυσοκουρδαλιώτισσα, της Αυγασίδας - στο κατεχόμενο χωριό Μηλιά Αμμοχώστου, η Βορινή, η Βοναριώτισσα, η Παναγία η Διπλή στη Λευκωσία, και στην Πάφο η Χρυσορρογιάτισσα, η Λιμενιώτισσα ( ερείπια), η Χρυσοπολίτισσα, η Χρυσελεούσα και η Θεοσκέπαστη.

Γράφει: ο Γιώργος Ν. Παπαθανασόπουλος
agiooros

Η Θεομήτωρ στο Άγιο Όρος

Όταν ανέβηκε η Θεομήτωρ στο όρος των Ελαιών για να προσευχηθεί, έγειραν τα δέντρα και την προσκύνησαν. Κατά την γενική αγιορείτικη παράδοση, η Κυρία Θεοτόκος με τον Άγιο Ιωάννη το Θεολόγο, ταξίδευε με πλοίο από την Παλαιστίνη στην Κύπρο, για να επισκεφτεί τον Άγιο Λάζαρο (τον αναστημένο εκ νεκρών). Λόγω όμως μεγάλης τρικυμίας και με υπερφυσικό τρόπο, το πλοίο βρέθηκε στον Άθω και συγκεκριμένα στο λιμάνι του Κλήμεντος στη Μονή Ιβήρων.

Εκεί οι κάτοικοι του Άθω, οδηγούμενοι από τη θεία Πρόνοια, έσπευσαν να υποδεχθούν την μητέρα του Κυρίου μας Παναγία και αφού άκουσαν τη διδασκαλία της δέχθηκαν το Χριστιανισμό. Λέγεται επίσης από την παράδοση, ότι όταν πλησίαζε το πλοίο της Παναγίας το Άγιο Όρος, καταστράφηκε το μεγάλο άγαλμα του Διός που βρισκόταν στην κορυφή του Όρους και τα υπόλοιπα είδωλα συνετρίβησαν. Η κορυφή του Άθω και όλα τα δέντρα και τα σπίτια έκλιναν και προσκύνησαν προς το μέρος του λιμανιού του Κλήμεντος όπου έμπαινε το καράβι της Παναγίας.

Την άφιξη της Θεοτόκου στο Όρος αναφέρουν οι κώδικες Λ’ 66 και Ι’ 31 της Λαυριώτικης βιβλιοθήκης.

Όταν οι απόστολοι έβαλαν κλήρο τις περιοχές στις οποίες θα κηρύξουν, ζήτησε και η Παναγία να πάρει κλήρο για να κηρύξει το ευαγγέλιο. Ο κλήρος έδειχνε την περιοχή Ιβηρίαν. Ο αρχάγγελος Γαβριήλ όμως παρουσιάστηκε και είπε στην Παρθένο ότι η πραγματική περιοχή στην οποία θα βρεθεί θα είναι η Μακεδονία και το Όρος Άθως. Όταν μπήκε το καράβι στο λιμάνι και έγινε μεγάλη αναταραχή στο Όρος, τότε οι κάτοικοι ήρθαν και ρωτούσαν τον Ιωάννη, πως έγιναν όλα αυτά και από ποιά δύναμη. Και αυτός τους εξήγησε και τους κήρυξε τον λόγο του Θεού μιλώντας τους στα Ελληνικά, ενώ ήταν Εβραίος.
Η Παναγία ευχαριστημένη από την ομορφιά του Όρους και τον κλήρον που της δόθηκε, προσευχήθηκε στον Χριστό λέγοντας: “Υιε μου και Θεέ μου, ευλόγησον τον τόπον τούτον και κλήρον μου. Και επίχεον επ’ αυτού το έλεος σου και φύλαξον αβλαβή ως της συντελείας του αιώνος τούτου και τους κατασκηνούντας εν αυτώ, δια το όνομα σου το Άγιον και Εμόν, ώστε δια μικρού κόπου και αγώνος της μετανοίας αφεθήναι αυτής αμαρτήματα αυτών. Έμπλησον αυτούς παντός αγαθού και αναγκαίου εν τω αιώνι τούτω και ζωής αιωνίου εν τω μέλλοντι καταξίωσον, δοξασον υπέρ πάντα τόπον, τον τόπον τούτον και θαυμάστωσον παντοιοτρόπως, πλήρωσον αυτόν εκ παντός έθνους των υπό τον Ουρανόν, των κεκλημένων τω ονόματι Σου και πλάτυνον τα σκηνώματα εν αυτώ από άκρον εως άκρου αυτού. Απάλλαξον αυτούς της αιωνίου κολάσεως και σώσον εκ παντός πειρασμού, ορατών και αοράτων εχθρών και πάσης αιρέσεως και ειρήνευσον τω ορθοδόξω δόγματι.“

Τότε ακούστηκε φωνή από τους Ουρανούς που έλεγε: “Όσα ήτησας και προσεύξω Μήτερ μου, ούτως έσται Σοί πάντα, εάν και αυτοί τα εντάλματά μου φυλάξωσιν! Από του νύν και εξής έστω ο τόπος ούτος κλήρος Σός και περιβόλαιον Σόν και Παράδεισος, έτι δε και λιμήν σωτηρίας των θελόντων σωθήναι, αλλά και προσφυγή και καταφύγιον και ατάραχος λιμήν της μετανοίας των πεφορτισμένων με πολλάς αμαρτίας.“ 

Απόσπασμα από το βιβλίο "Η Υπερευλογημένη"                                                                                                    

Πηγή: pantocrator.info

Δείτε την εικόνα μπροστά στην οποία έβαλε μετάνοια η Οσία Μαρία η Αιγυπτία

Στό σπήλαιο τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου τοῦ Ἀθωνίτου στήν Ἀθωνίτικη Βίγλα, ἀσκήτευε τήν 

περίοδο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς ὁ Ἅγιος Ἀθανάσιος ὁ Αθωνίτης, ἀκολουθώντας τήν παλαιά συνήθεια τῶν μοναχῶν τῆς Παλαιστίνης νά ἀποσύρονται στήν ἔρημο τήν περίοδο

αὐτή. Μέσα στό Σπήλαιο ὑπάρχει ἡσυχαστήριο καί δύο μικρά παρεκκλήσια, τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου καί τοῦ Ἁγίου Νικολάου, πού ἔχουν κοινό ναό. Στό παρεκκλήσιο τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου φυλάσσεται ἡ ὁμώνυμη θαυματουργή εἰκόνα τῆς Παναγίας. Τήν βρῆκε μετά ἀπό

ὅραμα ὁ Ἅγιος Ἀθανάσιος καί τήν μετέφερε στό Καθολικό τ[ῆς Μεγίστης Λαύρας, ἡ εἰκόνα ὅμως, θαυματουργικά γύρισε στό Σπήλαιο. Νέα ἀπόπειρα μεταφοράς της κατέληξε στό

ἴδιο ἀποτέλεσμα. Ὅρισε τότε ὁ Ἅγιος Ἀθανάσιος νά τιμᾶται πανηγυρικά μέ ὁλονύχτια

ἀγρυπνία στό Σπήλαιο, τό Σάββατο τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου. Σύμφωνα μέ τήν παράδοση, ἡ εἰκόνα (Παναγία ἡ Ἐγγυήτρια) ἦρθε στό Σπήλαιο ἀπό τά Ἱεροσόλυμα καί εἶναι ἡ εἰκόνα

τήν ὁποία ἔβαλε ἐγγυήτρια τῆς ἀποχῆς της ἀπό τόν πρότερο ἁμαρτωλό βίο ἡ Ὁσία Μαρία ἡ Αἰγυπτία, ὅταν ἀναχώρησε μέ μόνο ἐφόδιο δύο φραντζόλες ψωμί καί εγκαταβίωσε στήν

ἔρημο ἐπί 40 ἔτη.

