"ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ" - 05 Νοεμβρίου 2017 - "Η ΑΡΣΗ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΜΑΣ"

Τὸ σημάδι τοῦ Θεοῦ - Ἀληθινὴ ἱστορία

 

Ἦταν περασμένη ἡ ὥρα τὴν Κυριακὴ τὸ βράδυ ὅταν ὁ ἱερέας τοῦ ναοῦ ἀποφάσισε νὰ τηλεφωνήση στὴν πρεσβυτέρα του στὸ σπίτι γιὰ νὰ τῆς πῆ ὅτι σὲ λίγο θὰ κινήση γιὰ τὸ σπίτι. Ἄφησε τὸ τηλέφωνο νὰ χτυπήση πολλὲς φορές, ἀλλὰ ἐκείνη δὲν ἀπάντησε.

Ὁ ἱερέας παραξενεύτηκε, ἀλλὰ ἀποφάσισε νὰ τακτοποιήση κάποιες τελευταῖες ἐκκρεμότητες προτοῦ ξανατηλεφωνήση. Ὅταν τὸ ἔκανε ὕστερα ἀπὸ λίγα λεπτά, ἐκείνη ἀπάντησε ἀμέσως.

–Γιατί δὲν ἀπάντησες τὴν πρώτη φορά; τὴ ρώτησε.

–Μὰ δὲν χτύπησε ἄλλη φορά! τοῦ εἶπε ἐκείνη.

Δὲν ἔδωσαν παραπάνω σημασία στὸ γεγονὸς καὶ ἀσχολήθηκαν μὲ τὰ τρέχοντα θέματα τῆς οἰκογενείας τους.

Τὴν ἑπόμενη μέρα ὁ ἱερέας δέχτηκε ἕνα τηλεφώνημα στὸ ναό.

–Μοῦ τηλεφωνήσατε χθές, ἀκούστηκε μία ἀνδρικὴ φωνὴ ἀπὸ τὴν ἄλλη ἄκρη τοῦ τηλεφώνου.

–Ἐγώ; ρώτησε ὁ ἱερέας.

–Ναί, χτύπησε πολλὲς φορές, ἀλλὰ δὲν τὸ σήκωσα, ἀπάντησε ὁ ἄνδρας.

 Ἀμέσως ἦρθε στὸ νοῦ τοῦ ἱερέα τὸ περιστατικὸ μὲ τὸ τηλεφώνημα ποὺ ἔκανε στὴν πρεσβυτέρα του.

 –Ἄ, ναί! ἔκανε ὁ ἱερέας. Ἤθελα νὰ τηλεφωνήσω στὴ σύζυγό μου καὶ κατὰ λάθος τηλεφώνησα σὲ σᾶς!

–Δὲν πειράζει, τὸν καθησύχασε ὁ ἄγνωστος. Μόνο θὰ ἤθελα νὰ σᾶς πῶ μὲ δύο λόγια τὴν ἱστορία μου.

Χθὲς λοιπὸν εἶχα ἀποφασίσει νὰ δώσω τέλος στὴ ζωή μου. Δὲν ἄντεχα νὰ ὑποφέρω ἄλλο. Εἶχα κουραστῆ. Δὲν ἔχει σημασία τὸ πῶς καὶ τὸ γιατί.

 Προτοῦ ὅμως τὸ κάνω αὐτὸ εἶχα πεῖ στὸ Θεὸ ὅτι, ἂν δὲν θέλη νὰ αὐτοκτονήσω, νὰ μοῦ στείλη ἕνα σημάδι. Τότε χτύπησε τὸ τηλέφωνο. Κοίταξα τὴν ἀναγνώριση κλήσης καὶ ἔγραφε Ἁγία Τριάδα.

 Μόλις τὸ εἶδα, μέσα στὸν πανικό μου καὶ τὴν ἔνταση τῆς κατάστασης ποὺ βίωνα, φοβήθηκα νὰ ἀπαντήσω.

Κ᾽ἔτσι τὸ σημάδι ποὺ ζήτησα μοῦ ἦρθε μέσα ἀπὸ τὸ τηλεφώνημά σας!

 Ὁ ἱερέας χαμογέλασε καὶ ἀπὸ μέσα του εὐχαρίστησε τὸ Θεὸ γιὰ τοῦτο τὸ δῶρο ζωῆς. Χάρηκε τόσο πολὺ ποὺ ἦταν ἐφημέριος τοῦ ἱεροῦ ναοῦ τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τὸ τηλέφωνο τῆς ἐκκλησίας ἦταν καταχωρημένο στὸν τηλεφωνικὸ κατάλογο.

 [πηγή: panagiamegalohari.gr]
xrspitha

Η αληθινή επικοινωνία

Ο άνθρωπος μέσα από τις διάφορες μορφές επικοινωνίας έχει διευκολύνει σε πολλά επίπεδα τη ζωή του. Μπορούμε να στείλουμε τηλεομοιότυπο, μηνύματα με το κινητό, με τον ηλεκτρονικό υπολογιστή, να επικοινωνήσουμε μέσω δορυφόρου κ.α. Διερωτάται ο άνθρωπος, πώς είναι δυνατόν η φωνή του, η αναπνοή και τα λόγια του να μεταφέρονται στον άλλο άνθρωπο εκατοντάδες ή και χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά μέσα από ένα μικρό μηχάνημα;

Μπορεί να επικοινωνήσει μέσω του διαδικτύου, να στείλει email, να γράψει μήνυμα στον άλλο μέσα σε λίγα μόλις δευτερόλεπτα, αλλά να μην μπορεί να επικοινωνήσει με τον ή την σύζυγο και τα παιδιά του. Διαλύσαμε τα σπίτια μας. Όταν δυσκολευόμαστε να επικοινωνήσουμε με τους άλλους, πρέπει να καταλάβουμε ότι η αρχή του προβλήματος δεν έγκειται στον άλλο άνθρωπο αλλά σε εμάς. Εμείς φταίμε και όχι ο άλλος γιατί εμείς δεν μπορούμε να βρούμε σε ποιο σημείο μπορούμε να συναντηθούμε και να μιλήσουμε μαζί με τον άλλο. Είναι σαν να προσπαθούμε να βρούμε στο ραδιόφωνο τη συχνότητα κάποιου ραδιοφωνικού σταθμού και να συντονιστούμε μαζί του και όσο και να ψάχνουμε δεν μπορούμε να τον εντοπίσουμε. Δεν φταίει ο σταθμός αλλά εσύ που μπορεί να μην βρίσκεσαι στην κατάλληλη θέση για να συνδεθείς μαζί του. Ο σταθμός εκπέμπει στη δική του συχνότητα. Έτσι είναι και ο κάθε άνθρωπος.

