Οι Προστάτες Άγιοι των Επαγγελματιών

Στο πέρασμα των αιώνων οι Άγιοι δεν είναι λίγοι. Αναρίθμητες είναι οι στρατιές των Αγίων. Ο Απ. Παύλος ομιλεί για «νέφος» Αγίων (Εβρ.12.1). Μορφές από κάθε κοινωνική τάξη, μορφωμένοι και αγράμματοι, άνθρωποι και των δύο φύλων και όλων των ηλικιών κατατάσσονται στη χορεία των Αγίων, των εκλεκτών του Θεού. Και φυσικά όλα τα επαγγέλματα ανέδειξαν Αγίους και πολλές επαγγελματικές τάξεις επεδίωξαν να βρουν και να έχουν έναν Άγιο προστάτη τους. Ως συνέχεια της ωραίας αυτής ευλαβούς συνήθειας, και σήμερα πολλά επαγγέλματα και λειτουργήματα έχουν τον Άγιο προστάτη τους:

1. Αγιογράφων (Ζωγράφων): Απ. Λουκάς 6 Ευαγγελιστής (18 Οκτωβρίου).

2. Αεροπόρων (πιλότων): Αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ (8 Νοεμβρίου).

3. Αθλητών (Γυμναστών): Άγιος Δημήτριος και ο Αγ. Νέστωρ (26 και 27 Οκτωβρίου)...

4. Αλιέων: Άγιοι Απόστολοι (30 Ιουνίου).

5. Ανθοπωλών: Άγιος Μιχαήλ (Πακνανάς), ο Αθηναίος Νεομάρτυς ο και κηπουρός (9 Ιουλίου).

6. Αρτοποιών: Άγιος Παντελεήμων (27 Ιουλίου).

7. Αρωματοπωλών: Αγία Μυροφόρος Μαρία η Μαγδαληνή (22 Ιουλίου).

8. Αυτοκινητιστών (Οδηγών & Μεταφορέων): Άγιος Χριστόφορος (9 Μαΐου).

9. Βιβλιοπωλών (Βιβλιοθηκονόμων): Μέγας Φώτιος (6 Φεβρουαρίου).

10. Βοσκών: Άγιος Σώζων (7 Σεπτεμβρίου).

11. Βουλευτών: Άγιος 1ωσήφ (ο από Αριμαθαίας, ο ευσχήμων βουλευτής.

12. Γεωργών (Αμπελουργών): Άγιος Τρύφων (1 Φεβρουαρίου).

13. Γουναράδων: Προφήτης Ηλίας (20 Ιουλίου).

14. Δημοσιογράφων: Άγιος Μηνάς ο Καλλικέλαδος (10 Δεκεμβρίου).

15. Δικαστών: Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης (3 Οκτωβρίου).

16. Δικηγόρων: Άγιος Φιλογόνιος Επίσκοπος Αντιοχείας: (20 Δεκεμβρίου).

17. Εκπαιδευτικών (και των μαθητών, σπουδαστών και φοιτητών): Οι Τρεις Ιεράρχες, Μέγας Βασίλειος, Γρηγόριος ο Θεολόγος και Ιωάννης ο Χρυσόστομος (30 Ιανουαρίου).

Εκπαιδευτικών Πληροφορικής: Αρχάγγελος Γαβριήλ (11 Ιουνίου).

18. Επιπλοποιών (Ξυλουργών): Άγιος Ιωσήφ ο μνήστωρ της Παρθένου Μαρίας. Η εορτή του είναι την Κυριακή μετά τα Χριστούγεννα.

19. Θεολόγων: Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος (8 Μαΐου).

20. Ηθοποιών: Άγιος Πορφύριος ο από μίμων (15 Σεπτεμβρίου).

21. Ιατρών: Άγιοι Ανάργυροι (1 Νοεμβρίου). Σημειώνουμε ότι: « Ως προστάτες, γενικώς της Ιατρικής (νοσολογίας, παθολογίας) θεωρούνται οι Λουκάς, Κοσμάς και Δαμιανός, Παντελεήμων, και οι Ζηναΐς, Φιλονίλλα και Ερμιόνη.

22. Ιεροψαλτών: Άγιοι Ρωμανός ο Μελωδός και Ιωάννης ο Κουκουζέλης (1 Οκτωβρίου), και Ιωάννης ο Δαμασκηνός (4 Δεκεμβρίου).

23. Κεραμοποιών: Άγιος Σπυρίδων (12 Δεκεμβρίου). Επειδή στήν Α' Οικ. Σύνοδο (εν Νικαία) μίλησε για το δόγμα της Αγίας Τριάδος με θαυμαστό τρόπο, χρησιμοποιώντας ένα κεραμίδι.

24. Κηπουρών: Άγιος Κόνων ο κηπουρός (5 Μαρτίου).

25. Κουρέων (Κομμωτών): Άγιος Ηλίας ο Άρδούνη, Νεομάρτυς, ο οποίος ασκούσε το επάγγελμα του κουρέα (31 Ιανουαρίου).

26. Ξυλογλύπτων: Άγιος Γεώργιος ο Χιοπολίτης, Νεομάρτυς (26 Νοεμβρίου), εξασκήσας την τέχνη του ξυλόγλυπτη.

27. Μαγείρων (και Εστιατόρων): Άγιος Ευφρόσυνος ο μάγειρος (11 Σεπτεμβρίου).

28. Μεταφραστών: Άγιος Συμεών ο Μεταφραστής (9 Νοεμβρίου).

29. Μετεωρολόγων: Προφήτης Ηλίας (20 Ιουλίου).

30. Ναυαγοσωστών: Προφήτης Ιωνάς (21 Σεπτεμβρίου).

31. Ναυτικών: Άγιος Νικόλαος (6 Δεκεμβρίου).

