ΑΓΙΟΙ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΙ ΕΛΕΝΗ - Εορτή της 21ης Μαΐου

Εικόνα των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης μετά τεμαχίου Τιμίου Ξύλου

          Ἁγιολόγιον - Μάϊος 21

• Οἱ Ἅγιοι Κωνσταντῖνος καὶ Ἑλένη
• Ὁ Ἅγιος Βόρος
• Ὁ Νέος Ὁσιοµάρτυς Παχώµιος
• Ὁ Ὅσιος Κασσιανός
• Οἱ Ἅγιοι Κωνσταντῖνος καὶ τὰ παιδιά του Μιχαὴλ καὶ Θεόδωρος
• Ὁ Ἅγιος Μιχαὴλ Νεοµάρτυρας, ὁ ἐξ Εὐρυτανίας (+ 1752)

+++

  Οἱ  Ἅγιοι Κωνσταντῖνος καὶ Ἑλένη

Ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος γεννήθηκε τὸ 274 µ.Χ. Πατέρας του ἦταν ὁ Κωνστάντιος ὁ Α´ ὁ Χλωρὸς καὶ µητέρα του ἡ Ἑλένη, ἀπὸ τὸ Δρέπανο τῆς Βιθυνίας.

Ὁ Κωνσταντῖνος ἀπὸ 18 χρονῶν ἔγινε στρατιωτικὸς καί, χάρη στὴν ἀνδρεία του, τιµήθηκε µὲ τὰ ἀνώτατα ἀξιώµατα τοῦ στρατοῦ.

Ἦταν αὐτός, ποὺ µὲ τὸ χριστιανικὸ σταυροειδὲς λάβαρο µὲ τὸ ἑλληνόγραµµα «ἐν τούτῳ νίκα», κατατρόπωσε τὰ στρατεύµατα τοῦ Μαξεντίου καὶ ἔπειτα τοῦ Λικινίου.

Ἐπίσης, ἦταν ὁ πρῶτος αὐτοκράτωρ ποὺ εὐνόησε τὴν Ἐκκλησία, µετὰ ἀπὸ τρεῖς αἰῶνες ἀνελέητου διωγµοῦ. Μετέφερε τὴν πρωτεύουσα τοῦ κράτους του στὸ ἀρχαῖο βυζάντιο, καὶ ἐκεῖ ἔκτισε τὴν βασίλισσα τῶν πόλεων, τὴν Κωνσταντινούπολη.

Στὸ τέλος, ὁ Κωνσταντῖνος ἀξιώθηκε καὶ τοῦ Ἁγίου Βαπτίσµατος, καὶ ἀµέσως µετὰ εἶπε: «Νῦν ἀληθεῖ λόγω µακάριον οἴδ΄ ἑµαυτόν, νῦν τῆς ἀθανάτου ζωῆς πεφάναι ἄξιον, νῦν τοῦ θείου µετειληφέναι φωτὸς πεπίστευκα».

Τώρα, δηλαδή, σύµφωνα µὲ τὸ λόγο τῆς ἀλήθειας, ξέρω ὅτι εἶµαι µακάριος, τώρα ἔχω γίνει ἄξιος τῆς ἀθανάτου ζωῆς, τώρα ἔχω πιστέψει πὼς ἔλαβα τὸ θεῖο φῶς.

Ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος πέθανε σὲ ἡλικία 63 ἐτῶν (21 Μαΐου 337).

Ἡ δὲ µητέρα του Ἑλένη, ποὺ συνεορτάζεται µὲ τὸ γιό της, ἦταν αὐτὴ ποὺ βρῆκε τὸν Τίµιο Σταυρὸ στοὺς Ἁγίους Τόπους καὶ ἔδωσε στὸ Μ. Κωνσταντῖνο τὴν πρέπουσα διαπαιδαγώγηση.

Ἄλλωστε, καὶ ὁ ἴδιος τὴν τίµησε, ὅταν στὴ µεγάλη πλατεῖα τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἔκτισε δυὸ στῆλες, µία δική του καὶ µία τῆς Ἑλένης, ποὺ ἔφερε τὴν ἐπιγραφή: «Εἷς Ἅγιος, εἷς Κύριος, Ἰησοῦς Χριστός, εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός, Ἀµήν».

 +++

  Ὁ Ἅγιος Βόρος

Ἄγνωστος στοὺς Συναξαριστές. Ἡ µνήµη του ἀναφέρεται µὲ τὸν Ἰσίδωρο καὶ τὸν Θεόδωρο στὸ Ἱεροσολυµιτικὸ Κανονάριο (ἐκδ. Καλλίστου Ἀρχιµανδρίτου σελ. 93). Πιθανῶς νὰ εἶναι τὸ ἴδιο πρόσωπο µ΄ αὐτὸ τοῦ Ἁγ. Βάρα (βλέπε σχετικῶς Α.Χ.Ε.Χ.).