Αν διαβάσουμε τους λόγους των Πατέρων θα δούμε ότι στα συγγράμματά τους έχουν μια ισορροπία και μια γνώση των πραγμάτων παρόλο που αυτοί ήταν μοναχοί. Ο λόγος είναι ότι ζούσαν μέσα στην Εκκλησία. Δεν είναι καμιά φιλοσοφία να πεις στον άλλο πώς να επικοινωνήσει. Αυτό μαθαίνουμε στο μοναχισμό –ο οποίος δεν διαφέρει από το γάμο σε αυτά τα πράγματα– μέσω της υπακοής, της ταπεινώσεως, το να ζητάς συγχώρηση από τον άλλο, να καταλαβαίνεις ότι εσύ φταις και όχι ο άλλος έστω κι αν φαινομενικά εσύ έχεις δίκαιο γιατί αυτός είναι ο πνευματικός τρόπος αντιμετώπισης των πραγμάτων. Με τον τρόπο αυτό αναλαμβάνει ο καθένας τις ευθύνες του, λες εγώ φταίω, μαθαίνω να δουλεύω τον εαυτό μου, μαθαίνω την υπέρβαση και έτσι μπορώ να κοινωνώ με τον άλλο. Δεν είναι εύκολο πράγμα να μάθεις να επικοινωνείς με τον άλλο, να μάθεις να τον ανέχεσαι και να τον αγαπάς. Γιατί ο Χριστός όταν ήρθε δεν μας είπε να ανέχεσαι τον εχθρό σου αλλά να αγαπάς τον εχθρό σου πόσο μάλλον το σύζυγό σου, το γείτονά σου, τον αδελφό σου. Κι όμως αυτό το απλό πράγμα για το οποίο μιλούν όλοι, η αγάπη, είναι το μέγιστο άθλημα του ανθρώπου.

Ο Γέροντας Παΐσιος έλεγε με μια απλότητα ότι όταν ο άλλος δεν μπορεί να σε καταλάβει και να σε αποδεχτεί, τότε φρόντισε να τον κατανοήσεις και να τον αποδεχτείς, να τελειώνει η υπόθεση! Ή άλλοτε σε ένα νέο που του έλεγε ότι οι γονείς του δεν τοποθετούνται σωστά απέναντί του, ο Γέροντας τον συμβούλεψε να τοποθετηθεί σωστά αυτός απέναντί τους! Είναι μεγάλη επιστήμη να μάθει ο άνθρωπος να τοποθετείται σωστά απέναντι στον άλλο άνθρωπο και να τον αποδέχεται χωρίς να τον αλλάζει. Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στο «Εξομολογητάριό» του, διδάσκει τους πνευματικούς πώς πρέπει να κάθονται και να ακούνε τον άλλο άνθρωπο.

Είναι ολόκληρη τέχνη τελικά να μάθεις να ακούς τον άλλο. Μπορεί να πει κανείς ότι η επικοινωνία στηρίζεται κατά το 70% στο να ακούς παρά να μιλάς, διότι το να μιλάς δεν είναι πάντα αυτό που ζητά ο άλλος από εσένα. Πολλές φορές δεν χρειάζεται να λες τίποτα, απλά να ακούς και ο άλλος αναπαύεται που τον άκουσες.

Πρέπει να καταλάβεις τον άλλο άνθρωπο, πού βρίσκεται, πώς κινείται, πώς σκέφτεται, τι δυνάμεις έχει. Ιδιαίτερα μέσα στο γάμο πρέπει να καθίσεις να ακούσεις τον άλλο και να εξέλθεις του εαυτού σου. Όταν σου μιλά και σου κρούει τον κώδωνα του κινδύνου με τον δικό του τρόπο, πρέπει όχι μόνο να ακούσεις αλλά αν είσαι επιστήμονας πρέπει να ερμηνεύσεις και τα μηνύματα που κρύβονται πίσω από τα λόγια του άλλου. Για παράδειγμα όταν σου λέει «άργησες, πού γύριζες» κρύβεται το «με παραγκωνίζεις, δεν μου δίνεις σημασία, δεν με προσέχεις», πράγματα που τώρα δεν μπορεί να σου τα πει, θα σου τα πει όταν πλέον θα είναι αργά, όταν θα πάει να δικαιολογηθεί για την αντίδρασή της σε κάποιο πρόβλημα θα σου τα πετάξει όλα αυτά κατά πρόσωπο. Πρέπει λοιπόν οι σύζυγοι να μάθουν τη ψυχολογία ο ένας του άλλου και να διεισδύσουν στον ψυχικό κόσμο του άλλου έτσι ώστε να μην σταθούν στο φαινόμενο αλλά να καταλάβουν το νοούμενο, αυτό που πραγματικά εννοεί ο άλλος πίσω από έναν του λόγο. Είναι ανάγκη λοιπόν να μάθει να ακούει σωστά ο άνθρωπος για να μπορέσει να επικοινωνεί σωστά. Προϋπόθεση είναι να χτίσεις τη σχέση του πάνω στην ταπείνωση η οποία σημαίνει να εξέρχεσαι του εαυτού σου και να δίνεσαι στον άλλο άνθρωπο εξ' ολοκλήρου. Έτσι μαθαίνεις την τέχνη του να ζεις σωστά με τον άλλο άνθρωπο χωρίς να τον απορροφήσεις ή να σε απορροφήσει.