32. Ξενοδόχων: Άγιος Σαμψών ο ξενοδόχος (27 Ιουνίου).

33.Οδοντιάτρων: Άγιος Αντίπας (11 Απριλίου).

34. Οφθαλμιάτρων: Αγία Παρασκευή (26 Ιουλίου).

35. Παιδιάτρων: Άγιος Στυλιανός (26 Νοεμβρίου).

36. Παντοπωλών: (super market) Άγιος Νικόλαος ο παντοπώλης, Νεομάρτυς (23 Σεπτεμβρίου).

37. Ποιητών: Αγία Κασσιανή η ποιήτρια (7 Σεπτεμβρίου).

38. Πυροσβεστών: Οι Τρεις Παίδες (17 Δεκεμβρίου).

39. Ραπτών: Άγιος Δούκας ο ράπτης, Νεομάρτυς (24 Απριλίου).

40. Σιδηροδρομικών: Απόστολος και Διάκονος Φίλιππος (11 Οκτωβρίου).

41. Σιδηρουργών: Αγία Ελένη (6 Μαρτίου – Εύρεση Τιμίου Σταυρού και των Ήλων).

42. Συμβολαιογράφων: Άγιοι Μαρκιανός και Μαρτύριος, οι νοτάριοι (25 Οκτωβρίου).

43. Ταχυδρομικών: Άγιος Ζήνων ο ταχυδρόμος (10 Φεβρουαρίου).

44. Τελωνιακών: Απόστολος και Ευαγγελιστής Ματθαίος (16 Νοεμβρίου).

45. Υδραυλικών; Ο δίκαιος Εζεκίας (28 Αύγουστου), ο όποιος κατασκεύασε σύστημα υδραγωγείου και έφερε νερό στα Ιεροσόλυμα.

46. Υποδηματοποιών (και καταστημάτων υποδημάτων): Άγιος Ιωάννης ο κάλφας, Νεομάρτυς (26 Φεβρουαρίου).

47. Υφασματοπωλών: Αγία Λυδία η Φιλιππησία, η πορφυροπώλις (20 Μαΐου).

48. Φαρμακοποιών: Αγία Αναστασία η Φαρμακολύτρια (22 Δεκεμβρίου).

49. Φιλοσόφων: Άγιος Ιουστίνος ο φιλόσοφος και μάρτυς (1 Ιουνίου).

50. Χημικών: Άγιος Μένιγνος ο κναφεύς (22 Νοεμβρίου).

51. Χρυσοχόων: Άγιος Συμεών ο Τραπεζούντιος ο χρυσοχόος, ο Νεομάρτυς (14 Αυγούστου).

Επίσης έχουμε προστάτες:

Των Μητέρων των Κληρικών: Οι Αγίες Εμμέλεια, Νόνα και Ανθούσα (μητέρες των Τριών Ιεραρχών), τίς οποίες εορτάζουμε την Κυριακή μετά την Υπαπαντή του Κυρίου.

Των Ιεροκηρύκων: Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος (13 Νοεμβρίου).

Των Κατηχητών; Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων (18 Μαρτίου).

Των Ομαδαρχών: Άγιος Δημήτριος (26 Οκτωβρίου).

Των Ιεροπαίδων: Άγιος Ταρσίζιος, ο δωδεκάχρονος μάρτυρας του 3ου αι. στη Ρώμη.

(Προτείνεται να τελείται η εορτή την τελευταία Κυριακή του Σεπτεμβρίου),

Της Οικογένειας: Άγιοι Απόστολοι Ακύλας και Πρίσκιλλα (13 Φεβρουαρίου).

Των Πολυτέκνων: Άγιοι Τερέντιος και Νεονίλλα με τα επτά τέκνα τους (28 Οκτωβρίου).

Των Κωφαλάλων: Προφήτης Ζαχαρίας (5 Σεπτεμβρίου).

Των Κρατουμένων: Απόστολος Ονήσιμος (15 Φεβρουαρίου).

Του Στρατού Ξηράς (Πεζικοί): Άγιος Γεώργιος (23 Απριλίου).

Του Πυροβολικού: Αγία Βαρβάρα (4 Δεκεμβρίου).

Του Ναυτικού (και Λιμενικοί): Άγιος Νικόλαος (6 Δεκεμβρίου).

Της Αεροπορίας: Αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ (8 Νοεμβρίου).

Της Αστυνομίας: Άγιος Αρτέμιος (20 Οκτωβρίου).

«Άγιοι και Επαγγέλματα» (Έκδοση Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών)

Επιτρέπεται η Θεία Κοινωνία χωρίς νηστεία;

Επιτρέπεται η Θεία Κοινωνία χωρίς νηστεία;

Ὁ ἍΓΙΟΣ ἸΩΑΝΝΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ τῆς ΚΛΙΜΑΚΟΣ

Ὁ  Ἅγιος Ἰωάννης, συγγραφέας τῆς Κλίµακος

Με βάση το Πάσχα: Εορτάζει 21 ημέρες πριν το Άγιο Πάσχα

Ἦταν γιὸς πλούσιας καὶ εὐσεβέστατης οἰκογενείας καὶ εἶχε πάρει πολὺ καλὴ µόρφωση.

Νέος ἀκόµα, ἀφοσιώθηκε στὴν προσευχή, τὶς µελέτες καὶ τὴν συγγραφικὴ ἐργασία.

Πῆγε στὸ ὄρος Σινᾶ, κοντὰ σ᾿ ἕναν ἀπὸ τοὺς καλύτερους ἀναχωρητές, τὸν Μαρτύριο, ὁ ὁποῖος καθοδηγοῦσε πνευµατικὰ καὶ ἀσκητικὰ τὸ νεαρὸ Ἰωάννη.