Πηγή: https://proskynitis.blogspot.gr/2014/04/blog-post_4293.html

ΟΔΗΓΙΕΣ ΕΝ ΩΡΑ ΤΩΝ ΔΕΙΝΩΝ

"ΣΤΟ ΑΓΙΟN ΟΡΟΣ, ΜΟΝΑΧΟΙ ΜΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΑΝ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΑΠΛΩΣ ΤΑ ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΥΜΕ - ΚΟΙΝΟΠΟΙΟΥΜΕ "

ΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙ !!! 

ΕΛΛΗΝΕΣ!

ΚΑΤ’ ΑΡΧΗΝ, σας παρακαλούμε συγχωρέστε μας για την …όποια αναστάτωσή σας.

Αλλά!, αυτά που σας γράφουμε/κοινοποιούμε/ διαβάζετε δεν είναι τίποτε δικό μας!

Πνευματικά παιδιά και απλοί «ιμάντες πληροφοριών-ευλογιών» είμαστε…

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΟΥΝ: «ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΞΑΦΝΙΚΑ»!

ΣΤΟ ΑΓΙΟN ΟΡΟΣ, ΜΟΝΑΧΟΙ ΜΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΑΝ

ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΑΠΛΩΣ ΤΑ ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΥΜΕ/ΚΟΙΝΟΠΟΙΟΥΜΕ:

1. Ως Ελλάδα, είμαστε κοντά: στην προφητευμένη μεγάλη πείνα-λιμό, στο Γ’ Γενικό Πόλεμο (έρχεται από τη Συρία) και στο σφράγισμα. Είμαστε πολύ κοντά στα ΠΡΌΔΡΟΜΑ Έσχατα της Ιερής Αποκάλυψης του Ιωάννου.

Γι’ αυτό: Προετοιμαστείτε τώρα!, τόσο σε πνευματικό, όσο και σε ανθρώπινο ή κοσμικό επίπεδο. Έγκαιρα.

2. Σε Πνευματικό Επίπεδο, προετοιμάστε από σήμερα τα ακόλουθα για την οικογένειά σας:

– ξύλινο Τίμιο Σταυρό, για το κάθε μέλος της οικογένειας

– Εικόνες Του Ιησού Χριστού και της Μητρός του Παναγίας,

– Αγία Γραφή,

– Ψαλτήρι,

– Αγιασμό,

– Αντίδωρο, κομμένο σε πάρα πολύ μικρά «κυβάκια» (κάθε πρωί),

– Θυμίαμα, καρβουνάκια και Κεριά.

3. Σε Κοσμικό ή ανθρώπινο επίπεδο, προετοιμάστε από σήμερα τα επόμενα, έστω και στοιχειωδώς:

– Τροφή για 6-8 μήνες (πχ, λάδι, αλάτι, αλεύρι, ζάχαρη, φασόλια, ρύζι, φακές, ρεβίθια, ζυμαρικά).

– 3-4 μπιτόνια πετρελαίου ή βενζίνης (τα σούπερ μάρκετ, καθώς και τα βενζινάδικα, θα κλείσουν «ξαφνικά», έτσι όπως τα έχουν σχεδιάσει λεπτομερώς οι «τιτανο-τραπεζίτες» που προσκυνούν τον Εωσφόρο),

Όταν φτάσουν τα δεινά, τότε: «μη βγείτε στους δρόμους, αλλά στα χωριά-βουνά, με πολλούς άλλους μαζί να ζείτε» (Άγιος Πατροκοσμάς).

4. Διαβάστε κάθε μέρα, ΠΕΡΑΝ ΤΩΝ ΠΡΟΣΕΥΧΩΝ, οπωσδήποτε, την Αγία Γραφή και το Ψαλτήρι (ειδικά! τους ψαλμούς: 26, 33, 47, 78, 111, 117, 118, 131 και 143).

5. Αυτά που έχετε εμπρός σας και τώρα τα διαβάζετε, όπως μας είπαν οι μοναχοί, σας παρακαλούμε κι εσάς: Διαδώστε τα τώρα με τη σειρά σας! Και εσείς! Μαζικά! Ως δική σας Θεία Τριαδική Ευλογία! (Και όσοι πιστοί προέλθετε…)

6. Τέλος, και κυρίως, να έχετε ατέρμονη: ΥΠΟΜΟΝΗ! (Η Ελλάδα μας θα βοηθηθεί άνωθεν σκανδαλωδώς και θα δοξασθεί!).

ΑΜΗΝ.

ΥΓ. ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΩΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΣΧΕΤΙΚΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ – ΣΥΝΝΗΜΕΝΗ ΦΩΤΟ – ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΔΩΣΑΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΜΟΝΑΧΟΙ

ΕΓΡΑΨΕ ΕΝΑΣ ΕΚ ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ / ΟΜΑΔΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΟ-ΡΩΜΗΩΝ ΠΗΓΗ: https://www.facebook.com/Ellinoromioi

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΕΙΚΟΣΙΦΟΙΝΙΣΣΑΣ - ΙΣΤΟΡΙΑ & ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ

Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τὴν δέησίν μου ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου, εἰσάκουσόν μου ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου.

Καὶ μὴ εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν μετὰ τοῦ δούλου σου, ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν.

Ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρὸς τὴν ψυχήν μου· ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τὴν ζωήν μου.

Ἐκάθισέ με ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκροὺς αἰῶνος, καὶ ἠκηδίασεν ἐπ᾿ ἐμὲ τὸ πνεῦμά μου, ἐν ἐμοὶ ἐταράχθη ἡ καρδία μου.

Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων.

Διεπέτασα πρὸς σὲ τὰς χεῖράς μου· ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρός σοι.

Ταχὺ εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ἐξέλιπε τὸ πνεῦμά μου.

Μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου ἀπ᾿ ἐμοῦ, καὶ ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον.

Ἀκουστὸν ποίησόν μοι τὸ πρωῒ τὸ ἔλεός σου, ὅτι ἐπὶ σοὶ ἤλπισα.

Γνώρισόν μοι, Κύριε, ὁδὸν ἐν ᾗ πορεύσομαι, ὅτι πρὸς σὲ ἦρα τὴν ψυχήν μου.

Ἐξελοῦ με ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, πρὸς σὲ κατέφυγον·

δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τὸ θέλημά σου, ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεός μου.

Τὸ Πνεῦμά σου τὸ ἀγαθὸν ὁδηγήσει με ἐν γῇ εὐθείᾳ· ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις με.

Ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ἐξάξεις ἐκ θλίψεως τὴν ψυχήν μου· καὶ ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τοὺς ἐχθρούς μου·

καὶ ἀπολεῖς πάντας τοὺς θλίβοντας τὴν ψυχήν μου, ὅτι ἐγὼ δοῦλός σού εἰμι.

Θεός Κύριος, και επέφανεν ημί, ευλόγημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου

Ήχος Δ΄ 

Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ εκουσίως, τη επωνύμω σου καινή πολιτεία, τους οικτιρμούς σου δώρησαι, Χριστέ ο Θεός, Εύφρανον εν τη δυνάμει σου, τους πιστούς Βασιλείς ημών, νίκας χορηγών αυτοίς, κατά των πολεμίων, την συμμαχίαν έχοιεν την σην, όπλον ειρήνης, αήττητον τρόπαιον.

Τους προστρέχοντας τη θερμή Σου πρεσβεία και προσκυνούντας την σεπτή Σου εικόνα εν πίστει Μήτερ ημών Εικοσιφοίνισαα. πάντας διαφύλασσε απειλών και κινδύνων και δεινών και θλίψεων και φρικτών νοσημάτων και προς την πίστην την αληθινήν στρέψον αυτούς. ω Μήτερ Πανάχραντε.