Ο Χριστός έλαβε για χάρη μας «μορφήν δούλου», γινόμενος δηλαδή όμοιος με εμάς κατά πάντα και μπόρεσε να μας καταλάβει. Ενώ ο Θεός είναι απερίγραπτος και απρόσιτος κατά την ουσία και θα μπορούσε με έναν Του λόγο να αλλάξει τα γεγονότα, ήλθε σε εμάς, κατέβηκε σε εμάς και υπέβαλε τον εαυτό Του σε όλη αυτή την ανθρώπινη οικονομία, την ταπείνωση, τα πάθη, το θάνατο. Τα έκανε όλα αυτά ακριβώς για να μας συναντήσει. Δεν μας είπε «Εγώ είμαι εδώ και ελάτε εσείς να με βρείτε» αλλά ήρθε Αυτός σε εμάς. Αυτό τι σημαίνει για εμάς στην καθημερινή μας ζωή; Πρέπει να κατεβούμε εμείς εκεί που είναι ο άλλος άνθρωπος και να τον συναντήσουμε εκεί, να παύσουμε να έχουμε την απαίτηση να έρθει ο άλλος να βρει εμάς. Πρέπει να κάνουμε αυτή την κίνηση που έκανε ο Χριστός ο Οποίος ήρθε και βρήκε εμάς όχι για να μείνει εκεί που ήμαστε εμείς ή για να μας αφήσει εκεί αλλά για να μας ανεβάσει πάνω, θεώνοντας τον άνθρωπο.

Όταν ο Θεός δει τη δική μας προσπάθεια και δει τον κόπο της αγάπης μας κι όλα αυτά τα πράγματα τα συνδέσουμε με την προσευχή, με πολλή αγάπη και ειλικρινή πόθο για την αγάπη του Θεού, τότε ο Θεός πληροφορεί τους άλλους ανθρώπους και γίνεται πιο εύκολη η επικοινωνία μας. Αν θέλεις να σε καταλάβει ο άλλος πρέπει να γίνεις σαν εκείνον. Αυτή είναι η κίνηση που έκανε και ο Θεός: έγινε άνθρωπος, μίλησε τη δική μας γλώσσα, κοινώνησε μαζί μας σε όλα τα ανθρώπινα επίπεδα εκτός της αμαρτίας κι έτσι μπόρεσε πραγματικά να επικοινωνήσει μαζί μας. Ο Χριστός λοιπόν, που ήρθε και έσωσε εμάς τους ανθρώπους ακριβώς όχι μόνο μας συνάντησε εκεί που βρισκόμαστε, αλλά έκανε και κάτι άλλο, παρέδωσε τον εαυτό Του για τη δική μας ζωή. Παραιτήθηκε δηλαδή από κάθε δικό του πράγμα και μας πρόσφερε τον εαυτό του.

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία του Μητροπολίτου Λεμεσού κ. Αθανασίου
 agiooros

Τί είναι η άσκηση; Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

Τί είναι η νηστεία μου; Δεν είναι τίποτε άλλο, παρά απόδειξις ότι παρίσταμαι ενώπιον του Θεού και τον προσδοκώ, χωρίς να περιμένω πότε θα μου χτυπήση την πόρτα· εάν κάνω κάτι τέτοιο, θα πέσω σε πλάνη. Προσμονή μου και συνάντησίς μου με τον Θεόν είναι η πείνα μου, η αίσθησις της κενότητος του στομάχου μου, ο κόπος που καταβάλλω.
Τί σημασία έχει η μελέτη μου; Καμία άλλη, παρά ότι μέσα στο βιβλίο είναι ο Θεός, και επομένως την αορασία μου την αναπληρώνω κάπως με ότι βλέπω για τον Θεό μέσα στο βιβλίο μου.

Τί σημασία έχει η νοερά προσευχή; Το ότι φέρνω νοερώς τον παρόντα Θεόν ενώπιόν μου, οπότε και η προσευχή μου είναι μία προσμονή του Θεού, είναι η άσκησίς μου.

Ώστε η άσκησις του κάθε ορθοδόξου χριστιανού –διότι η άσκησις είναι δουλειά του κάθε πιστού- είναι το να παρίσταται ενώπιον του Θεού.

Βλέπετε τί μεγάλη σημασία έχει η γνώσις της αλήθειας; Καταλαβαίνετε πόσο μπορώ να κάνω λάθος, εάν δεν ξέρω τί είναι άσκησις; Τότε είναι δυνατόν, ή λανθασμένα να περιμένω τον Θεόν, ή λανθασμένα να ασκούμαι, οπότε η άσκησίς μου είναι μία ταλαιπωρία της φύσεώς μου, μία περιπλάνησις τήδε κακείσε μακράν του Θεού, μία απομάκρυνσις από τον Θεόν. Και είναι τόσο καθημερινό αυτό στους ασκητές (και σε όλους του χριστιανούς), το να χάνουν τον Θεόν, αντί να τον έχουν...

Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης
Χαρισματική Οδός
Ερμηνεία στον βίο του Οσίου Νείλου του Καλαβρού
εκδ. Ίνδικτος
agiooros

Σκηνές από την εορτή της Αγίας Αναστασίας της Ρωμαίας στον Ι.Ν. Αγίου Αρ...

Κάρας τομὴν ἤνεγκε ῥώμῃ καρδίας, Βλάστημα Ῥώμης, Μάρτυς Ἀναστασία.
Τλῆ δὲ Ἀναστασίη ἐνάτη ξίφος εἰκάδι ὀξύ.

Βιογραφία

Η όσια Αναστασία έζησε στα χρόνια του Δεκίου (κατ' άλλους του Διοκλητιανού) και Bαλλεριανού και καταγόταν από τη Ρώμη. Όταν πέθαναν οι πλούσιοι γονείς της, διαμοίρασε την περιουσία που κληρονόμησε στους φτωχούς και αποσύρθηκε σε μοναστήρι.