Μετὰ τέσσερα χρόνια, ἔγινε µοναχὸς καὶ ἡ φήµη τῶν ἀρετῶν καὶ τῆς σοφίας του εἶχε διαδοθεῖ εὐρύτατα.

Πολλοὶ µοναχοὶ καὶ λαϊκοὶ ἔρχονταν κοντά του γιὰ νὰ ζητήσουν τὴν συµβουλή του.

Μετὰ ἀπὸ ἐπίµονη ἀπαίτηση τῶν ἀδελφῶν τῆς Μονῆς Σινᾶ, δέχθηκε καὶ ἔγινε γιὰ µερικὰ χρόνια ἡγούµενός τους.

Ἡ νοσταλγία, ὅµως, τῆς ἐρηµικῆς ζωῆς ἔκανε τὸν Ἰωάννη νὰ ἀποσυρθεῖ καὶ νὰ ἀφοσιωθεῖ πάλι στὶς µελέτες του. 

Πέθανε περίπου τὸ 650 καὶ ἄφησε δυὸ σπουδαιότατα συγγράµµατα, τὴν Κλίµακα καὶ τὸν Λόγον πρὸς τὸν Ποιµένα.

Νὰ µερικοὶ λόγοι του, ἀπὸ τὴν Κλίµακα, σχετικὰ µὲ τὸ θεµέλιο τῶν ἀρετῶν, τὴν ταπεινοφροσύνη:

1) «Ἡ ταπεινοφροσύνη εἶναι οὐράνιος ἀνεµοστρόβιλος ποὺ µπορεῖ νὰ ἀνεβάση τὴν ψυχὴ ἀπὸ τὴν ἄβυσσο τῆς ἁµαρτίας στὰ ὕψη τοῦ οὐρανοῦ».

2) «Μητέρα τῆς πηγῆς εἶναι ἡ ἄβυσσος τῶν ὑδάτων, πηγὴ δὲ τῆς διακρίσεως ἡ ταπείνωσις».

Πηγή κειμένου: Πνευματικά δικαιώματα, (c) 2005 - Πέτρος Κυλαδίτης

Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα)

Ἦχος γ'. Θείας πίστεως.

Θεῖον κλίμακα, ὑποστηρίξας, τὴν τῶν λόγων σου, μέθοδον πάσι, Μοναστῶν ὑφηγητὴς ἀναδέδειξαι, ἐκ πρακτικῆς Ἰωάννη καθάρσεως, πρὸς θεωρίας ἀνάγων τὴν ἔλαμψιν. Πάτερ Ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον

Ήχος πλ. δ'.

Ταῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς, τῆς ἐρήμου τό ἄγονον ἐγεώργησας· καί τοῖς ἐκ βάθους στεναγμοῖς, εἰς ἑκατόν τούς πόνους ἐκαρποφόρησας· καί γέγονας φωστήρ τῇ οἰκουμένῃ, λάμπων τοῖς θαύμασιν, Ἰωάννη, Πατήρ ἡμῶν ὅσιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν.

Κοντάκιον

Ἦχος α'. Χορὸς Ἀγγελικός

Καρπούς ἀειθαλεῖς, ἐκ τῆς βίβλου προσφέρων, διδάγματα σοφέ, καθηδύνεις καρδίας, τῶν τούτοις μετά νήψεως, προσεχόντων μακάριε· Κλίμαξ γάρ ἐστι, ψυχὰς ἀνάγουσα γῆθεν, πρὸς οὐράνιον, καί διαμένουσαν δόξαν, τῶν πίστει τιμῶντων σε.

ΓΑΡΊΔΕΣ ΣΕ ΚΥΠΕΛΆΚΙ ΓΡΑΒΙΕΡΑΣ ή ΣΚΛΗΡΟΎ ΦΥΤΙΚΟΎ ΤΥΡΙΟΎ

          Υλικά για το κυπελλάκι:

• Τυρί σκληρό τριμμένο (ή φυτικό σκληρό τυρί)
• Σουσάμι
• Τριμμένη γαλέτα ή τριμμένο μπαγιάτικο φουρνισμένο ψωμί αναμεμιγμένο με μυρωδικά και ελάχιστο αλάτι.
• Εκτέλεση:
• Σε ένα αντικολλητικό τηγανάκι διαμέτρου 14 εκατοστών πασπαλίζουμε τον πάτο του με λίγο σουσάμι ωμό.

• Απλώνουμε το τριμμένο τυρί δημιουργώντας μία επιφάνεια 4 - 5 εκατοστών.

• Ανάβουμε την εστία και ζεσταίνουμε το τυρί μέχρι να λιώσει και να γίνει μία ομοιόμορφη ξανθιά κρούστα.

• Το αφαιρούμε με μία σπάτουλα από το τηγάνι και το απλώνουμε επάνω σε ένα ποτήρι που έχουμε γυρίσει ανάποδα.

• Αν χρειαστεί πιέζουμε τις άκρες στην κρούστα του τυριού επάνω στην πλαϊνή επιφάνεια του ποτηριού για να πάρει σωστό σχήμα.
• Όταν κρυώσει καλά η κρούστα του τυριού την αφαιρούμε.
• Προσθέτουμε στο κυπελλάκι τυριού λίγη την γαλέτα ή το τριμμένο ψωμί (6 εκατοστά περίπου) για την απορρόφηση του λαδιού από τα θαλασσινά.

• Στο τέλος γεμίζουμε το κυπελλάκι με τα θαλασσινά μας, γαριδούλες, χταποδάκι, μύδια κ.λ.π., μαγειρεμένα στο σπίτι ή έτοιμα από το μάρκετ.