Δόξα Πατρί & Υιώ και Αγίω Πνευματι νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν

Τη Θεοτόκω εκτενώς νυν προσδράμωμεν, αμαρτωλοί καί ταπεινοί,

και προσπέσωμεν εν μετανοία, κράζοντες εκ βάθους ψυχής,

Δέσποινα, βοήθησον εφ’ ημίν σπλαγχνισθείσα, σπεύσον, απολλύμεθα υπό πλήθους πταισμάτων,

μη αποστρέψης σους δούλους κενούς, σε γαρ και μόνην ελπίδα κεκτήμεθα.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι. Και νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Ου σιωπήσωμεν ποτέ, Θεοτόκε, τας δυναστείας σου λαλείν οι ανάξιοι, ειμή γαρ συ προϊστασο πρεσβεύουσα.

Τις ημάς ερρύσατο εκ τοσούτων κινδύνων; Τις δε διεφύλαξεν έως νυν ελευθέρους;

Ουκ αποστώμεν, Δέσποινα, εκ σου, σους γαρ δούλους σώζεις αεί, εκ παντοίων δεινών.

Ο Ν' Ψαλμός και Ήχος Πλ. Δ΄

Υγράν διοδεύσας ωσεί ξηράν και την αιγυπτίαν μοχθηρίαν διαφυγών, ο Ισραηλίτης ανεβόα, Τώ Λυτρωτή και Θεώ ημών άσωμεν.

Υπεραγία θεοτόκε σώσον ημάς

Ω Μήτερ Πανάχραντε τον Χριστού, πως επιχειρήσω ιστορήσαι Σας δωρεάς, αι βλυζουν εκ της Σης εικόνος. ως ποταμός συνεχής θείας χάριτος!

Υπεραγία θεοτόκε, σώσον ημάς

Ραδίως Εικών Σου η θαυμαστή πάλαι ετυπώθη θεία χάριτι. ω Σεπτή. άνευ ανθρώπινης βοήθειας άνευ ζωγράφου, χρωστήρος και χρώματος!

Υπεραγία θεοτόκε, σώσον ημάς

Ακτίνας φωτός θεία Σου εικών εξέπεμψε πάλαι τοις πιστοίς Σου ω Θαυμαστή, ακτίνας φωτός κοκκίνου. και εξ αυτού ονομάσθη «Εικοσιφοίνισσα»

Δόξα Πατρί & Υιώ και Αγίω Πνενματι

Πως Σου τα'θαυμάσια εξειπείν δυνήσομαι Κόρη: Θεραπείες ποικίλες γαρ εκ της Σης αχειροποιήτου εικόνος ως εκ πηγής αστείρευτου πηγάζουσιν!

Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν

Τη θεία Μονή Σου προστρέχω νυν. Πανάχραντε Κόρη και λαμβάνω τας δωρεάς εκ της Σης αχειροποιήτου εικόνος, Εικοσιφοίνισσα Δέσποινα Μήτερ μας!

Ωδή Γ΄

Ουρανίας αψίδος, οροφουργέ Κύριε και τής εκκλησίας δομήτορ, σύ με στερέωσον, εν τή αγάπη τή σή, των εφετων η ακρότης, των πιστων τό στήριγμα, μόνε φιλάνθρωπε 

Υπεραγία θεοτόκε, σώσον ημάς!

Εχαρίσω τοις πάσιν, Εικοσιφοίνισσα. προβλημάτων την λύσιν και την εκπλήρωσιν των αιτημάτων τους, ω Θεοτόκε Παρθένε, ότι χάριν δέχονται εκ της; εικόνος Σου!

Υπεραγία θεοτόκε, σώσον ημάς

Η μονή Σου ω Κόρη, πάσαν την περιοχήν του όρους Παγγαίου διαφυλάσσει νυν, ήν σώζε πάντοτε Εικοσιφοίνισσα Μήτερ ταις θερμαίς πρεσβείαις Σου προς τον Σωτήρα μας!

Λόξα Πατρί & Υιώ και Αγίω Πνενματι

Πάσα θλίψις και νόσος απομακρύνεται εκ παντός πιστού Σου Παρ¬θένε. τη επισκέψειΣου όθεν οι πάσχοντες εκ της οδύνης λυθέντεςχαίροντες κηρύττουσι τα Μεγαλεία Σου!

Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν

Ώσπερ ήλιος λάμπει η Ση Εικών, Άχραντε και ταις του φωτός Σου ακτίσι φωτίζει άπαντας, Εικοσιφοίνισσα Παρθένε Μήτερ Κυρίου, ήνπερ και οι Άγγελοι φόβω δοξάζουσιν!

Εισάκουσον, Εικοσιφοίνισσα Μήτερ Θεογεννήτωρ, τας ικεσίας. Παρθένε, των δούλιον Σου και λύτρωνε εκ παντοίων κινδύνων!

Επίβλεψον εν ευμενεία. Πανύμνητε Θεοτόκε, επί την εμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν και ίασε της ψυχής μου το άλγος!

Ήχος Β΄

Πρεσβεία θερμή και τείχος απροσμάχητον, ελέους πηγή, του κόσμου καταφύγιον, εκτενώς βοώμέν σοι, Θεοτόκε δέσποινα, πρόφθασον και εκ κινδύνων λύτρωσαι ημάς, η μόνη ταχέως προστατεύουσα.

Πρεσβεία θερμή και φοβερόν προπύργιον. λιμήν ασφαλής υπάρχεις ημίν Δέσποινα όθεν βοώμεν Σοι πράϋνον τας εφόδους εχθρού του αρχεκάκου και εν ειρήνη φύλαττε ημάς. Εικοσιφοίνισσα Μήτερ πρεσβείαις Σου!

Ωδή Δ΄

Εισακήκοα, Κύριε, τής οικονομίας σου τό μυστήριον, κατενόησα τά έργα σου και εδόξασά σου την θεότητα.

Υπεραγία θεοτόκε, σώσον ημάς

Στης Ελλάδος τα πέρατα. η θαυματουργός Εικών Σου τεθρύληται και αυτήν επικαλούνται νυν πάντες οι πιστοί Εικοσιφοίνισσα!

Υπεραγία θεοτόκε, σώσον ημάς

Γερμανώ τω πιστότατω. Μήτερ, ανεφάνης το πάλαι λάμπουσα και την θείαν Εικόνα Σου τούτω εδωρήσω αχειροποίητον!

Δόξα Πατρί & Υιώ και Αγίω Πνεύματι

Τις Σου Κόρη το όνομα εν ανάγκη πάση επεκαλέσατο και αυτού ουχ ευμενέστατα αίτησιν εδέχθης. Εικοσιφοίνισσα!

Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Της Χανούμισσας αίτησιν, Μήτερ απεδέχθης ως πολυεύσπλαχνος και το τέκνον της θεράπευσες την θερμήν της πίστιν ανταμοίβουσα!

Ωδή Ε΄

Φώτισον ημάς τοίς προστάγμασί σου, Κύριε και τώ βραχίονί σου τώ υψηλώ, την σήν ειρήνην παράσχου ημίν, φιλάνθρωπε.

Πως Σου την μορφήν ατενίσω ο ανάξιος, ω Πανάχραντε Μητέρα του Θεού, οφθαλμοίς μου ρυπαροίς Σε την Πανάσπιλον.

Υπεραγία θεοτόκε, σώσον ημάς

Χαίρε Κραταιά, της Εικόνος Σου τα θαύματα πάσα η Ελλάς κηρύττει νυν. Μήτερ Θεού, ότι πλήθος των πιστών Σου ευεργέτησας.

Δόξα Πατρί & Υιώ και Αγίω Πνεύματι

Αξιωματικούς των Βουλγάρων εξεδίωξας και σκληρήν ποινήν επέβαλες τω θελήσαντι συλήσαι την Εικόνα Σου

Και νυν και αεί και εις τονς αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Γλυκυτάτη Σου, η μορφή ω Παντευλόγητε, φως και δύναμιν παρέχει

τοις πιστοίς εκδιώκουσα μακράν λύπας και θλίψεις τους.