Όταν τη συνέλαβε ο ηγεμόνας Πρόβος (περί το 256 μ.Χ.), υπενθύμισε στην Αναστασία την ανθηρή νεότητα της, για την οποία θα έπρεπε να αρνηθεί το Χριστό. Τότε, δυναμική υπήρξε η απάντηση της Αναστασίας: «Εγώ, είπε, μία ωραιότητα και νεότητα γνωρίζω, εκείνη που δίνει ο Χριστός στις πιστές και γενναίες ψυχές, που προτιμούν γι’ Αυτόν το θάνατο αντί άλλων εγκόσμιων αγαθών, όταν αυτά προτείνονται για την προδοσία του Θεού τους. Πλούτη είχα άφθονα. Δεν τα θέλησα. Αλλά το Χριστό μου τον θέλω και απ' Αυτόν καμία δύναμη δε θα μπορέσει να με χωρίσει. Αν αμφιβάλλεις, δοκίμασε». Εξαγριωμένος από την απάντηση ο Πρόβος, τη μαστίγωσε στο πρόσωπο και την άπλωσε σε αναμμένα κάρβουνα. Έπειτα, την κρέμασε και της έσκισε το σώμα. Μετά έκοψε τους μαστούς της, ξερίζωσε τα νύχια της και τελικά την αποκεφάλισε. Έτσι, η Αναστασία πήρε τον αμαράντινο στέφανο του μαρτυρίου.

Πηγή: http://www.saint.gr/2834/saint.aspx

"ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ" 29ης Οκτωβρίου 2017 – "Η ΔΙΑΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΔΙΑΚΑΙΩΣΗ ΚΑΙ ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ"

Πως η προσευχή χωρίζει τον νου από τους λογισμούς.

Και αποκρίθηκε ο Γέροντας· Οι λογισμοί, είναι σκέψεις για τα πράγματα· από τα πράγματα, άλλα είναι αισθητά και άλλα νοητά. Σε αυτά ο νους διατρίβει, περιφέροντας τα νοήματα τους· η χάρη της προσευχής φέρνει τον νου κοντά στον Θεό· και αυτό χωρίζει από όλους τους λογισμούς. Τότε ,λοιπόν, ο νους όντας γυμνός (από ξένους λογισμούς) γίνεται θεοειδής. Αφού γίνει τέτοιος, αιτεί τα πρέποντα και η δέησή του δεν αποτυγχάνει ποτέ. Για αυτό λοιπόν και ο Απόστολος παραγγέλλει να προσευχόμαστε αδιάλειπτα, για να φέρουμε τον νου συνεχώς κοντά στον Θεό.
Και ο Αδελφός είπε · Και πως ο νους μπορεί να προσεύχεται αδιάλειπτα? Διότι ψάλλοντας και διαβάζοντας και υπηρετώντας, τον περισπούμε με πολλούς λογισμούς και θεωρήματα.

Και αποκρίθηκε ο Γέροντας· Τίποτα αδύνατο δεν προστάζει η θεία Γραφή. Επειδή και ο ίδιος ο Απόστολος και έψελνε και διάβαζε και υπηρετούσε και προσεύχονταν αδιάλειπτα. Αδιάλειπτος είναι η προσευχή που έχει τον νου σε πολύ ευλάβεια και πρόσκειται με πόθο στον Θεό, και κρέμεται πάντοτε από την ελπίδα Του, και σε Αυτόν έχει θάρρος σε όλα, στα έργα και σε όσα συμβαίνουν. Ο Απόστολος έλεγε ''ποιος θα μας χωρίσει από την αγάπη του Χριστού· θλίψη ή στενοχώρια? ''. ''Διότι είμαι πεπεισμένος ότι ούτε θάνατος, ούτε ζωή, ούτε άγγελοι''. Και πάλι ''Κατά πάντα θλιβόμενοι, αλλά όχι στενοχωρούμενοι· απορούμενοι, αλλά όχι απελπιζόμενοι· διωκόμενοι, αλλά όχι εγκαταλειπόμενοι· καταβαλλόμενοι αλλά όχι απολλύμενοι. Πάντοτε περιφέροντας την νέκρωση του Κυρίου Ιησού στο σώμα, για να φανερωθεί και η ζωή του στην θνητή μας σάρκα. Έτσι, λοιπόν, ο Απόστολος αδιαλείπτως προσεύχονταν· σε όλα τα έργα, καθώς ελέχθη, και σε όλα όσα συνέβαιναν είχε την ελπίδα στον Θεό. Για αυτό τον λόγο στις θλίψεις έχαιραν όλοι οι άγιοι, για να συνηθίσουν να έρχονται στην θεία αγάπη. Και για αυτό έλεγε ο Απόστολος '' Θα καυχηθώ, λοιπόν, στις ασθένειές μου, για να σκηνώσει μέσα μου η δύναμη του Χριστού. Όταν ασθενώ, τότε είμαι δυνατός''. Αλλά ουαί σε εμάς τους άθλιους, διότι εγκαταλείψαμε την οδό των αγίων Πατέρων, και για αυτό είμαστε έρημοι από κάθε πνευματικό έργο».

Γέροντες - agiooros

"ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ" 22ας Οκτωβρίου 2017 – "ΚΛΗΣΗ, ΜΕΤΑΝΟΙΑ, ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ"

Ο διάβολος σε κάνει να νυστάζεις όταν ακούς λόγο πνευματικό, όχι όμως όταν κουτσομπολεύεις !

 

 Ἕνας γέροντας - διηγήθηκε ὁ ἀββᾶς Κασσιανὸς - ποὺ ἀσκήτευε στὴν ἔρημο, παρακάλεσε τὸ Θεὸ νὰ τοῦ δώσει τοῦτο τὸ χάρισμα: Ὅταν γίνεται πνευματικὴ συζήτηση, νὰ μὴ νυστάζει ποτέ, ὅταν ὅμως κανεὶς ἀργολογεῖ ἢ κατακρίνει, τότε νὰ τὸν παίρνει ὁ ὕπνος, γιὰ νὰ μὴ μολύνονται τ᾿ αὐτιά του μὲ τέτοιο δηλητήριο. Καὶ πραγματικά, τοῦ ἔδωσε ὁ Θεὸς αὐτὸ ποὺ ζητοῦσε.

Ἔλεγε λοιπὸν αὐτὸς ὁ γέροντας, πὼς ὁ διάβολος εἶναι θιασώτης τῆς ἀργολογίας καὶ ἀντίπαλος κάθε πνευματικῆς διδαχῆς.