Για πολλές μερίδες επαναλαμβάνουμε το ψήσιμο τυριού στο τηγάνι για περισσότερα κυπελλάκια.
Vasileios

"Ευαγγελίζου γη χαράν μεγάλην " Εγκύκλιος Μητ. Κονίτσης κ. Ανδρέου για την διπλή εορτή της 25ης Μαρτίου

"Εὐαγγελίζου γῆ χαρὰν μεγάλην"

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΔΡΥΪΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ & ΚΟΝΙΤΣΗΣ

Ἀριθ. Πρωτ.: 350

Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 25ῃ Μαρτίου 2019

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 217η

ΘΕΜΑ: «Εὐαγγελίζου γῆ χαρὰν μεγάλην...”.

Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,

-Α-

Μεγάλη ἡ σημερινή, διπλῆ γιορτή. “Γιορτάζει ἡ Παναγιά, γιορτάζει κι’ ἡ Πατρίδα”. Ὁ Εὐαγγελισμὸς τῆς Θεοτόκου καὶ ἡ Ἔναρξη τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821 εἶναι δυὸ γιορτές, ἄρρηκτα συνδεδεμένες στὴν Ἱστορία καὶ στὴν συνείδηση τοῦ Ἐλληνικοῦ Ἔθνους. Γιατὶ ὁ Ἑλληνισμός, σὰν συνέχεια τῆς βυζαντινῆς αὐτοκρατορίας, ἦταν πάντοτε ἑνωμένος σφικτὰ μὲ τὴν Ὀρθόδοξη Χριστιανικὴ Πίστη. Μαζὶ συμπορεύτηκαν στὰ 400 καὶ 500 χρόνια τῆς τουρκικῆς τυραννίας. Καὶ ὅλοι, ὅσοι βαθειὰ μελετοῦν τὴν Ἱστορία, παραδέχονται ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ὑπῆρξε ἡ τροφὸς καὶ ἡ φρουρὸς τοῦ Ἔθνους, σὲ κείνους τοὺς δίσεκτους καιρούς.

-Β- 

Ἔτσι, δὲν εἶναι καθόλου παράξενο, ὅτι ἀνήμερα τῆς γιορτῆς τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, κηρύχθηκε ἡ Ἐπανάσταση κατὰ τῶν Τούρκων, καὶ μάλιστα στὴν Ἁγία Λαύρα, στὸ Μοναστήρι τῆς Παναγίας. Κι’ ἦταν πέρα γιὰ πέρα ἀληθινὸς ὁ λόγος τοῦ Γέρου τοῦ Μοριᾶ, τοῦ Θεοδώρου Κολοκοτρώνη, ὅταν - μετὰ τὴν ἀπελευθέρωση – μιλῶντας στοὺς μαθητές, στὴν Πνύκα, εἶπε ὅτι, “ὅταν πιάσαμε τὰ ἄρματα, εἴπαμε πρῶτα ὑπὲρ Πίστεως κι’ ὕστερα ὑπὲρ Πατρίδος”. Ὁ ἴδιος δὲ ὁ Κολοκοτρώνης ἔδωσε τὸ στίγμα τῆς πίστεως τῶν Ἑλλήνων, στὴν ἀρχὴ τῆς Ἐπαναστάσεως. Μπροστὰ στὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας, στὸ Χρυσοβίτσι τῆς Ἀρκαδίας, γονατιστὸς καὶ μὲ δάκρυα στὰ μάτια, παρακάλεσε καὶ εἶπε : “Παναγία μου, βοήθησε καὶ τούτη τὴ φορὰ τοὺς Ἕλληνες νὰ ψυχωθοῦνε”. Κι’ ὕστερα, μὲ γαληνεμένη τὴν ψυχή του, εἶπε τὸν περίφημο αὐτὸ λόγο : “Ὁ Θεὸς ἔβαλε τὴν ὑπογραφή Του γιὰ τὴν ἐλευθερία τῆς Ἑλλάδος καὶ δὲν τὴν παίρνει πίσω”!

-Γ-

Μ’ αὐτὴ τὴν πίστη στὸν Θεὸ καὶ κάτω ἀπὸ τὴν σκέπη τῆς Θεοτόκου, ξεκίνησαν οἱ Ἕλληνες τὸν τιτάνιο ἀγῶνα τῆς παλιγγενεσίας. Καὶ παρὰ τὶς πολλὲς καὶ ποικίλες ἀντιξοότητες, κατάφεραν νὰ ἐλευθερώσουν ἕνα μικρὸ τμῆμα τῆς Ἑλλάδος καὶ νὰ φτιάξουν τὸ πρῶτο Ἑλληνικὸ κράτος, νικῶντας τὴν πανίσχυρη Ὀθωμανικὴ Αὐτοκρατορία. Αὐτὴ τὴν μικρὴ Ἑλλάδα, ἕναν αἰῶνα ἀργότερα πέτυχαν νὰ τὴν ὑπερδιπλασιάσουν, πάντοτε μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν εὐλογία τῆς Παναγίας.