Ωδή ΣΤ΄

Την δέησιν εκχεώ πρός Κύριον και αυτώ απαγγελώ μου τάς θλίψεις, ότι κακών η ψυχή μου επλήσθη και η ζωή μου τώ Άδη προσήγγισε και δέομαι ώς Iωνάς, Εκ φθοράς, ο Θεός με ανάγαγε

Ατέκνοις τέκνα χάρισες, οραθείσα κατ' όναρ ω Κόρη αυτών την θλίψιν διώξασα Μήτερ και εις χαράν μετατρέψασα. Άχραντε. αλλ' εύρομεν Σε και ημείς εν ανάγκαις Μητέρα φιλόστοργον.

Υπεραγία θεοτόκε, σώσον ημάς

Ουκ έχομεν οι άθλιοι δούλοι Σου άλλην πλην Σου σκέπην και προστασίαν διό Σεμνή εν, καρδίας βοώμεν από κινδύνου παντός ελευθέρω¬σαν τους Σους ικέτας ταπεινώς τους τη Ση καταφεύγοντας χάριτι.

Λόξα Πατρί & Υιώ και Αγίω Πνεύματι

Ως έσωσας εκ κινδύνου. Άχραντε, και εκ πάσης ασθένειας και πόνου, ούτω ημάς διαφύλαξον Κόρη εκ των παγίδων εχθρού του αλάστορος και διατήρησον αεί εν τελεία υγεία δυνάμει Σου.

Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Η χάρις Σου και φιλανθρωπία Σου τοις πιστοίς εδώρησε την Σήν εικόνα, ίνα προστρέχουν οι πάντες οι εν ανάγκαις και εν πόνοις, κινδύνοις και θλίψεσιν και πάντες Σε καταφυγήν και παράκλησιν Κόρη ευρίσκουσιν.

Κύριε ελέησον (12 φορές)

Ήχος Β! Τα άνω ζητών

Πελάγη συμφορών του βίου ποντιζόμενοι και παντοίων παθών τρικυμίαις απειλούμενοι και δίνη περιπίπτοντες Παρθένε πειρασμών, εις Εικόνα Σου σεπτήν καταφεύγομεν θερμώς ως εις λιμένα εύδιον, έκτεινον ημίν χείρα ως Πέτρω ο Υιός Σου και κλυδωνίου εκ παντός ημάς Κόρη λύτρωσε.

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ (ΕΚ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΔΟΥΚΑΝ)

 Εκ του κατά Λουκάν. Κεφ. Α’ 39-49 και 56.

Εν ταίς ημέραις εκείναις, αναστάσα Μαριάμ επορεύθη εις την ορεινήν μετά σπουδής εις πόλιν Ιούδα και εισήλθεν εις τόν οίκον Ζαχαρίου και ησπάσατο την Ελισάβετ. Και εγένετο, ως ήκουσεν η Ελισάβετ τόν ασπασμόν τής Μαρίας, εσκίρτησε τό βρέφος εν τή κοιλία αυτής και επλήσθη Πνεύματος αγίου η Ελισάβετ και ανεφώνησε φωνή μεγάλη και είπεν, Ευλογημένη σύ εν γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός τής κοιλίας σου. Και πόθεν μοι τούτο, ίνα έλθη η μήτηρ του Κυρίου μου πρός με; Ιδού γαρ, ως εγένετο η φωνή του ασπασμού σου εις τά ώτα μου, εσκίρτησε τό βρέφος εν αγαλλιάσει εν τή κοιλία μου. Και μακαρία η πιστεύσασα, ότι έσται τελείωσις τοίς λελαλημένοις αυτή παρά Κυρίου. Και είπε Μαριάμ, Μεγαλύνει η ψυχή μου τόν Κύριον και ηγαλλίασε το πvεύμα μου επί τώ Θεώ τώ σωτήρι μου, ότι επέβλεψεν επί τήv ταπείvωσιν τής δούλης αυτού. Ιδού γάρ από του νύv μακαριούσί με πάσαι αι γεvεαί. Ότι εποίησέ μοι μεγαλεία ο Δυvατός και άγιοv τό όvομα αυτου. Έμεινε δέ Μαριάμ σύv αυτή ωσεί μήvας τρείς και υπέστρεψεν εις τόν οίκοv αυτής.

Δόξα Πατρί & Υιώ...

Πάτερ, Λόγε Πνεύμα Τριας...

Ταις Εικοσιφοινίσσης...

Ελεήμων, ελέησον με ο Θεός...

Ήχος Πλ. Β' Όλην αποθέμενοι

Σκεπήν και βοήθειαν, κραταιάν προστασίαν και χαράς μας την πηγήν εν παντί τω βίω Σε Κόρη έχοντες εν πολλαίς θλίψεσιν και εν αρρωστίαις και σκανδάλοις τοις του όφειος. εκ πάσης Δέσποινα συμφοράς τε και μάστιγος ταχέως εκλυτρούμεθα τη Ση αρωγή και χρηστότητι όθεν μη ελείπης παρέχειν τας ιάσεις συμπαθώς τοις προς την Σην αγαθότητα σπεύδουσιν Πανάχραντε.

Ωδή Ζ' Οι εκ της Ιουδαίας

Υπεραγία θεοτόκε, σώσον ημάς

Αιτούσιν εδωρήσω την τεκνοποιίαν Εικοσιφοίνισαα. αλλά και της ψυχής τους την ίασιν Παρθένε εχαρίσω πρεσβείαις Σου ίνα θερμώς ανυμνούν Σεπτά Σου μεγαλεία.

Υπεραγία θεοτόκε, σώσον ημάς

Λοιμικής ασθενείας και πάσης άλλης βλάβης Εικοσιφοίνισσα. ούτω ημάς πιστούς Σου δούλους ω Θεοτόκε απολύτρωσε Δέσποινα, όπως υμνώμεν αεί σεπτά Σου μεγαλεία.

Δόξα Πατρί & Υιώ και Αγίω Πνεύματι

Του Βούλγαρου το θράσος ετιμώρησας Μήτερ και την κακίαν του ούτω καμάς εν πίστει σωστεί και ευλαβεία διατήρησον Δέσποινα ίνα δεχώμεθα πιστοί θερμήν Σου προστασίαν.

Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Η μόνη εις αιώνας αειπάρθενος Μήτηρ και προστασία μας Κυρία τον Αγγελον. Βασίλισσα του Κόσμου σκέπε και φύλαττε πάντας πιστούς οί Σε τιμούν γεραίρουν και δοξάζουν.

Ωδή Η'  Τον Βασιλέα

Από ποικίλων ασθενειών, ο Παρθένε, ημάς ρύσε θερμή Σου προστασία. ώσπερ τούτον Κόρη πολλούς ερρύσω πάλαι.

Υπεραγία θεοτόκε, σώσον ημάς

Πηγή θαυμάτων. Εικοσιφοίνισσα Μήτερ. η Εικών Σου ανεδείχθη εν τω κόσμο εξ ής οι διψώντες αρύωνται το νέκταρ.

Λόξα Πατρί & Υιώ και Αγίω Πνεύματι

Πάντας πιστούς Σου Συ βοηθάς Θεοτόκε και την χάριν και ίασιν παρέχεις ως Ύψίστου Μήτηρ η Κεχαριτωμένη.

Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Τη προσταγή Σου Εικοσιφοίνισσα Μήτερ πειθαρχούσιν Αγγέλων αι τάξεις, αι βοηθούσιν πάντας τους Σε επικαλουμένους.

Ωδή Θ'  Κυρίως Θεοτόκον

Υπεραγία θεοτόκε σώσον ημάς

Των Ορθοδόξων πλήθη σπεύσατε προθύμως προς Εικοσιφοινίσσης εικόνα την πάντιμον, ο ιατρός γαρ εν ταύτη μένει ο άμισθος.

Δόξα Πατρί & Υιώ και Αγίω Πνεύματι

Μόνην Σου την αγίαν όλων καταυγάζει η Σεβασμία Εικών Σου, Πανύμνητε και καταλάμπει τους ταύτην πιστώς γεραίροντας.

Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Εικόνι τη Αγία Εικοσιφοινίσσης οι εν κινδύνοις προσπέσατε άπαντες και των θαυμάτων την χάριν λήψεσθε άφθονον.