Ἐπιβεβαίωνε μάλιστα τὸ λόγο του μὲ τοῦτο τὸ παράδειγμα:

- Μιὰ φορά, καθὼς μιλοῦσα γιὰ ψυχωφελῆ ζητήματα σὲ κάποιους ἀδελφούς, τόσο πολὺ νύσταξαν, ποὺ δὲν μποροῦσαν οὔτε τὰ βλέφαρά τους νὰ κουνήσουν. Κι ἐγὼ τότε, θέλοντας νὰ φανερώσω πὼς αὐτὸ συμβαίνει ἀπὸ δαιμονικὴ ἐνέργεια, ἄρχισα ν᾿ ἀργολογῶ. Στὴ στιγμὴ ξενύσταξαν κι ἔγιναν ὁλόχαροι! Ἀναστέναξα καὶ τοὺς εἶπα: «Δέστε, ἀδελφοί μου! Ὅσο μιλούσαμε γιὰ οὐράνια πράγματα, τὰ μάτια ὅλων σας τὰ ἔκλεινε ὁ ὕπνος. Μόλις ὅμως ἀκούστηκαν λόγια μάταια, ὅλοι ξενυστάξατε καὶ ἀκούγατε πρόθυμα. Σὰς παρακαλῶ λοιπόν, ἀδελφοί, νὰ συναισθανθεῖτε τὴν ἐνέργεια τοῦ πονηροῦ δαίμονα, κι ἔτσι νὰ εἶστε προσεκτικοὶ καὶ νὰ φυλάγεστε ἀπὸ τὸ νυσταγμό, κάθε φορὰ ποὺ κάνετε ἢ ἀκοῦτε κάτι πνευματικό».

Μικρός Ευεργετινός

agiooros

 

¨ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ" 15ης Οκτωβρίου 2017 – "Η ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΚΑΛΛΟΥΣ"

–

Αυτό για σήμερα

Ἕνας χριστιανὸς βασανιζόταν συχνὰ ἀπὸ διάφορες μελλοντικὲς ὑποθέσεις. Ἀνησυχία του, τὸ τί θὰ γίνει αὔριο, τί θὰ γίνει μεθαύριο, τί μᾶς περιμένει τὴν ἑπομένη ἑβδομάδα. Ὅλη αὐτὴ ἡ φροντίδα ἔπνιγε τὴν ψυχή του, πράγμα ποὺ τὸν ἔκανε πολὺ δυστυχῆ.

Μιὰ νύχτα, ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς εἶδε ἕνα ὄνειρο. Περπατοῦσε σ' ἕνα μακρινὸ δρόμο φορτωμένος μὲἕνα σακκὶ στὴν πλάτη. Τὸ φορτίο του ἦταν βαρὺ καὶ κάπου στάθηκε νὰ ξαποστάσει. Μὰ ὅταν θέλησε νὰ σηκωθεῖ γιὰ νὰ συνεχίσει τὸ ταξίδι του, ἀντιλήφθηκε πὼς ἦταν ἀδύνατο νὰ σηκώσει τὸ σακκίδιό του. Ἄνοιξε τότε νὰ δεῖ τί ἔχει μέσα. Καὶ τί βλέπει! Μικρὰ-μικρὰ δέματα. Τὸ ἕνα ἔγραφε ἀπ' ἔξω: "αὐτὸ γιὰ αὔριο". Ἕνα ἄλλο ἔγραφε: "αὐτὸ γιὰ μεθαύριο". Τὸ τρίτο ἔγραφε: "αὐτὸ γιὰ σήμερα". Αὐτὸ ἦταν ἀνάλαφρο. Τὸ σήκωσε μὲ χαρὰ καὶ συνεχίζοντας τὸ ταξίδι του ξύπνησε.

Τὸ ὄνειρο αὐτὸ ἐκφράζει μιὰ τραγικὴ πραγματικότητα. Ἡ μέριμνα γιὰ τὸ αὔριο, γιὰ τὸ μεθαύριο, γιὰ τὸ μετὰ ἀπὸ μία ἑβδομάδα, γιὰ τὸ μετὰ ἀπὸ ἕνα μήνα καὶ ἕνα χρόνο, γεμίζει τὶς ψυχές μας μὲ ἄγχος καὶ ἀνησυχίες, ποὺ μᾶς ἀφαιροῦν τὴν γαλήνη καὶ μᾶς κάνουν τὸ βάρος τῆς ζωῆς δυσβάστακτο. Γιὰ νὰ μᾶς ἀπαλλάξει ὁ Κύριός μας ἀπ' αὐτὲς τὶς ἐναγώνιες στιγμὲς εἶπε ἐκεῖνα τὰ ἀθάνατα λόγια. "Μὴ οὖν μεριμνήσητε εἰς τὴν αὔριον, ἡ γὰρ αὔριον μεριμνήσει τὰ ἑαυτῆς, ἀρκετὸν τῇ ἡμέρᾳ ἡ κακία αὐτῆς" (Ματθ. 6,34)

agiooros

"ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ" 08ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ "Η ΑΡΕΤΗ ΤΗΣ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗΣ"

Η ΑΡΕΤΗ ΤΗΣ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ

Γέροντας Παΐσιος: "Η δύναμη του καλού λογισμού"

 - Γέροντα,  στην  Παλαιά  Διαθήκη,  στο  Δ’  βιβλίο  των  Μακκαβαίων,  αναφέρεται:  Ό ευσεβής λογισμός δεν είναι έκριζωτής των παθών, άλλα ανταγωνιστής. Τί σημαίνει;

- Κοίταξε νά δής: Τά πάθη είναι βαθιά ριζωμένα μέσα μας, αλλά ό ευσεβής, ό καλός, λογισμός μας βοηθάει  νά  μην  ύποδουλωνώμαστε  σ’  αυτά.  Όταν  ό  άνθρωπος  φέρνη  όλο  καλούς  λογισμούς  και σταθεροποίηση μιά καλή κατάσταση, τά πάθη παύουν νά ενεργούν, οπότε είναι σάν νά μήν υπάρχουν. Δηλαδή ό ευσεβής λογισμός  δεν ξερριζώνει τά πάθη,  αλλά τά πολεμάει και  μπορεί  νά τά καταβάλη. Νομίζω, ό συγγραφεύς περιγράφει τί μπόρεσαν νά υποφέρουν οί Άγιοι Επτά Παίδες, ή μητέρα τους Άγια Σολομονή και ό διδάσκαλος τους  Άγιος Έλεάζαρος,  έχοντας  ευσεβείς  λογισμούς,  γιά  νά  δείξη ακριβώς τήν δύναμη τοϋ καλού λογισμού.

