ΑΓΙΟΛΟΓΙΟΝ 28ης ΜΑΪΟΥ

Ὁ  Ἅγιος Νικήτας Ἀρχιεπίσκοπος Χαλκηδόνας

            Ἁγιολόγιον - Μάϊος 28

• Ὁ Ἅγιος Εὐτυχὴς ἐπίσκοπος Μελιτηνῆς
• Ἡ Ἁγία Ἐλικωνίδα
• Οἱ Ἅγιοι Κρήσκης, Παῦλος καὶ Διοσκορίδης
• Ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας ὁ διὰ Χριστὸν σαλός
• Ὁ Ἅγιος Νικήτας Ἀρχιεπίσκοπος Χαλκηδόνας
• Ὁ Ἅγιος Ζαχαρίας ὁ ἱεροµόναχος
• Ὁ Ἅγιος Μῆτρος ἢ Δηµήτριος ὁ Πελοποννήσιος
• Ὁ Ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Θαυµατουργὸς
• Μνήµη Α´ Οἰκουµενικῆς Συνόδου
• Ὁ Ὅσιος Ἀλέξανδρος Ἐπίσκοπος Θεσσαλονίκης (+ 4ος αἰ.)

 +++

  Ὁ Ἅγιος Εὐτυχὴς ἐπίσκοπος Μελιτηνῆς

Ὑπῆρξε ἄξιος στρατιώτης Χριστοῦ καὶ ἀκούραστος ἐργάτης τῆς Ἐκκλησίας.

Ἡ καρποφόρα διδασκαλία του καὶ τὰ ἐποικοδοµητικά του ἔργα κράτησαν πολλὲς ψυχὲς ὄρθιες στὴ χριστιανικὴ πίστη.

Μάλιστα, εἶχε τὸ χάρισµα νὰ ἁλιεύει ψυχὲς στὸ Χριστὸ µὲ τὰ σωτήρια δίχτυα τοῦ Εὐαγγελίου.

Καὶ τὸ σπουδαιότερο, ἦταν ἕτοιµος νὰ δώσει καὶ τὴν ζωή του γιὰ τὴν ἀσφάλεια καὶ τὴν σωτηρία αὐτῶν τῶν ψυχῶν, µιµούµενος τὸν Κύριο, ποὺ εἶπε:

«Καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθε διακονηθῆναι, ἀλλὰ διακονῆσαι, καὶ δοῦναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ λύτρον ἀντὶ πολλῶν».

Δηλαδή, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, ὁ Μεσσίας, δὲν ἦλθε στὸν κόσµο γιὰ νὰ ὑπηρετηθεῖ, ἀλλὰ ἦλθε γιὰ νὰ ὑπηρετήσει καὶ νὰ δώσει τὴν ζωή του λύτρο, γιὰ νὰ ἐξαγορασθοῦν καὶ νὰ ἐλευθερωθοῦν ἀπὸ τὴν ἁµαρτία καὶ τὸ θάνατο πολλοί.

Ὁ φθόνος, ὅµως, τῶν πωρωµένων εἰδωλολατρῶν ὁδήγησε στὴ σύλληψη τοῦ Εὐτυχοῦς καὶ κατόπιν στὸ µαρτυρικὸ θάνατο, µέσα στὰ βαθειὰ νερὰ ἑνὸς ποταµοῦ.

Ὁ Σωφρόνιος Εὐστρατιάδης στὸ Ἁγιολόγιό του, ἰσχυρίζεται ὅτι ἐσφαλµένα γράφεται Εὐτυχὴς καὶ µάλιστα ἐπίσκοπος Μελιτηνῆς καὶ ὅτι τὸ σωστὸ εἶναι Εὐτύχιος µάρτυς καὶ ὄχι ἐπίσκοπος.

 +++

  Ἡ Ἁγία Ἐλικωνίδα

Ἔζησε στὰ χρόνια του βασιλιᾶ Γορδιανοῦ τοῦ Γ´, στὰ µέσα τοῦ 3ου µ.Χ. αἰῶνα (238-244).