ΤΟ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ

Άξιόν εστίν ως αληθώς μακαρίζειν σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον

και μητέρα του Θεού ημών.

Την τιμιωτέραν των Χερουβείμ και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ

την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, την όντως Θεοτόκον, Σε μεγαλύνομεν

Εικοσιφοινίσσης τη θαυμαστή και σεπτή εικόνι νυν προσπέσωμεν αδελφοί, ως πλήθη τελούσαν αέναα θαυμάτων πάσιν τοις προσκυνούσιν την Θείαν Χάριν Της.

Μόνην εν ταις θλίψεσιν αρωγόν και θερμόν προστάτην, αντιλήπτορα, βοηθόν έχομεν εν πάσιν Πανάχραντε μας Μήτερ σπεύσον και μη παρίδεις χρείαν των τέκνων Σου.

Χαίρε η γεννήσασα Λυτρωτήν ημίν και Σωτήρα τον Δοτήρα των αγαθών, Πύλη γαρ εδόθης πιστών εις Σωτηρίαν, η Κεχαριτωμένη, Χαίρε Θεόνυμφε

Τι ανταποδώσωμεν οι πιστοί δούλοι Σόυ Παρθένε αντί της χάριτος Σου πολλής ήνπερ έδωσας μας χαρισαμένη Μήτερ Εικόνα Σου Αγίαν ως πλούτον άφθορον

Πάσαι των Αγγέλων αι στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Αποστόλων η δωδεκάς, οι Άγιοι Πάντες, μετά της Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν, εις το σωθήναι ημάς.

Ήχος Β Πάντων προστατεύεις Αγαθή

Πάντων προστατεύεις ο Σεπτή, τον καταφευγόντων εν πίστει τη κραταιά Σου χειρί. άλλων γαρ ουκ έχομεν αμαρτωλοί εν κινδύνοις και θλίψεσιν αεί μεσιτείαν οι κτατακαμπτόμενοι υπό πταισμάτων πολλών. Εικοσιφοίνισσα Μήτερ. Συ υπάρχεις. Άχραντε. σπεύσον δυσωπούμεν ρύσασθαι τους δούλους Σου.

Ήχος Πλ. Α’

Δέσποινα πρόσδεξε τας δεήσεις των δούλων Σου και λύτρωσε ημάς από πάσης ανάγκης και θλίψεως.

ΉχοςΒ'

Την πάσαν ελπίδα μου εις Σε ανατίθημι, Μήτερ του Θεού φύλαξον ημάς υπό την σκεπήν Σου.

Δι ευχών ……

ΚΑΝΩΝ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΤΗΝ ΕΠΟΝΟΜΑΖΟΜΕΝΗΝ ΓΛΥΚΟΦΥΛΟΥΣΑΝ - pdf

Downloand or print

ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΔΙΑΣΩΖΟΥΣΑΣ

Παρακλητικός Κανών εις την Υπεραγίαν Θεοτόκον την Διασώζουσαν, Πάτμος

Ποίημα Γερασίμου Μοναχού Μικραγιαννανίτου

 
Εΰλογήσαντος τοῦ ίερέως άρχόμεθα άναγινώσκοντες τον 142ον Ψαλμόν.
Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τήν δέησίν μου ἐν τή ἀληθεία σου, εἰσάκουσόν μου ἐν τή δικαιοσύνη σού καί μή εἰσέλθης εἰς κρίσιν μετά τοῦ δούλου σου, ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν. Ὂτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρός τήν ψυχήν μου, ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τήν ζωήν μου, ἐκάθισε μέ ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκρούς αἰῶνος καί ἠκηδίασεν ἔπ ἐμέ τό πνεῦμά μου, ἐν ἐμοί ἐταράχθη ἡ καρδία μου. Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πάσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων. Διεπέτασα πρός σέ τάς χεῖράς μου, ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρος σοί. Ταχύ εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ἐξέλιπε τό πνεῦμά μου μή ἀποστρέψης τό πρόσωπόν σου ἄπ ἐμοῦ, καί ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. Ἀκουστόν ποίησον μοί τό πρωί τό ἔλεός σου, ὅτι ἐπί  σοῖ ἤλπισα γνώρισον μοί, Κύριε, ὁδόν, ἐν ἤ πορεύσομαι, ὅτι πρός σέ ἤρα τήν ψυχήν μού ἐξελού μέ ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, ὅτι πρός σέ κατέφυγον. Δίδαξον μέ τοῦ ποιεῖν τό θέλημά σου, ὅτι σύ εἰ ὁ Θεός μού τό πνεῦμά σου τό ἀγαθόν ὁδηγήσει μέ ἐν γῆ εὐθεία. Ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις μέ, ἐν τή δικαιοσύνη σου ἑξάξεις ἐκ θλίψεως τήν ψυχήν μου καί ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τούς ἐχθρούς μου καί ἀπολεῖς πάντας τούς θλίβοντας τήν ψυχήν μου, ὅτι ἐγώ δοῦλός σου εἰμι.
 
Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος α’. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, καὶ ἐπικαλεῖσθε τὸ ὀνομα τὸ ἅγιον αὐτοῦ.
Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος β’. Πάντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου ἡμυνάμην αὐτοῦς.
Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος γ’. Παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν.
Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
 
Εἶτα τὰ παρόντα τροπάρια.
 
Ἦχος δ΄. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ὡς τὸν Σωτῆρα τῶν ἁπάντων τεκοῦσα, μετὰ Θεὸν Σώτειρα ὤφθης τοῦ κόσμου, καὶ διασῴζεις μητρικῇ πρεσβείᾳ Σου, πάντας τοὺς προστρέχοντας τῇ σεπτῇ Σου Εἰκόνι, ἥ προσφόρως κέκληται, Διασῴζουσα, Κόρη, ἐξ ἧς πηγάζεις πᾶσι δαψιλῶς, τῶν Σῶν θαυμάτων τὴν χάριν τὴν ἄφθονον.
 
Δόξα. Καὶ νῦν. Ὅμοιον.
Ἡ νῆσος Πάτμος ὡς θησαύρισμα θεῖον, τὴν χαριτόβρυτόν Σου Κόρη Εἰκόνα, καταπλουτοῦσα μέλπει Σου τὰ θαύματα· πάντας διασῴζεις γάρ τοὺς αὐτὴν προσκυνοῦντας, καὶ παρέχεις ἅπασι, τοῖς ἐγγὺς καὶ τοῖς πόῤῥω, ἀπαλλαγὴν παντοίων ὀδυνῶν, καὶ πάσης βλάβης, ἀεὶ διασῴζουσα.
 
50ος Ψαλμός.
Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός Σου καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν Σου, ἐξάλειψον τό ἀνόμημά μου. Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου καί ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τήν ἀνομίαν μου ἐγώ γινώσκω καί ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μου ἐστι διά παντός. Σοί μόνῳ ἥμαρτον καί τό πονηρόν ἐνώπιόν Σου ἐποίησα, ὅπως ἄν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις Σου καί νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί Σε. Ἰδοὺ γάρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην καί ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Ἰδοὺ γάρ ἀλήθειαν ἠγάπησας, τὰ ἄδηλα καί τὰ κρύφια τῆς σοφίας Σου ἐδήλωσάς μοι. Ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ καί καθαρισθήσομαι, πλυνεῖς με καί ὑπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καί εὐφροσύνην, ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τό πρόσωπόν Σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου καί πάσας τάς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον ἐν ἐμοί ὁ Θεός καί πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. Μὴ ἀποῤῥίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου Σου καί τό Πνεῦμα Σου τό Ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ’ ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τήν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου Σου καί πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με. Διδάξω ἀνόμους τάς ὁδούς Σου καί ἀσεβεῖς ἐπὶ σέ ἐπιστρέψουσιν. Ῥῦσαι με ἐξ αἱμάτων ὁ Θεός, ὁ Θεός τῆς σωτηρίας μου, ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσα μου τήν δικαιοσύνην Σου. Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις καί τό στόμα μου ἀναγγελεῖ τήν αἴνεσίν Σου. Ὅτι, εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν, ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσίᾳ τῷ Θεῷ πνεῦμα  συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ὁ Θεός οὐκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ Σου τήν Σιών καί οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ. Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καί ὁλοκαυτώματα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τό θυσιαστήριόν Σου μόσχους.
 