Ένας καλός λογισμός ισοδυναμεί με μια πολύωρη αγρυπνία! Έχει μεγάλη δύναμη. Όπως τώρα κάποια  νέα  όπλα  σταματούν  μέ  ακτίνες  λέιζερ  τον  πύραυλο  στην  βάση  του  και  τον  εμποδίζουν  νά έκτοξευθη, έτσι και οι καλοί λογισμοί προλαβαίνουν και καθηλώνουν τους κακούς λογισμούς στά αεροδρόμια του διαβόλου, άπό τά όποια ξεκινούν. Γι’ αυτό προσπαθήστε, όσο μπορείτε, πρίν προλάβη ό πειρασμός  νά  σας φυτέψη κακούς  λογισμούς,  νά  φυτεύετε  εσείς  καλούς  λογισμούς,  γιά  νά  γίνη  ή καρδιά σας ανθόκηπος καί νά συνοδεύεται ή προσευχή σας άπό τήν θεία εύωδία της καρδίας σας.

Όταν  κανείς  κρατά  έστω  καί  λίγο  αριστερό,  δηλαδή  κακό,  λογισμό  γιά  κάποιον, οποιαδήποτε  άσκηση  καί  άν  κάνη,  νηστεία,  αγρυπνία  κ.λπ.,  πάει  χαμένη.  Σέ  τί  θά  τον βοηθήση ή άσκηση, άν δεν αγωνίζεται παράλληλα νά μή δέχεται τους κακούς λογισμούς; Γιατί νά μήν άδειάση άπό το πιθάρι πρώτα όλο το κατακάθι τού λαδιού, πού είναι μόνο γιά σαπούνι, καί ύστερα νά βάλη το καλό λάδι, άλλα βάζει το καλό μέ το άχρηστο καί το μουρνταρεύει;

Ένας  αγνός,  καλός,  λογισμός  έχει  μεγαλύτερη  δύναμη  άπό  κάθε  άσκηση.  Κάποιος νέος λ.χ. πολεμείται άπό τον διάβολο καί έχει ακάθαρτους λογισμούς καί κάνει αγρυπνίες, νηστείες, τριήμερα, γιά νά απαλλαγή άπό αυτούς. Ένας αγνός λογισμός όμως πού θά φέρη έχει  μεγαλύτερη  δύναμη  καί  άπό  τις  αγρυπνίες  καί  άπό  τις  νηστείες  πού  κάνει  καί  τον βοηθάει πιο θετικά.

- Γέροντα,  όταν  λέτε  αγνός  λογισμός,  αναφέρεσθε  μόνο  σέ  ειδικά  θέματα  ή  καί  σέ γενικώτερα;

- Καί  σέ  γενικώτερα.  Γιατί  ό  άνθρωπος,  όταν  τά  βλέπη  όλα  μέ  καλούς  λογισμούς, εξαγνίζεται  καί  χαριτώνεται  άπό  τον  Θεό.  Μέ  τους  αριστερούς  λογισμούς  κατακρίνει  και αδικεί  τους  άλλους,  εμποδίζει  την  θεία  Χάρη  να  ερθη,  και  έρχεται  έπειτα  ό  διάβολος  καί  τον αλωνίζει.

- Δηλαδή, Γέροντα, επειδή κατακρίνει, δίνει δικαίωμα στον διάβολο να τον άλωνίση;

- Ναί. Όλη ή βάση είναι  ό  καλός  λογισμός. Αυτό είναι πού  ανεβάζει  τον άνθρωπο,  τον αλλοιώνει  προς  το  καλό.  Πρέπει να φθάση κανείς στο σημείο να τά βλέπη όλα καθαρά.  Είναι αυτό πού είπε ό Χριστός: ­Μή κρίνετε κατ’ όψιν, αλλά την δικαίαν κρίσιν κρίνατε. Μετά φθάνει ό άνθρωπος σε μία κατάσταση πού βλέπει τά πάντα μέ τά πνευματικά μάτια όχι μέ τά ανθρώπινα. Όλα τά δικαιολογεί, μέ την καλή έννοια.

Πρέπει  νά προσέχουμε νά  μή δεχώμαστε τά πονηρά τηλεγραφήματα  του  διαβόλου, γιά  νά  μή  μολύνουμε  ­τον  Ναόν  τον  Αγίου  Πνεύματος καί  άπομακρυνθή  ή  Χάρις  του Θεού,  μέ  αποτέλεσμα  νά  σκοτισθούμε.  Το  Άγιο  Πνεύμα,  όταν  δη  τήν  καρδιά  μας  αγνή, έρχεται  καί κατοικεί μέσα μας,  γιατί αγαπάει τήν  αγνότητα  – γι’  αυτό  καί παρουσιάσθηκε σάν περιστέρι.

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Γ’
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ
agiooros

ΣΚΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΑΣΑΜΟ ΤΗΣ 03΄10΄2017 ΣΤΟΝ Ι.Ν.ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟ...

 

ΣΤΟΝ ΑΓΙΑΣΜΟ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΜΕ ΤΟ ΤΙΜΙΟ ΞΥΛΟ ΔΙΑΒΑΣΤΗΚΑΝ ΚΑΙ ΟΙ  ΕΥΧΕΣ ΤΟΥ Μ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΚΑΤΑ ΜΑΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΒΑΣΚΑΝΙΑΣ (ΑΠΟ ΤΟΝ Π. ΝΕΚΤΑΡΙΟ ΜΟΥΛΑΤΣΙΩΤΗ)

"Η ελεύθερη βούληση στη ζωή μας" π. Ανδρέας Κονάνος

 

«Η ΨΥΧΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ» (3)
Πατήρ Ανδρέας Κονάνος - Ομιλία εις τον Ι.Ν. Μεταμορφώσεως του Σωτήρος.Βύρωνος
27/09/2017
«…βάλε (λέει) το μπουφάν - Δεν θέλω μπουφάν, δεν κρυώνω (λέει το παιδί) – Βάλτο παιδάκι μου το μπουφάν – Όχι (λέει το παιδί). – Μα, θέλω να σε δω να το βάζεις. – Μα, δεν κρυώνω (λέει το παιδί) – Κρυώνω εγώ. – Αν κρυώνεις βάλε και τη γούνα σου αλλά το παιδί δεν θέλει.
Αυτά που λέω έχουν σχέση με το ευαγγέλιο? ...»
«Όταν λοιπόν δεις έναν άνθρωπο στενοχωρημένο και θες να του δώσεις δύναμη, θα κάνεις αυτά τα δύο:
Και θα πας μαζί του στον πόνο του αλλά και θα του δείξεις ότι δεν βουλιάζεις μαζί του.»