-Δ-

Ὅμως, τώρα φυσᾶνε ἄνεμοι ἀθεΐας καὶ ἀπιστίας στὴν εὐλογημένη Πατρίδα μας. Ἐπίμονες φωνὲς καὶ προσπάθειες, ἐπιδιώκουν νὰ σπρώξουν στὸ περιθώριο τῆς ἐθνικῆς ζωῆς τὴν Ἐκκλησία. Μιλᾶνε κάποιοι γιὰ “οὐδετερόθρησκο κράτος”. Καὶ θέλουν νὰ ἀπαλείψουν ἀπὸ τὸ Σύνταγμα τὴν ἐπίκληση τοῦ ὀνόματος τῆς Ἁγίας Τριάδος, πέρα ἀπὸ τοὺς ὅσους ἀντιχριστιανικοὺς νόμους ἔχουν ψηφισθῆ. Ἡ Ἑλλάδα “οὐδετερόθρησκο κράτος” ; Ἡ Ἑλλάδα, ποὺ μὲ τὴν δύναμη τῆς Ὀρθοδοξίας ἐλευθερώθηκε, νὰ γίνῃ τώρα “οὐδετερόθρησκο κράτος” ; Ποιοὶ εἶστε ἐσεῖς, οἱ ἀσήμαντοι ἄνθρωποι ποὺ κάνετε τέτοιες εἰσηγήσεις σ’ ἕνα λαό, ποὺ εἶναι ζυμωμένος μὲ τὴν θρησκεία του ; Ποιοὶ εἶστε ἐσεῖς, ποὺ μιλᾶτε τάχα ἐν ὀνόματι τῆς ἐξουσίας καὶ θέλετε νὰ μεταθέσετε “ὅρια ἅ ἔθεντο οἱ πατέρες μας”. Ποιοὶ εἶστε σεῖς, ποὺ θέλετε νὰ κάνετε ἄθρησκη τὴν Ἑλλάδα, τὴν Χώρα τῶν Ἁγίων καὶ τῶν Ἡρώων ;

-Ε-

Ἀκοῦστε το, λοιπόν, καὶ βάλτε το καλὰ στὸ μυαλό σας. Εἶστε πρόσκαιροι ἄρχοντες, ἐνῷ ὁ Χριστὸς εἶναι αἰώνιος καὶ μένει εἰς αἰῶνας αἰώνων. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἀνίκητη. Ἡ πίστη εἶναι ριζωμένη βαθειὰ στὶς καρδιές. Ὅ,τι καὶ ἄν κάνετε, τίποτε δὲν θὰ πετύχετε, παρὰ μόνο νὰ ντροπιαστῆτε καὶ νὰ γίνετε καταγέλαστοι.

Γι’ αὐτό, ἀδελφοί μου, ψηλὰ οἱ καρδιές. Τὰ σύννεφα τῆς κακίας γρήγορα θὰ διαλυθοῦν. Καὶ θὰ λάμψῃ λαμπρότερος ὁ Ἥλιος τῆς Δικαιοσύνης, ὁ Χριστός. Θαρσεῖτε. Ἀνδρίζεσθε. Κραταιοῦσθε. Χρόνια πολλὰ σὲ ὅλους, ἅγια, εὐλογημένα. “Εὐαγγελίζου γῆ χαρὰν μεγάλην”.

Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ

Αναδημοσίευση από:

http://youthimdpk.blogspot.com/2019/03/blog-post_23.html

Πηγή: https://www.impantokratoros.gr/7AA5FCA9.el.aspx

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ, 1296-14.11.1356

 Ποιος, αγαπητοί, ήταν ο μέγας και θείος Γρηγόριος το πληροφορούμεθα με σαφήνεια και πληρότητα και μόνον από το απολυτίκιό του.   

"Ορθοδοξίας ο φωστήρ, Εκκλησίας το στήριγμα και διδάσκαλε, των μοναστών η καλλονή, των θεολόγων υπέρμαχος απροσμάχητος, Γρηγόριε θαυματουργέ, Θεσσαλονίκης το καύχημα, κήρυξ της χάριτος, ικέτευε δια παντός, σωθήναι τας ψυχάς ημών."

 Η καταγωγή του Αγίου Γρηγορίου ήταν η Κωνσταντινούπολις. Γεννήθηκε το 1296 από γονείς εναρέτους και ενδόξους, τον Κωνσταντίνον και την Καλλονήν. Ο πατέρας του ήταν συγκλητικός, και έγινε κατόπιν και μοναχός. Εμπιστεύθηκε τα παιδιά του στην δυνατή προστασία της Θεοτόκου την οποία και άφησε Επίτροπόν τους. Ήταν επτά ετών όταν εκοιμήθη ο ενάρετος πατέρας του.

 Εκτός από το θεϊκό χάρισμα της ευφυΐας έδειξε και σπάνια επιμέλεια, ώστε σε μικρό διάστημα να έχη συγκεντρώση στον εαυτό του κάθε λογής επιστήμη και γνώση. Σε ηλικία 20 ετών έγινε θαυμαστός και από μεγάλους και σοφούς της εποχής του.

 Για τη όλη του αξιοζήλευτη προκοπή ζητήθηκε και από τον αυτοκράτορα στα βασίλεια, αλλά ο ευλογημένος Γρηγόριος, σαν συνετός, τον νου του εγύρισε σε υψηλότερα και εζητούσε να ανέβη στον Θεό, και για αυτό τον λόγον αφιερώνει τον εαυτό του στον Θεό και ζη στο εξής βίον ασκητικόν και ισάγγελον.

 Τον σκοπό του φανερώνει στην μητέρα του και εκείνη η ευλογημένη εδόξασε τον Θεό και κάλεσε και τα άλλα τέσσαρα παιδιά της για να πληροφορηθούν από τον μεγαλύτερο αδελφό τα σχετικά με την αφιέρωσί του στην λατρεία του Θεού. Τους κατέπεισε όλους και φάνηκαν και αυτοί πρόθυμοι στον ίδιο πόθο και την αφιέρωσί τους στον Θεό.

 Εμοίρασαν με τρόπο ευαγγελικό τα υπάρχοντά τους στους πτωχούς και αφίνοντας τις ματαιότητες του κόσμου με προθυμία ακολούθησαν τον Χριστό.

 Την μητέρα με τις δύο αδελφές έβαλαν σε γυναικείο μοναστήρι, τα δε δύο άλλα αδέλφια του επήρε μαζί του στο Άγιον Όρος.