Καἰ ό Κανών, ού ή άκροστιχίς
«Σώζε Διασωζουσα ημάς Κόρη. Γερασίμου».
 
ᾨδὴ α΄. Ἦχος πλ. δ΄. Ὑγρὰν διοδεύσας.
Σωτῆρα τεκοῦσα καὶ Ποιητήν, ἀεὶ διασῴζεις, ἐκ κινδύνων πολυειδῶν, μόνη Διασῴζουσα Παρθένε, τοὺς προσιόντας τῇ θείᾳ Εἰκόνι Σου.
 
Ὡς πλοῦτον οὐράνιον ἀληθῶς, πάλαι κεκτημένη, τὴν Εἰκόνα Σου τὴν σεπτήν, ἡ Πάτμος εὐσήμως μεγαλύνει, τὴν πρὸς αὐτὴν, Διασῴζουσα, χάριν Σου.
 
Ζωὴν εἰρηναίαν καὶ εὐσταθῆ, ἐν ἔργοις ἁγίοις, διανύειν εἰλικρινῶς, ἡμᾶς καταξίωσον, Παρθένε, τοὺς πεποιθότας στεῤῥῶς τῇ πρεσβείᾳ Σου.
 
Ἐν πάσῃ ὀδύνῃ καὶ συμφορᾷ, ἀεὶ ἡμῖν δίδου, τὴν ταχεῖάν Σου ἀρωγήν καὶ πλήρου χαρᾶς καὶ εὐφροσύνης, τὰς διανοίας ἡμῶν, Διασῴζουσα.
 
ᾨδὴ γ΄. Οὐρανίας ἁψίδος.
Διασῴζεις ἀπαύστως, ὡς συμπαθὴς Δέσποινα, τοὺς πιστῶς φωνοῦντας ἐν θλίψει, τὴν θείαν κλῆσίν σου· ᾧ Διασῴζουσα, ὅθεν τὴν Σὴν προστασίαν καὶ θερμὴν ἀντίληψιν ἀνακηρύττομεν.
 
Ἰατρεύουσα πάθη, τὰ χαλεπά, Δέσποινα, ἡ τῆς θαυμαστῆς Σου Εἰκόνος, χάρις σωτήριος, προφθάνει ἅπαντας, τοὺς ἐν κινδύνοις τελοῦντας, καὶ διώκει ἅπασαν ἐχθρῶν ἐπήρειαν.
 
Ἁγιάσματος κρήνη, ὡς ἀληθῶς πέφηνεν, ἡ θαυματουργός Σου ἐν Πάτμῳ Εἰκὼν Πανάχραντε, καθαγιάζουσα καὶ διασῴζουσα πάντας, Κόρη Διασῴζουσα, τοὺς ταύτῃ σπεύδοντας.
 
Σωτηρίαν καὶ ῥῶσιν, καὶ τῶν παθῶν ἴασιν καὶ ἀπαλλαγὴν πάσης νόσου καὶ πάσης θλίψεως, δίδου Πανάχραντε, τοῖς εὐλαβῶς προσκυνοῦσιν, ἥνπερ ἐχαρίτωσας θείαν Εἰκόνα Σου.
 
Διάσωσον, ὡς Διασῴζουσα Δέσποινα, φερωνύμως, πάσης βλάβης καὶ ἐπηρείας καὶ θλίψεως, τοὺς ἐκζητοῦντας τὴν θείαν Σου προστασίαν.
 
Ἐπίβλεψον, ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε, ἐπὶ τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν, καὶ ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τὸ ἄλγος.
 
Αῖτησις καὶ τὸ Κάθισμα.
Ἦχος β΄. Πρεσβεία θερμή.
Ἡ Πάτμος ἐν Σοί, Παρθένε Διασῴζουσα, σκιρτᾷ μυστικῶς, τιμῶσα τὴν Εἰκόνα Σου· ἐξ αὐτῆς λαμβάνει γάρ, τῆς λαμπρᾶς Σου εὐνοίας τὰς χάριτας καὶ τῶν πολλῶν Σου θαυμάτων, Ἁγνή, κηρύττει ἀεὶ τὰ ἐνεργήματα.
 
ᾨδὴ δ΄. Εἰσακήκοα Κύριε.
Τὴν ἡμᾶς ἐνδυνάμωσον, ἔργοις ἐναρέτοις, Θεοχαρίτωτε, καὶ πταισμάτων αἶτει ἄφεσιν, τοῖς θερμῶς προστρέχουσι τῇ σκέπῃ Σου.
 
Οἱ δεινοῖς ἐταζόμενοι, τῆς Διασῳζούσης Εἰκόνι δράμετε, ἵνα λάβητε τὴν ἴασιν, τῆς ψυχῆς ὁμοῦ τε καὶ τοῦ σώματος.
 
Ὑπὲρ πᾶσαν λαμπρότητα, ἡ τῆς Εἰκόνος χάρις ἡ ἔνθεος ἀπαστράπτει, Διασῴζουσα, καὶ παθῶν ἐλαύνειν τὴν σκοτόμαιναν.
 
Σὲ ὡς εἶδεν ὁ δέσμιος, τῆς αἰχμαλωσίας ἄφνω λελύτρωται, τὸ Σὸν μέγα θαυματούργημα, μεγαλύνων Κόρη λαμπρῷ στόματι.
 
ᾨδὴ ε΄. Φώτισον ἡμᾶς.
Σκέπασον ἡμᾶς, τῇ θερμῇ, Παρθένε, σκέπη Σου, ἐκ παντοίων τοῦ δολίου προσβολῶν, διασῴζουσα ἡμᾶς πάσης κακώσεως.
 
Ἅπας εὐσεβής, προσπελάζων τῇ Εἰκόνι Σου, Διασῴζουσα, πληροῦται χαρμονῆς καὶ κηρύττει Σου τὴν χάριν τὴν σωτήριον.
 
Ἤκουσας φωνῆς, γυναικὸς πασχούσης, Ἄχραντε, ᾖ καὶ ὤφθης ἐπιστάσα μυστικῶς καὶ τῆς νόσου ταύτην, Δέσποινα, ἀπήλλαξας.
 
Μόνον τὸ σεπτόν, ὄνομά Σου, Διασῴζουσα, ὡς φωνοῦμεν μετὰ πίστεως θερμῆς, ἐπελθόντων θλιβερῶν θᾶττον ῥυόμεθα.
 
ᾨδὴ στ΄. Τὴν δέησιν ἐκχεῶ.
Ἀγγέλων, ἁγιωτέρα, Παρθένε, καθαγίασον ἡμῶν τὰς καρδίας, χαμαιπετῶν ἐννοιῶν καὶ προσύλων, τῶν προσκυνούντων τὴν θείαν Εἰκόνα Σου, τὴν ἀναβλύζουσαν ἀεί, Διασῴζουσα, χάριν καὶ ἔλεος.
 
Σωμάτων, καὶ τῶν ψυχῶν τὰς ὀδύνας, θεραπεύεις, Διασῴζουσα Κόρη, καὶ ἐν Αἰγύπτῳ θανάτου ἐξαίρεις, τὸ κινδυνεῦον παιδίον, Πανύμνητε, ἐπιστασίᾳ Σου φρικτῇ, τῆς τεκούσης καμφθεῖσα τοῖς δάκρυσι.
 
Κινδύνοις, τοῖς χαλεποῖς συσχεθέντας καὶ νοσήμασι δεινῶς τρυχωμένους, ἐπισκοπῇ Σου ταχείᾳ λυτροῦσαι, καὶ τοῖς ἐγγὺς καὶ μακρὰν δίδως πάντοτε, τὴν σωματικήν Σου ἀρωγήν, καταλλήλως τῇ κλήσει Σου, Δέσποινα.
 