«Η ΨΥΧΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ» (2) Π. ΑΝΔΡΕΑΣ Κ...

 

«…είμαστε πολύ της τεμπελιάς, πολύ τεμπέληδες (για την προσευχή). Αλλά θα ‘ρθει η ζωή και θα μας κάνει να προσευχηθούμε θέλουμε δε θέλουμε».
«…ευγνωμοσύνη, το αντίθετο είναι η γκρίνια. Οι δυνατοί άνθρωποι δεν γκρινιάζουν, είναι ευγνώμονες».
«… για το κουτσομπολιό μου είπε κάποιος στην εξομολόγηση, όποτε πάτερ κουτσομπολεύω και κατακρίνω, νιώθω την ψυχή μου να αδειάζει».

ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΜΕ ΤΟ ΤΙΜΙΟ ΞΥΛΟ, ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ ΙΕΡΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΡΑΦΑΗΛ-ΝΙΚΟΛ...

Το πρόγραμμα των λειτουργικών συνάξεων έχει ως ακολούθως:

Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ - Π. ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΜΟΥΛΑΤΣΙΩΤΗΣ

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗ ΖΩΗΣ ΜΑΣ (1) - 17΄

 

«Το εξής είναι το πρόβλημα: Πως μπορούνε κάποιοι άνθρωποι στη ζωή τους και δεν στενοχωριούνται εύκολα και δεν λυγίζουν εύκολα με τα προβλήματά τους, και πως κάποιοι άλλοι είμαστε πολύ ευάλωτοι στις στεναχώριες και τα προβλήματα και καταρρέουμε πολύ εύκολα.
Η ψυχολογία μας είναι πολύ εύθραυστη, πολύ ευαίσθητη, με το παραμικρό … μερικοί άνθρωποι. Πως γίνεται αυτό? Γιατί είμαστε έτσι?»

Θαύμα του Αγίου Ραφαήλ - Η πίστη μας να γίνει βίωμα

            

Η μεγαλύτερη βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος, η αυτοκτονία - Γέρων Νίκων

 

…..Για κάποιον που έχει αυτοκτονήσει? πολύ σωστή ερώτηση.

Κάποιος που έχει αυτοκτονήσει δε σώζεται, λέμε εμείς, γιατί απαγόρευσε στο Θεό να τον εβοηθήσει , «έκοψε» τα χέρια του Θεού.

Ότι άλλη αμαρτία και να κάνεις έχει ο Θεός την ευκαιρία να στείλει τη Χάρη Του να μετανοήσεις, να στείλει κάποιον να σου πει μια κουβέντα, να διαβάσεις κάτι, να ζήσεις κάτι και να σωθείς. Αλλά με την αυτοκτονία Του «κόβεις» τα χέρια.

Γι αυτό καλά κάνει η εκκλησία και είναι τόσο αυστηρή και λέει ότι δεν πρέπει να διαβάζεται νεκρώσιμη ακολουθία σε όσους αυτοκτονήσανε ή να μην θάβονται στο κοιμητήριο. Δεν το κάνουμε αυτό για να τιμωρήσουμε τον κεκοιμημένο, αυτόν που αυτοκτόνησε. Δεν ξέρουμε τι γινότανε στο μυαλό του, μπορεί και να σώθηκε. Δεν ξέρουμε αν είχε καν το μυαλό του όταν έκανε αυτό που έκανε. Αυτό το κάνουμε, αυτή την αυστηρότητα και την σκληρότητα για να καταλάβουμε εμείς τι τρομερό πράγμα είναι η αυτοκτονία και να βοηθήσει τους ζωντανούς το κάνει η εκκλησία.

Γι αυτό να μην υποκρινόμαστε ότι έχουμε πιο πολύ αγάπη , «που είναι η αγάπη της εκκλησίας και δε θάβουν τον πεθαμένο?». Δείχνει την αγάπη και στους ζωντανούς η εκκλησία, όχι μόνον στους πεθαμένους.

Γι αυτό να ακολουθούμε ότι λέει η εκκλησία και ζώντας θα καταλάβουμε το γιατί.

Είναι η μεγαλύτερη βλασφημία που γίνεται, η μεγαλύτερη αμαρτία που μπορεί να γίνει η οποία δεν μπορεί να διορθωθεί, βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος, «δεν θέλω να με βοηθήσεις, και για να μη προλάβεις να με βοηθήσεις, αυτοκτονώ».

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αμαρτία, γι αυτό και η εκκλησία δείχνει τόση αυστηρότητα.

Είπαμε ότι (η εκκλησία) το κάνει για να καταλάβουμε εμείς πόσο κακό είναι, όχι για εκείνον που έφυγε. Εκείνον που έφυγε ο Θεός θα τον κρίνει.

Λέει ένας ιεροκήρυκας , πηδάει κάποιος από τη γέφυρα να πνιγεί και πνίγεται, αλλά που ξέρουμε, λέει αν δεν μετανόησε όταν ήτανε στον αέρα ακόμα ώσπου να φτάσει κάτω.

Λένε οι ιατροδικαστές, όποιος κρεμιέται αυτό που βρίσκουνε στα χέρια του, στα νύχια του, είναι σημάδια από το σκοινί και από το δέρμα του, προσπαθεί να βγάλει το σκοινί.

Λοιπόν, ας αφήσουμε εκείνους που πήγανε, στην κρίση του Θεού, και να κοιτάξουμε να ανοίξουμε τα μάτια μας τα δικά μας και να μη βρίσκουμε δικαιολογίες για να κρίνουμε αρνητικά την εκκλησία, γιατί η εκκλησία είναι το Σώμα του Χριστού. Δεν είναι απόψεις ανθρώπων.