 +++

  Ὁ Νέος Ὁσιοµάρτυς Παχώµιος

Γιὸς γονέων εὐσεβῶν, ποὺ ζοῦσαν στὴ µικρὰ Ῥωσία.

Μικρὸς ἀκόµα αἰχµαλωτίστηκε ἀπὸ τοὺς Τατάρους, ποὺ τὸν πούλησαν σ΄ ἕνα Τοῦρκο βυρσοδέψη ἀπὸ τὸ Οὔσακι τῆς Φιλαδέλφειας.

Ὁ Τοῦρκος αὐτὸς προσπάθησε νὰ ἐξισλαµίσει τὸν Παχώµιο, ὑποσχόµενος ὅτι θὰ τὸν κάνει κληρονόµο του καὶ θὰ τοῦ ἔδινε γιὰ γυναῖκα τὴν κόρη του.

Ὁ Παχώµιος ὅµως ἔµεινε σταθερὸς στὴ χριστιανικὴ πίστη. Κάποτε ὅµως ἀῤῥώστησε καὶ κάποιοι Τοῦρκοι ποὺ τὸν ἐπισκέφθηκαν, τὸν ἕντυσαν µὲ τὴν βία τούρκικα ῥοῦχα.

Στενοχωρηµένος γιὰ τὸ γεγονὸς ὁ Παχώµιος, ἔφυγε σὰν πραγµατευτὴς στὴ Σµύρνη, ὅπου πέταξε τὰ τούρκικα ῥοῦχα καὶ πῆγε στὸ Ἅγιον Ὄρος.

Ἔφθασε στὴ Μονὴ τοῦ Ἁγίου Παύλου, ἐξοµολογήθηκε στὸν ἐνάρετο ἱεροµόναχο Ἰωσὴφ καὶ ἔζησε κοντά του 12 χρόνια, ἀσκούµενος στὴν ἀρετή.

Ἔπειτα πῆγε στὰ Καυσοκαλύβια, κοντὰ στὸν ὅσιο Ἀκάκιο, ὅπου ἔζησε κοντά του ἕξι χρόνια καὶ ἔγινε τύπος καὶ παράδειγµα ἐναρέτου µοναχοῦ.

Τὸν κατέλαβε ὅµως ὁ πόθος τοῦ µαρτυρίου καὶ ἀφοῦ πῆρε τὴν εὐλογία τοῦ ὁσίου Ἀκακίου, ἀναχώρησε γιὰ τὸ Οὔσακι, µὲ τὴν συνοδεία τοῦ γέροντα πατρὸς Ἰωσήφ.

Ὅταν λοιπὸν ἔφτασε στὴν πατρίδα τοῦ ἀφέντη του ἀναγνωρίστηκε ἀπὸ τοὺς Τούρκους, συνελήφθη καὶ ὁδηγήθηκε στὸν κριτή, στὸν ὁποῖο µπροστὰ ὁµολόγησε µὲ θάῤῥος τὸν Χριστὸ καὶ ἀποκήρυξε τὸν µουσουλµανισµό.

Τότε τὸν ἔριξαν στὴ φυλακὴ καὶ τὸν ἄφησαν ἐκεῖ τρεῖς µέρες νηστικό.

Ὅταν πάλι τὸν ὁδήγησαν στὸν κριτή, ὁ Παχώµιος ἐπανέλαβε µὲ µεγαλύτερη τόλµη τὴν ὁµολογία του στὸν Χριστό. Ὁ κριτὴς ἀποφάσισε τὴν θανατική του καταδίκη καὶ ἀφοῦ τὸν ἔβγαλαν ἔξω ἀπὸ τὴν πόλη, τὸν ἀποκεφάλισαν στὶς 21 Μαΐου 1730, ἡµέρα Πέµπτη τηςΑναλήψεως.

Τὸ τίµιο λείψανό του ἐνταφιάστηκε µετὰ τρεῖς ἡµέρες ἀπὸ τοὺς χριστιανοὺς καὶ σήµερα βρίσκεται στὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίου Ἰωάννου Θεολόγου στὴν Πάτµο.

Τεµάχιο τοῦ ἱεροῦ λειψάνου του παραχωρήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίου Παύλου στὸ Ἅγιον Ὄρος, µὲ τὴν ἔγκριση τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας στὶς 26 Ἰανουαρίου 1953.

 +++

  Ὁ Ὅσιος Κασσιανός

Κτήτωρ Ἱ. Μονῆς Ἁγ. Θεράποντος παρὰ τὸν Βόλγα (+ 1504).

+++ 

  Οἱ Ἅγιοι Κωνσταντῖνος καὶ τὰ παιδιά του Μιχαὴλ καὶ Θεόδωρος

Οἱ θαυµατουργοί, Ῥώσοι (+ 12ος αἰ.).

 +++

  Ὁ Ἅγιος Μιχαὴλ Νεοµάρτυρας, ὁ ἐξ Εὐρυτανίας (+ 1752)

Πνευματικά δικαιώματα κειμένου: (c) 2005 - Πέτρος Κυλαδίτης