 Στο Άγιον Όρος εμπήκε στην υποταγή του θαυμασίου Γέροντος Νικηφόρου, ο οποίος ζούσε ησυχαστική ζωή κοντά στο Μοναστήρι του Βατοπαιδίου. Από τον Γέροντα Νικηφόρο διδάχθηκε κάθε αρετή με τα έργα, με ταπείνωσι ψυχής. Με την υπακοή, την ταπείνωσι και την άσκησι εγνώρισε έμπρακτα τις αρετές και εμόρφωσε στην καρδιά του τον Χριστό. Εκεί αξιώθηκε να δεχθή, με μυστική αποκάλυψι, την αντίληψι της Υπεραγίας Θεοτόκου.

 Μετά την κοίμησι του Γέροντός του έρχεται στην περίφημη Μονή της Μεγίστης Λαύρας, όπου έμεινε λίγα χρόνια ασκούμενος με μεγάλη σπουδή στα πνευματικά αγωνίσματα. Από την Μονή επήγε σε πιο ερημικό τόπο και παρέδωσε τον εαυτό του σε κάθε κατά Χριστόν σκληραγωγία. Τις αισθήσεις του με προσοχή συμμάζεψε, την δε ζωή του άριστα παιδαγώγησε και με την βοήθεια του Θεού ενίκησε κατά κράτος τους πολέμους του διαβόλου. Με αγρυπνίες και πηγές δακρύων καθάρισε την ψυχή του και έγινε σκεύος εκλεκτό του Παναγίου Πνεύματος και αξιώθηκε πολλές θεοφανείες.

 Λόγω όμως των πολλών επιδρομών των Τούρκων αναγκάστηκε να αφήση την ησυχία του και να έλθη στην Θεσσαλονίκη, χωρίς όμως να βγή από την ακρίβεια της αγίας του ζωής.

 Αφού καθάρισε, με την βοήθεια του Θεού και με πολλούς ασκητικούς κόπους, το σώμα και την ψυχή, δέχθηκε κατόπιν από θεϊκή πληροφορία και το μέγα της ιερωσύνης χάρισμα. Ετελούσε δε την ιερά Μυσταγωγία σαν ένας άλλος άγγελος, ώστε και μόνον όσοι τον έβλεπαν έπαιρναν κατάνυξι στις ψυχές τους. Αναδείχθηκε πνευματοφόρος πατήρ και έλαβε εξουσία κατά των δαιμόνων, το χάρισμα των θαυμάτων, και προέλεγε τα μέλλοντα. Με ένα λόγο ήταν στολισμένος με τα χαρίσματα και τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος.

 Το να αγωνιζόμαστε, αγαπητοί, για την αρετή είναι στην δική μας εξουσία, το δε να πέσουμε σε πειρασμούς δεν εξαρτάται από εμάς. Γι΄αυτό και χωρίς τους πειρασμούς τέλειοι δεν μπορούμε να γίνουμε, ούτε και φανερώνεται η πίστις μας προς τον Θεόν. Γι' αυτό πολύ ορθά λένε οι σοφοί τα θεία, μόνον όταν καλώς ανταμωθούν η πράξις και το πάθος, τότε τελειούται ο κατά Θεόν άνθρωπος. Επέτρεψε η πάνσοφος του Θεού Πρόνοια και ο μέγας και άγιος Γρηγόριος να πέση σε πολλούς πειρασμούς για να φανή στ' αλήθεια με όλους τους πειρασμούς τέλειος.

 Η πορεία του Αγίου προς τα άνω Βασίλεια ήταν ουρανομήκης. Με υπακοή, ταπείνωσι και άσκησι εγνώρισε έμπρακτα τις αρετές. Εμόρφωσε δηλαδή τον Χριστό στην καρδιά του. Στην έρημο όλον τον καιρό είχε ασχολία προσευχής και μέσα από την καρδιά του εκραύγαζε προς τον Χριστό «φώτισόν μου το σκότος». Δια μέσου του θεοδιδάκτου δρόμου, της νηστείας, της αγρυπνίας και της προσευχής και των ευαγγελικών αρετών έλαβε ουράνια χαρίσματα...

 Πολύ σωστά στο απολυτίκιο του Αγίου η Εκκλησία μας ομολογεί τον θείον Γρηγόριον «φωστήρα Ορθοδοξίας, Εκκλησίας στήριγμα και διδάσκαλον, κήρυκα της χάριτος».

 Για 23 ολόκληρα χρόνια δέχθηκε ο Άγιος πιστός δούλος του Θεού Γρηγόριος πολλές συκοφαντίες και την λύσσα του Σατανά...

 Αφού πείστηκε περισσότερο στην θεία ψήφο, ωδηγήθηκε στον αρχιερατικό θρόνο και άξιος έγινε ποιμένας της Εκκλησίας των Θεσσαλονικέων. Σαν αρχιερέας πρόσθεσε περισσότερους κόπους για τον Χριστόν, το Ευαγγέλιον και την Εκκλησία Του.

 Οι δυτικοί, Βαρλαάμ, Ακίνδυνος και λοιποί πολέμιοι του Αγίου Γρηγορίου έλεγαν ότι η θεία Χάρις είναι κτιστή, οπότε μένει ο άνθρωπος και ο κόσμος αμέτοχος στην θεία ζωή και χάρι.

 Πρέπει να αισθανώμεθα τον Άγιο Γρηγόριο μαζί με την Εκκλησία μας σαν κανόνα της Ορθοδόξου Θεολογίας και της χριστιανικής ζωής.