Απομαγνητοφωνημένο απόσπασμα από την ομιλία του γέροντος Νίκωνος που έγινε στο ιερό ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου των Οβρυών με θέμα "Η ΖΩΗ ΜΕΤΑ ΤΗ ΖΩΗ".
Πηγή: https://www.youtube.com/watch?v=xK4im6zXyYs

«Ανοίγει ο Θεός το σχέδιό Του» Το 2017 και το 2018 να είμεθα διπλάσια προσευχόμενοι'' Μητροπολήτης Μόρφου Νεόφυτος

 

 

 Όλοι το βλέπετε ότι, σιγά, σιγά αναπτύσσεται  (το σχέδιο του Θεού).
Να έχουμε εμπιστοσύνη στο σχέδιο Του Θεού.

Αυτόν τον χρόνο που ήδη εισήλθαμε, το 2017 και τον άλλον που θ’ αρθεί, Το 2018 να είμεθα διπλάσια προσευχόμενοι.

Η προσευχή έχει δύναμη πολύ! Είναι αυτή που δεν έχουν οι ισχυροί της γης…

Ο Θεός δεν είναι άδικος! Και τα άδικα δεν ευλογούνται…!

Να είμεθα εν μετανοία με προσευχή και η Ανάσταση είναι το φυσικό επακόλουθο του Σταυρού…!

Να έχουμε εμπιστοσύνη στο σχέδιο του Θεού. Όλοι το βλέπετε ότι, σιγά – σιγά πραγματοποιείται.

Ανοίγει ο Θεός το σχέδιό του και αρχίζει από την πολύπαθο Συρία και αγκαλιάζει όλες τις χώρες του κόσμου.

Μέσα λοιπόν στους αέρηδες τους κρυφούς και φοβερούς έχει και η Κύπρος το μερτικό της.

Και για την Κύπρο τα φοβερά πέρασαν, όσο κι αν θέλουν μερικοί να μας φοβερίσουν από την γείτονα χώρα στέλνοντας βαρβάρους ηλεκτρονικούς στα λιμάνια μας και στα ύδατά μας.

Ελάχιστα θα ποιήσουν, έναν εκφοβισμό. Όμως εμείς είμεθα Χριστιανοί Ορθόδοξοι, πιστεύουμε στον Αναστάντα Ιησού και τίποτα δεν μπορεί να μας φοβίσει.

Οι πρόσφυγες δε, έχουμε εμπειρία, ξέρουμε τι είναι πόνος, ξέρουμε τι είναι τα πάθη του Κυρίου μας και τα πάθη τα δικά μας. Το μόνο που μας υπολείπεται είναι η Ανάσταση του τόπου μας, ε λοιπόν και αυτό ο Θεός αποφάσισε, να μας δώσει αυτή την Ανάσταση. Το πότε εξαρτάται από την δική μας προσευχή, αλλά και από τα γεγονότα ήδη αναπτύσσονται στην περιφέρειά μας, αλλά μέχρι και την μακρινή Κορέα  και Κίνα και αύριο Αυστραλία και αλλαχού. Όλα αυτά όσο και να σας φαίνονται περίεργο και παράδοξο, κατεργάζονται πολλές ανατροπές, μία ανατροπή που θα δούμε είναι και η ελευθερία του τόπου μας (Κύπρος).

Γι αυτό σας παρακαλώ πάρα πολύ, αυτόν τον χρόνο που ήδη εισήλθαμε , το 2017 και τον άλλον που θ’ αρθεί, το 2018 να είμεθα διπλάσια προσευχόμενοι. Ας προσευχόμαστε είκοσι λεπτά. Η προσευχή έχει δύναμη πολύ. Είναι αυτή η δύναμη που δεν έχουν οι ισχυροί της γης. Και να λειτουργήστε τακτικά. Και με αυτόν τον τρόπο, όταν επιστρέψουμε στην Μόρφου, θα είμεθα άνθρωποι της Αναστάσεως. Γιατί ξέρετε? Θα είμεθα άνθρωποι της Αναστάσεως γιατί όλα αυτά τα σαράντα και πλέον χρόνια είμαστε άνθρωποι του Γολγοθά, του Σταυρού! Και όπου Σταυρός εκεί Ανάσταση! Και ο Θεός δεν είναι άδικος. Και τα άδικα δεν ευλογούνται! Αυτά θα δούμε τους επόμενους μήνες. Άρα είναι σημαντικό να είμεθα εμείς εν μετανοία εβρισκόμενοι  για τα προσωπικά μας λάθη.  Ακόμη θα έλεγα και για τα παλιά μας λάθη που κάναμε ως λαός, διότι κάναμε και λάθη.

Να είμεθα εν μετανοία με προσευχή και Ανάσταση, είναι το φυσικό επακόλουθο του Σταυρού…

Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος

Απόσπασμα απομαγνητοφωνημένης  ομιλίας  που έγινε στον ιερό ναό Αγίου Ξενοφώντος (Ξορινός) στο χωριό Μαζωτός της μητροπολιτικής περιφέρειας Κιτίου.

Πηγή: https://www.youtube.com/watch?v=4081L.ailnc=93s , https://www.youtube.com/chanel/UCyZRBAjtgIVJIe9wq8eYWOA, https://www.youtube.com/watch?v=H3udAWFbtZY&t=240s

 

ΓΙΝΕ ΑΣΚΗΤΗΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ Α-ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΝΑΝΟΣ - 58΄

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΜΙΑ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ. (7΄) Π. ΑΝΔΡΕΑΣ...

ΓΙΑ ΤΑ ΑΥΤΟΑΝΟΣΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ. Π. ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΝΑΝΟΣ. 28/11/2016. (8΄)

Η ΚΑΚΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ .. Π. ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΝΑΝΟΣ. (5΄) (f) 28/11/2016.

Για να μη στενοχωριέσαι εύκολα! (7΄) (t) (f)

Π. Ανδρέας Κονάνος: ''Άσε τη μιζέρια και πάλεψε'' (32΄)

ΖΗΣΕ- Π. ΑΝΔΡΕΑ ΚΟΝΑΝΟΥ (23΄)

ΟΛΑ ΞΕΚΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΟΓΙΣΜΟΥΣ ΜΑΣ- (52΄) Π. ΑΝΔΡΕΑ ΚΟΝΑΝΟΥ