Ὁ θεῖος, καὶ φωτοφόρος ναός Σου, ὥσπερ κῆπος ἀνθηφόρος ὁρᾶται, ἔνθα ὡς ἄνθος ζωῆς ἡ Εἰκών Σου, εὐωδιάζει ταῖς Σαῖς ἀντιλήψεσιν· ἔνθεν ἡ Πάτμος εὐλαβῶς, Διασῴζουσα, σπεύδει τῇ σκέπῃ Σου.
 
Διάσωσον, ὡς Διασῴζουσα Δέσποινα, φερωνύμως, πάσης βλάβης καὶ ἐπηρείας καὶ θλίψεως, τοὺς ἐκζητοῦντας τὴν θείαν Σου προστασίαν.
 
Ἄχραντε, ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως, ἐπ’ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον, ὡς ἔχουσα μητρικὴν παῤῥησίαν.
 
Αῖτησις καί τὸ Κοντάκιον.
Ἦχος β΄. Ταῖς τῶν αἱμάτων Σου.
Τῇ φερωνύμῳ Σου κλήσει, Πανάχραντε, ὡς θησαυρὸς ἀκενώτου χρηστότητος, διάσῳζε πάσης στενώσεως καὶ προσβολῶν τοῦ δολίου ἀλάστορος, ἡμᾶς τοὺς πιστῶς Σὲ δοξάζοντας.
 
Προκείμενον.
Μνησθήσομαι τοῦ ὀνοματός Σου, ἐν πάσῃ γενεᾷ καί γενεᾷ.
Στ. Ἄκουσον,  Θύγατερ, καί ἴδε καί κλῖνον τό οὗς Σου καί ἐπιλάθου τοῦ λαοῦ Σου καί τοῦ οἴκου τοῦ πατρός Σου καί ἐπιθυμήσει ὁ  Βασιλεύς τοῦ κάλλους Σου.
 
Εὐαγγέλιον ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν (Κεφ. α΄ 39-49, 56).
Ἐν  ταῖς  ἡμέραις  ἐκείναις, ἀναστᾶσα  Μαριάμ, ἐπορεύθη  εἰς  τήν  Ὀρεινήν μετά σπουδῆς, εἰς  πόλιν  Ἰοῦδα. Καί  εἰσῆλθεν  εἰς  τόν  οἶκον  Ζαχαρίου  καί  ἠσπάσατο  τήν  Ἐλισάβετ. Καί  ἐγένετο, ὡς  ἤκουσεν  Ἐλισάβετ  τόν  ἀσπασμόν  τῆς  Μαρίας, ἐσκίρτησε  τό  βρέφος  ἐν  τῇ  κοιλίᾳ  αὐτῆς. Καί  ἐπλήσθη  Πνεύματος  Ἁγίου  ἡ  Ἐλισάβετ  καί  ἀνεφώνησε  φωνῇ  μεγάλῃ  καί  εἶπεν. Εὐλογημένη  σύ  ἐν  γυναιξί  καί  εὐλογημένος  ὁ  καρπός  τῆς  κοιλίας  σου. Καί  πόθεν  μοι  τοῦτο, ἵνα  ἔλθῃ  ἡ  μήτηρ  τοῦ  Κυρίου  μου  πρός  με; Ἰδού  γάρ, ὡς  ἐγένετο  ἡ  φωνή  τοῦ  ἀσπασμοῦ  σου  εἰς  τά  ὦτά  μου, ἐσκίρτησε  τό  βρέφος  ἐν  ἀγαλλιάσει  ἐν  τῆ  κοιλίᾳ  μου. Καί  μακαρία  ἡ  πιστεύσασα, ὅτι  ἔσται  τελείωσις  τοῖς  λελαλημένοις  αὐτῇ παρά  Κυρίου.  Καί  εἶπε  Μαριάμ. Μεγαλύνει  ἡ  ψυχή  μου  τόν  Κύριον  καί  ἠγαλλίασε  τό  πνεῦμα  μου  ἐπί  τῷ  Θεῷ  τῷ  σωτῆρί  μου, ὅτι  ἐπέβλεψεν  ἐπί  τήν  ταπείνωσιν  τῆς  δούλης  Αὐτοῦ. Ἰδού  γάρ  ἀπό  τοῦ  νῦν  μακαριοῦσί  με  πᾶσαι  αἱ  γενεαί· ὅτι  ἐποίησέ  μοι  μεγαλεῖα  ὁ  Δυνατός  καί  ἅγιον  τό  ὄνομα  Αὐτοῦ. Ἔμεινε  δέ  Μαριάμ  σύν  αὐτῇ  ὡσεί  μῆνας  τρεῖς  καί  ὑπέστρεψεν  εἰς  τόν  οἶκον  αὐτῆς.
 
Δόξα.
Πάτερ, Λόγε, Πνεῦμα Τριᾶς η ἐν Μονάδι, ἐξάλειψον τὰ πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
 
Καὶ νῦν.
Ταῖς τῆς Θεοτόκου,  πρεσβείαις, Ἐλεῆμον, ἐξάλειψον τὰ πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
 
Στίχ. Ἐλεῆμον, ἐλέησόν με ὁ Θεός…
Προσόμοιον.
Ἦχος πλ. β΄. Ὅλην ἀποθέμενοι.
Ὄλβον ἀναφαίρετον, τὴν θαυμαστήν Σου Εἰκόνα, Πάτμος ἡ περίφημος, θείᾳ εὐδοκίᾳ Σου, Κόρη κέκτηται· δωρεὰν πᾶσι γάρ, ἐξ αὐτῆς παρέχεις, τοῖς αἰτοῦσι τὰ χαρίσματα, ἥν Διασῴζουσαν, ὄντως προσφυῶς ὀνομάζομεν, ὡς σῴζουσαν ἐκ θλίψεως, τοὺς ἐν πίστει ταύτῃ προστρέχοντας· ὅθεν ἀεὶ δίδου, ἡμῖν τὴν Σὴν βοήθειαν Ἁγνή, καὶ τῆς λαμπρᾶς προστασίας Σου, τὰς ἐκφάνσεις, Ἄχραντε.
 
Σῶσον ὀ Θεός τὸν Λαό σου…
 
ᾨδὴ ζ΄. Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας.
Ῥῶσι δέδωκας Κόρη, γυναικὶ τῇ πασχούσῃ, ἐπιστασία Σου· οὕτω καὶ νῦν Παρθένε, ἡμῶν τὰς ἀσθενείας, Διασῴζουσα, ἴασαι, καὶ εὐπράγια ἡμῖν, παράσχου ἐν τῷ βίῳ.
 
Ἡ Σὴ χάρις Παρθένε, πανταχοῦ ἁπλουμένη, σώζει τοὺς ἅπαντας· ἐντεῦθεν οἱ τυχόντες, τῶν εὐεργετημάτων, Διασῴζουσα σπεύδουσι, τῷ Σῷ ἁγίῳ ναῷ, αἰνοῦντές Σου τὴν δόξαν.
 
Γέρας εὕρατο μέγα, τὴν σεπτήν Σου Εἰκόνα, ἡ Πάτμος Δέσποινα· ἐντεῦθεν καρπουμένη, εὐνοίας Σου τὸν πλοῦτον, τὰ πολλά Σου θαυμάσια, ἀνακηρύττει ἀεί φωναῖς εὐχαριστίας.
 
Ἐκ δεινῆς ἀνομβρίας, καὶ παθῶν καταιγίδος, Θεοχαρίτωτε, καὶ πάσης δυσπραγίας, καὶ βλάβης καὶ μανίας, καὶ φθορᾶς ῥύου πάντοτε, τοὺς προσκυνοῦντας πιστῶς, τὴν θείαν Σου Εἰκόνα.
 