Ἦταν Θεσσαλονικιὰ ἀλλὰ µετακόµισε στὴν Κόρινθο, ὅπου καταγγέλθηκε σὰν χριστιανὴ στὸν ἄρχοντα Περίνιο. Μάταια αὐτὸς προσπάθησε νὰ τὴν ἀποσπάσει ἀπὸ τὴν χριστιανικὴ πίστη. Ἐκείνη ἔµενε σταθερὴ καὶ φώναζε ὅτι εἶναι χριστιανή.

Ἐξοργισµένος τότε ὁ Περίνιος τὴν ἔβρισε χυδαῖα καὶ τῆς ξύρισε τὸ κεφάλι.

Ἡ Ἐλικωνίδα χαµογελῶντας ἀπάντησε: «Σεῖς, ἔπαρχε, θεωρεῖτε ἄνθρωπο κυρίως τὸ σῶµα, καὶ τὴν ὀµορφιά του, νοµίζετε ὅτι εἶναι ἡ κυριότερη ἀνθρώπινη ἀρετή, καὶ πάνω σ᾿ αὐτὴ τὴν βάση στηρίζετε τὴν ταπεινὴ καὶ πρόσκαιρη εὐτυχία σας.

Ἀλλὰ γιὰ µᾶς τοὺς χριστιανούς, τὸ ἐπίγειο σῶµα εἶναι ὅπως καὶ τὸ ῥοῦχο.

Αὐτὸ κάποια µέρα θὰ παλιώσει καὶ θὰ πεταχτεῖ.

Ἑποµένως ὅ,τι καὶ ἂν κάνεις τὸ φθαρτὸ σῶµα µου δὲν θὰ µὲ ἐνοχλήσει, διότι δὲν θὰ καταφέρεις νὰ βλάψεις, µὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ, τὸ σῶµα τῆς ψυχῆς µου, ὅπου ἐµεῖς οἱ χριστιανοὶ στηρίζουµε τὴν αἰώνια εὐτυχία µας».

Ὁ Περίνιος διέταξε τότε καὶ ἔβαλαν τὴν ἁγία µέσα σὲ λιωµένο µολύβι καὶ ἄσφαλτο.

Ἡ θεία χάρη ὅµως τὴν κράτησε ἀβλαβή.

Τὸ ἴδιο συνέβη, ὅταν ἀργότερα καὶ ὁ ἀνθύπατος Ἰουστίνος τὴν ἔριξε στὴ φωτιὰ καὶ τὰ ἄγρια θηρία.

Τελικὰ ἡ Ἐλικωνίδα ἀποκεφαλίστηκε καὶ ἔτσι φόρεσε τὸ ἀµάραντο στεφάνι τοῦ µαρτυρίου γιὰ τὸν Χριστό.

 +++

  Οἱ  Ἅγιοι Κρήσκης, Παῦλος καὶ Διοσκορίδης

Ἔζησαν στὴ Ῥώµη καὶ ἔφεραν µὲ τὴν διδασκαλία τους πολλοὺς εἰδωλολάτρες στὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ. Συνελήφθησαν ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρες καὶ ἀφοῦ τοὺς ἔδειραν δυνατά, κατόπιν τοὺς ἔριξαν ζωντανοὺς µέσα σὲ καµίνι φωτιᾶς καὶ ἔτσι ὅλοι πῆραν τὸ στεφάνι τοῦ µαρτυρίου.

 +++

  Ὁ  Ἅγιος Ἀνδρέας ὁ διὰ Χριστὸν σαλός

Χωρὶς ὑπόµνηµα στοὺς Συναξαριστές.

Ὑπάρχουν ὅµως τρεῖς παραλλαγὲς τῆς βιογραφίας του, σὲ Ἁγιορείτικους κώδικες. Αὐτὸς λοιπὸν ἦταν Σκύθης στὴν καταγωγὴ καὶ ἔζησε στὴν Κωνσταντινούπολη ἐπὶ βασιλέως Λέοντος τοῦ µεγάλου (πὼς βρέθηκε ἐκεῖ, ἄγνωστο).

Ἀπὸ παιδὶ µπῆκε στὴν ὑπηρεσία κάποιου ἄρχοντα τῆς Κωνσταντινουπόλεως, Θεογνώστου ὀνοµαζόµενου.

Ἐκεῖ λόγω τῆς ἀρετῆς του προόδευε καὶ ὁ ἄρχοντας τὸν εἶχε σὲ µεγάλη ἐκτίµηση.