 Επί της βασιλείας Ανδρονίκου Δ' του Παλαιολόγου, που ήταν θερμός προστάτης της ευσεβείας, συγκροτήθηκε ιερά Σύνοδος στην οποία ήλθε και ο Βαρλαάμ και με κομπασμό και έπαρσι ανέφερε τα κακόδοξα του δόγματα και τις κατηγορίες του εναντίον των ευσεβών. Με θείο, όμως, Πνεύμα, αφού ενισχύθηκε ο μέγας Γρηγόριος και παίρνοντας δύναμι Θεού, εταπείνωσε το βλάσφημο και υπερήφανο στόμα του Βαρλαάμ, και με λόγους και συγγράμματα πύρινα τις κακοδοξίες του εχάλασε... Επίσης και τον διάδοχο του Βαρλαάμ Ακίνδυνον τον παρουσίασε στην Σύνοδο σαν Βαρλααμίτην...

 Μπροστά σε τρεις αυτοκράτορες και τρεις πατριάρχας και συνόδους ανέτρεψε, με λόγους και συγγράμματα θεόπνευστα, τις πλάνες και αιρετικές διδασκαλίες του Βαρλαάμ, Ακινδύνου και ομοφρόνων τους...

 Εκτός όλων αυτών ο Θεός, κατά τις ανεξιχνίαστες Του βουλές, τον έστειλε διδάσκαλο στην Ανατολή. Σαν υπέρμαχος της ευσεβείας, προσκλήθηκε στην Κων/πολι και σαν πρέσβυς για να ειρηνεύσει την Εκκλησίαν από τις συκοφαντίες του ασεβούς Βαρλαάμ...

 Ενώ όμως επήγαινε πιάστηκε από τους αγαρηνούς (Τούρκους) και ωδηγήθηκε αιχμάλωτος στην Ανατολή. Εκεί τον εκράτησαν ένα χρόνο, και τον έσερναν από τόπο σε τόπο και από πόλι σε πόλι, και σαν τέλειος αθλητής και διδάσκαλος του Χριστού εδίδασκε το Ευαγγέλιο του Χριστού άφοβα.

 Όσοι στέκονταν καλά στην πίστι τους στερέωνε περισσότερο και τους παρακινούσε να μένουν ακλόνητοι στην πίστι, τους δε κλονιζομένους τους εστερέωνε κατά σοφό τρόπο. Με όσους πάλι είχαν προδώσει την πίστι και περιέπαιζαν τα χριστιανικά δόγματα διαλεγόταν με θάρρος για την ένσαρκο οικονομία, την προσκύνησι του Τιμίου Σταυρού, των σεβασμίων εικόνων και για τον Μωάμεθ και άλλων πολλών ζητημάτων. Και άλλοι από τους παρόντας, οι καλοπροαίρετοι, τον εθαύμαζαν, άλλοι εμαίνονταν εναντίον του, οι οποίοι και ήθελαν να τον σκοτώσουν, αν δεν τους εμπόδιζε η ελπίδα της εξαγοράς του, οικονομία και αυτό της θείας Προνοίας, για την μεγάλη ωφέλεια της Εκκλησίας, όπως και έγινε. Τον ελευθέρωσαν κάποιοι φιλόχριστοι και επανήλθε στην ποίμνη του μάρτυς αναίμακτος με τα στίγματα του Χριστού στολισμένος...

 Μέσα μόνο στην αγία του Χριστού Ορθόδοξον Εκκλησία μπορούμε να γνωρίσουμε τον Θεό, όχι με την διάνοια η το συναίσθημα, αλλά με αγιοπνευματική εμπειρία μπορεί ο ζωντανός χριστιανός να έχη μετοχή στο φως, την ζωή και την δόξα της Αγίας Τριάδος. Εμείς οι άνθρωποι κοινωνούμε και ενωνόμαστε με τον Θεό δια μέσου των θείων ενεργειών του Θεού που είναι άκτιστες, ενώ η θεϊκή ουσία του Θεού είναι ακοινώνητος.

 Στην χρυσή αλυσίδα των μεγάλων διδασκάλων και Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας συναριθμήθηκε και ο μέγας Γρηγόριος ο Παλαμάς, ο οποίος και αναδείχθηκε ισάξιος των Αγίων Αθανασίου, Βασιλείου, Γρηγορίου, Χρυσοστόμου, Κυρίλλων, Μαξίμου, Δαμασκηνού, Φωτίου και Θεοδώρου Στουδίτου.

 Σπάνια έγινε τόσος αγώνας, τόση προπαγάνδα, τόση δυσφήμησι και κατασυκοφάντησι προσώπου, όσον εναντίον του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά. Και μέχρι σήμερα οι Δυτικοί διατηρούν στο Παρίσι αντιπαλαμική Σχολή δυσφημούντες τον Άγιο και την διδασκαλία του.

 Ο αυτοκράτωρ, ο πατριάρχης και οι συνοδικοί χαρακτήρισαν στο τέλος της Συνόδου τον Άγιον Γρηγόριον «Διδάσκαλον ευσεβείας, και κανόνα δογμάτων ιερών και στύλον της ορθής δόξης και πρόμαχον Εκκλησίας και βασιλείας ευσεβούς καύχημα».

 Οι απόψεις του, αποτελούν σύνοψι και έκφρασι της εμπειρίας και της παραδόσεως της Εκκλησίας. Το κλειδί της θεολογίας το κατείχε στ' αλήθεια ο θείος Γρηγόριος, επειδή είχαν διανοιγεί τα μάτια του από το Άγιο Πνεύμα.

 Εδίδασκε ότι ο Θεός δεν είναι μόνον αμέθεκτος αλλά και μεθεκτός. Την ουσία του Θεού ουδείς και ουδέποτε ούτε στον παρόντα ούτε στον μέλλοντα αιώνα θα ιδούμε, τις άκτιστες όμως ενέργειες του Θεού μπορούμε να κοινωνήσουμε, ημών θεουμένων, κάτω από κατάλληλες πνευματικές προϋποθέσεις. Αυτές δηλαδή αποτελούν το μέσον και την γέφυρα που συνδέει τον άκτιστο Θεό με τα κτίσματα. Άλλο είναι η ουσία του Θεού και άλλο οι θείες ενέργειές του.