ᾨδὴ η΄. Τὸν Βασιλέα.
Ῥῦσαί με Κόρη, θανατηφόρου κακίας, ὡς διέσωσας βεβαίου ἐκ θανάτου, τοὺς τῇ Σῇ Εἰκόνη, ἐν πίστει προσπεσόντας.
 
Ἀΰλῳ ὄψει, ὡς ὁρωμένη παρέχεις, τὰ αἰτήματα τοῖς Σὲ παρακαλοῦσι, οὕτω κᾀμοὶ δίδου, βοήθειαν ἐξ ὕψους.
 
Σώματος κόρας, ὡς ἐξιάσω Παρθένε, οὕτως ἄνοιξον τὸ ὄμμα τῆς ψυχῆς μου, ἵνα τὸ φῶς ἴδω, τῶν θείων προσταγμάτων.
 
Ἰσχὺν παράσχου, τοῖς ἀσθενέσι Παρθένε, καὶ ἀνάψυξιν τοῖς καταπονουμένοις, πίστει ἐξαιτοῦσι τὴν θείαν ἀρωγήν Σου.
 
ᾨδὴ θ΄. Κυρίως Θεοτόκον.
Μὴ παύσῃ ἐφορῶσα, ταύτην Σου τὴν νῆσον, τὴν κεκτημένην τὴν θείαν Εἰκόνα Σου, ὡς ἀσφαλὲς καταφύγιον, Διασῴζουσα.
 
Ὀμβρίζεις καθ’ ἑκάστην, τῆς Σῆς εὐσπλαγχνίας, οἷα νεφέλης ζωῆς δρόσον ἄϋλον, τοῖς καταφεύγουσι Κόρῃ, τῇ σῇ χρηστότητι.
 
Ὑφέρποντα  δολίως, καθ’ ἡμῶν τὸν ὄφιν τὸν πονηρὸν, Διασῴζουσα, σύντριψον καὶ ἐν εἰρήνῃ, τὸν βίον ἡμῶν συντήρησον.
 
Ὑμνοῦμεν κατὰ χρέος, Κεχαριτωμένη, τὴν πρὸς ἡμᾶς ἀπροσμέτρητον χάριν Σου, ἥν μὴ ἐλίπῃς διδόνα ἡμῖν ἑκάστοτε.
 
Ἄξιον ἐστιν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν Σε τήν Θεοτόκον, τήν ἀειμακάριστον καί  παναμώμητον καί μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Τήν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ καί  ἐνδοξοτέραν  ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ· τήν ἀδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκοῦσαν, τήν  ὄντως Θεοτόκον Σέ μεγαλύνομεν.
 
Καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια
Χαίρει κεκτημένη ὡς θησαυρόν, ἡ Πάτμος Παρθένε, τὴν Εἰκόνα Σου τὴν σεπτήν, ἐξ ἧς τήν σωτηρίαν λαμβάνοντες πλουσίαν, ταύτην καλοῦμεν, Δέσποινα, Διασῴζουσαν.
 
Πάλαι ἐχαρίτωσας θαυμαστῶς, τῇ ἐπισκιάσει, τῶν ἀΰλων Σου δωρεῶν, Κεχαριτωμένη, τὴν θείαν Σου Εἰκόνα, διό ἄφεσιν πταισμάτων, πᾶσιν ἐξαίτησαι.
 
Σώζεις τοὺς τελοῦντας ἐν χαλεποῖς, κινδύνοις, Παρθένε, καὶ λυτροῦσαι πικρῶν παθῶν, καὶ χαρὰν παρέχεις καὶ πᾶσαν θείαν δόσιν, τοῖς Σὲ δοξολογοῦσιν, ὦ Διασῴζουσα.
 
Πανταχοῦ ἡ χάρις τῆς ἱερᾶς, Εἰκόνος Σου, Κόρη, ἐξελήλυθεν θαυμαστῶς, καὶ πᾶσι παρέχει, τοῖς πέλλα καὶ τοῖς πόῤῥω, χαρὰν καὶ σωτηρίαν, ὦ Διασῴζουσα.
 
Χεῖρα βοηθείας δίδου ἡμῖν, λύσιν ἀνομβρίας, εὐφορίαν δὲ ἐν τῇ γῇ καὶ ζωῆς ἀμέμπτου, εἰρήνην τε καὶ κτῆσιν, τοῖς πίστει προσιοῦσί Σοι, Διασῴζουσα.
 
Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων αἱ στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Ἀποστόλων ἡ δωδεκάς, οἱ Ἅγιοι πάντες, μετὰ τῆς Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν, εἰς τὸ σωθῆναι ἡμᾶς.
 
Τὸ Τρισάγιον
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. (Τρίς).
Δόξα Πατρί, καί Υἱῶ, καί ἁγίῳ Πνεύματι,
καί νῦν, καί ἀεί, καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
 
Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς· Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν. Δέσποτα, συγχώρησον τάς ἀνομίας ἡμῖν· Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.
 
Κύριε, ἐλέησον· Κύριε, ἐλέησον· Κύριε, ἐλέησον.
Δόξα Πατρί…
 
Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τό ὄνομά σου· ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου· γενηθήτω τό θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καί ἐπί τῆς γῆς. Τόν ἄρτον ἡμῶν τόν ἐπιούσιον δός ἡμῖν σήμερον· καί ἄφες ἡμῖν τά ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καί ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν· καί μή εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλά ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ.
 
Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καί ἡ δύναμις καί ἡ δόξα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί
τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
 
καί τά Τροπάρια ταῦτα. Ἦχος πλ. β΄.
Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς, πάσης γάρ ἀπολογίας ἀποροῦντες, ταύτην Σοι τήν ἱκεσίαν, ὡς Δεσπότῃ, οἱ ἁμαρτωλοί  προσφέρομεν, ἐλέησον ἡμᾶς.
 
Δόξα.
Κύριε ἐλέησον ἡμᾶς, ἐπί Σοί γάρ πεποίθαμεν. Μή ὀργισθῆς ἡμῖν σφόδρα, μηδέ μνησθῆς τῶν ἀνομιῶν ἡμῶν. Ἀλλ’ ἐπίβλεψον καί νῦν  ὡς  εὔσπλαχνος καί λύτρωσαι ἡμᾶς ἐκ τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν. Σύ γάρ εἶ Θεός ἡμῶν καί ἡμεῖς λαός Σου, πάντες ἔργα χειρῶν Σου  καί  τό  ὄνομά Σου ἐπικεκλήμεθα.
 
Καί νῦν.
Τῆς εὐσπλαχνίας τήν πύλην ἄνοιξον ἡμῖν, εὐλογημένη Θεοτόκε, ἐλπίζοντες εἰς Σέ μή ἀστοχήσομεν, ῥυσθείημεν διά Σοῦ τῶν  περιστάσεων· Σύ γάρ ἡ σωτηρία τοῦ γένους τῶν Χριστιανῶν.
 
Ἐκτενὴς καὶ Ἀπόλυσις, μεθ’ ἣν ψάλλομεν τα ἑξῆς
 
Ἦχος β΄. Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου.
Πάντας τοὺς προσπίπτοντας πιστῶς, τῇ Σῇ Θεοτόκε Εἰκόνι, καὶ προσκυνοῦντας αὐτήν, σκέπε καὶ διάσῳζε ἐκ πάσης θλίψεως, καὶ παθῶν κατάστρεψον, τὸν σάλον, Παρθένε, ἅπασι παρέχουσα χάριν σωτήριον· Σὺ γὰρ σωτηρία καὶ σκέπη, ὤφθης ἀληθῶς ἡμῖν, Κόρη· ὅθεν Διασῴζουσαν καλοῦμέν Σε.
 
Δέσποινα πρόσδεξαι τὰς δεήσεις τῶν δούλων Σου, καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς, ἀπὸ πάσης ἀνάγκης καὶ θλίψεως.
 
Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου, εἰς Σέ ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, φύλαξόν με ὑπὸ τὴν σκέπην Σου.
 
Δι’ εὐχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν.
Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὅ Θεός ἡμῶν έλέησον ἡμᾶς.
’Ἀμήν.