Κατόπιν ὅµως θείας προσταγῆς, ἀκολούθησε τὴν ζωή του διὰ Χριστὸν σαλοῦ (τρελοῦ), ποὺ µὲ λεπτοµέρεια περιγράφει ἡ ἐκτενέστερη βιογραφία του.

Εἶχε προορατικὸ χάρισµα καὶ µεγάλη σοφία.

Τελικὰ ἀπεβίωσε εἰρηνικὰ σὲ ἡλικία 66 χρονῶν.

 +++

  Ὁ  Ἅγιος Νικήτας Ἀρχιεπίσκοπος Χαλκηδόνας

Δὲν ἀναφέρεται στὸν Συναξαριστὴ τοῦ Ἁγίου Νικοδήµου.

Συναντᾶται στοὺς τέσσερις Λαυριωτικοὺς Κώδικες Δ 39, Θ 87, Δ 36 καὶ Ω 147.

Στοὺς δυὸ τελευταίους ὑπάρχει ἀκολουθία του, ποίηµα Ἰωσὴφ τοῦ Ὑµνογράφου.

Ἀπὸ τὴν ἀκολουθία του λοιπὸν µαθαίνουµε, ὅτι ὁ Νικήτας ἔζησε στὰ χρόνια της εἰκονοµαχίας καὶ ἀναδείχτηκε µέγας ὁµολογητὴς µαζὶ µὲ ἄλλους δυὸ ἄγνωστους ἄλλους ὁµολογητές, καὶ µάλιστα συγγενεῖς του, τὸν Νικήτα καὶ τὸν Ἰγνάτιο.

Ὑπῆρξε φιλάνθρωπος, ἄριστος ποιµενάρχης καὶ πολὺ ἀγωνιστὴς κατὰ τῶν αἱρέσεων.

 +++

  Ὁ  Ἅγιος Ζαχαρίας ὁ ἱεροµόναχος

Γεννήθηκε στὴν Προῦσα ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς χριστιανοὺς καὶ ἔγινε ἱερέας.

Κάποτε ὅµως, τὸ 1801, καθὼς ἦταν µεθυσµένος ἀρνήθηκε τὸν Χριστό.

Ἀλλ᾿ ὅταν συνῆλθε, παρουσιάστηκε στὸν κριτή, πέταξε τὸ σαρίκι καὶ ὁµολόγησε τὴν πίστη του στὸν Χριστό.

Τότε τὸν ἔριξαν στὴ φυλακή, ὅπου ὁ Ζαχαρίας προσευχόταν στὸν Θεὸ νὰ τὸν ἐνισχύσει στὸ µαρτύριο.

Κατόπιν τὸν ἔβγαλαν καὶ µὲ κολακεῖες καὶ συµβουλὲς προσπάθησαν νὰ ἀλλάξουν τὸ φρόνηµά του.

Ἀλλ᾿ ὁ Ζαχαρίας παρέµεινε σταθερὸς στὴν πίστη του.

Ἀµέσως τότε ἄρχισαν τὰ φρικτὰ βασανιστήριά του.

Ἀφοῦ τὸν ἔδειραν ἀνελέητα, ἕσφιξαν τὸ κεφάλι του µὲ πυρακτωµένα σίδερα.

Κατόπιν ξερίζωσαν τὰ νύχια τῶν ἄκρων του µὲ µυτερὰ καὶ κοφτερὰ καλάµια, καὶ ἐξάρθρωσαν τὰ χέρια του.

Στὴ  συνέχεια τὸν ἔκλεισαν πάλι στὴ φυλακή, ἀλλ᾿ ὅταν τὸν ὁδήγησαν ἐπανειληµµένα στὸν κριτή, ὁ Ζαχαρίας ὁµολογοῦσε πάντα Χριστὸν Ἐσταυρωµένον. Τότε τὸν ἀποκεφάλισαν στὶς 28 Μαΐου 1802, σὲ ἡλικία 38 ἐτῶν.

 +++

  Ὁ  Ἅγιος Μῆτρος ἢ Δηµήτριος ὁ Πελοποννήσιος

Καταγόταν ἀπὸ τὴν Πελοπόννησο καὶ ἀνατράφηκε ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς.

Ἐξισλαµίστηκε ἀπὸ τοὺς Τούρκους, µαζὶ µὲ ἄλλους νέους, πιθανῶς µετὰ τὴν κατάπνιξη τῆς ἐπανάστασης τῆς Πελοποννήσου τὸ 1769.

Τὸ παιδὶ αὐτὸ ὀνοµαζόταν Δηµήτριος καὶ ὅταν ἐξισλαµίστηκε ὀνοµάστηκε Μουσταφᾶς.

Ἀπὸ τὴν φύση του εὐφυὴς καὶ δραστήριος, ἀναδείχτηκε ὁ Μουσταφᾶς µεταξὺ τῶν ἐπιφανῶν Τούρκων τῆς Πελοποννήσου καὶ πῆρε τὸ ἀξίωµα τοῦ Ἔπαρχου (ἰµπροχώραγα), καὶ ἀπόκτησε πολὺ πλοῦτο καὶ δούλους. 

Ἐπιθυµοῦσε ὅµως ἀπὸ τὴν ἀρχὴ νὰ ἐπανέλθει στὴν πίστη τῶν πατέρων του, γι᾿ αὐτὸ δὲν θαµπώθηκε ἀπὸ τὸν πλοῦτο καὶ τὶς τιµές.

Πῆρε λοιπὸν τὴν ἀπόφαση νὰ ἐπιστρέψει στὸν Χριστιανισµὸ καὶ προσῆλθε σ᾿ ἕνα πνευµατικὸ στὴν Τρίπολη, ὅπου ἐξοµολογήθηκε, πῆρε τὴν συµβουλή του καὶ ζοῦσε κρυφὰ χριστιανικά.

Ἡ χριστιανική του ὅµως ζωὴ σκανδάλισε τοὺς µωαµεθανοὺς καὶ τὸν κατάγγειλαν στὸν πασὰ τῆς Τρίπολης.

Ὁπότε ὁ µάρτυρας συνελήφθη στὸ Μυστρᾶ, ὁδηγήθηκε στὸν πασὰ τῆς Τρίπολης καὶ ὁµολόγησε ὅτι εἶναι ἕτοιµος νὰ χύσει τὸ αἷµα του γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Παρὰ τὶς συµβουλὲς καὶ τὶς ὑποσχέσεις τοῦ πασᾶ, ὁ µάρτυρας παρέµεινε ἀµετάθετος στὴν πίστη του.

Μετὰ ἀπὸ ὁρισµένο χρονικὸ διάστηµα στὴ φυλακή, τελικὰ τὸν ἀποκεφάλισαν στὶς 28 Μαΐου 1794, Κυριακὴ τῆς Πεντηκοστῆς, στὴν Τρίπολη.

Τὸ λείψανο τοῦ Ἁγίου παρέλαβαν οἱ χριστιανοὶ καὶ τὸ ἔθαψαν στὸν ναὸ τοῦ Ἁγίου µεγαλοµάρτυρα Δηµητρίου στὴν Τρίπολη.

Μαρτύριο τοῦ Ἁγίου συνέγραψε ὁ Κορινθίας Μακάριος.

 +++

Ὁ Ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Θαυµατουργός

Ἐπίσκοπος Ῥοοτοβίας (Ῥῶσος).

 +++

Μνήµη Α´ Οἰκουµενικῆς Συνόδου Ἐν Νικαίᾳ (325) (Ζ´ Κυριακὴ µετὰ τὸ Πάσχα).

 +++

Ὁ  Ὅσιος Ἀλέξανδρος Ἐπίσκοπος Θεσσαλονίκης (+ 4ος αἰ.)

Συνεργάστηκε µὲ τὸν Μ. Ἀθανάσιο ἐναντίον τῶν Ἀρειανῶν, µετάσχων καὶ στὴν Α´ Οἰκουµενικὴ Σύνοδο.

Ὁ Ἀλέξανδρος µετέφερε καὶ τὸ λείψανο τῆς µάρτυρος Ματρώνης στὴ Θεσσαλονίκη καὶ ἔκτισε καὶ ἐκκλησία. Ἑορτάζεται καὶ τὴν Ζ´ Κυριακὴ µετὰ τὸ Πάσχα.

 +++

Πνευματικά δικαιώματα κειμένου: (c) 2005 - Πέτρος Κυλαδίτης