Σύντομη μνημόνευσις των αρετών του.

α) Ήταν υπερβολικά πράος, αλλά γινόταν και γενναίος μαχητής όταν ο λόγος ήταν για τον Θεό και τα θεία.

β) Ήταν αρνητής της κακίας και ανεξίκακος.

γ) Είχε μεγάλη προθυμία στο να ανταμείβη, όσον ήταν δυνατό, με αγαθά όσους φάνηκαν προς αυτόν κακοί. 

Ορθόδοξος Φιλόθεος Μαρτυρία  - Εκδόσεις "Ορθόδοξος Κυψέλη"

Πηγή: www.impantokratoros.gr 

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ, 1296-14.11.1356

ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΜΑΣ ΜΠΑΚΑΛΙΑΡΟ ΠΑΣΤΟ ΤΗΝ 25η ΜΑΡΤΙΟΥ;

Ο παστός μπακαλιάρος (υγράλατος) εισηχθεί στην πατρίδα μας κατά τον 15ο αιώνα από τις παράκτιες χώρες της δυτικής Ευρώπης (Πορτογαλλία, Ισλανδία κ.λ.π.), την εποχή της τουρκοκρατίας.
Η μέθοδος παστώματος ήταν μία καλή λύση αποθήκευσης του ψαριού καθ' όλο το έτος εφόσον εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν ψυγεία.
Το αλάτισμα του μπακαλιάρου γίνεται αμέσως μετά την αλίευση του και εφόσον πρώτα τεμαχιστεί σε φιλέτα με ή χωρίς κόκαλα.
Μπορούμε να βρούμε στους καταψύκτες των καταστημάτων τροφίμων και μπακαλιάρο ξαρμυρισμένο.
Σύμφωνα με την νηστεία της Μεγάλης Σαρακοστής (πριν το Άγιο Πάσχα) η Ορθόδοξη Εκκλησία επιτρέπει την κατάλυση ιχθύος την ημέρα εορτής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου η οποία συμπίπτει με την εθνική μας εορτή της 25ης Μαρτίου.
Μία δεύτερη ημέρα κατάλυσης ιχθύος είναι αυτή της Κυριακής των Βαΐων.
Οι κάτοικοι των νησιών και των παραλιακών πόλεων έτρωγαν αυτή την ημέρα φρέσκα ψάρια εν αντιθέσει μα τους κατοίκους που ζούσαν  σε περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας και δεν μπορούσαν να προμηθευτούν φρέσκο ψάρι για την εορτή της 25ης Μαρτίου.
Έλυσαν αυτό το πρόβλημα του εθίμου με την αγορά παστού μπακαλιάρου.
Ήταν ένα ψάρι φθηνό, θρεπτικό και όλοι μπορούσαν να το προμηθευτούν από τα παντοπωλεία των πόλεων και των χωριών όπου κατοικούσαν.
Ο παστός μπακαλιάρος δεν επιτρέπεται να καταναλώνεται πολύ συχνά από άτομα με προβλήματα υψηλής πίεσης και γενικότερα με προβλήματα στο κυκλοφορικό.
Ο μπακαλιάρος και η γλώσσα είναι ψάρια με τα λιγότερα βλαβερά για τον οργανισμό μας λιπαρά. Είναι όμως πλούσια σε λιπαρά οξέα Ω3, τα οποία προστατεύουν την καρδιά και το κυκλοφορικό του οργανισμού μας.
Περιέχουν πρωτεΐνες, η οποίες ενισχύουν την  μυική μάζα του σώματος.
Στην σημερινή εποχή ο καταναλωτής μπορεί να βρει στην αγορά φρέσκα ψάρια για το τραπέζι του.
Πιο υγιεινά είναι τα ψάρια που αλιεύονται στην ανοιχτή θάλασσα εν συγκρίσει με τα ψάρια της ιχθυοκαλλιέργειας.
Vasileios

Χρονολόγιον τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821 1821 - 1829)

Χρονολόγιον τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως του 1821 (1821 - 1829) 1821 ·         Επανάσταση της Μάνης ·         Απελευθέρωση της Καλαμάτας ·         Ξεσηκωμός της Πάτρας ·         Πολιορκία της Γαστούνης ·         Πολιορκία των Σαλώνων ·         Πολιορκία του Λιδωρικίου ·         Μάχη του Μαλανδρίνου ·         Πολιορκία της Λιβαδειάς ·         Μάχη του Λεβιδίου ·         Μάχη της Αθήνας ·         Μάχη της Βλαχοκερασιάς ·         Ναυμαχία της Ερεσού ·         Μάχη του Κατσαρού ·         Μάχη του Λάλα ·         Μάχη του Λούλου ·         Μάχη των Ρουστίκων ·         Μάχη της Καλής Συκιάς ·         Σφαγή της Βυτίνας ·         Σφαγές στην Κωνσταντινούπολη (1821) ·         Σφαγές στη Σμύρνη (1821) ·         Σφαγές στα Μοσχονήσια και τις Κυδωνιές Μικράς Ασίας (1821) ·         Ολοκαύτωμα της Σαμοθράκης ·         Πολιορκία του Νεοκάστρου ·         Πολιορκία της Μονεμβασίας ·         Πολιορκία του Μπεκίου ·         Εξέγερση της Σωζόπολης ·         Μάχη του Μπαϊρακτάρη ·         Μάχη του Πατρατζικίου ·         Μάχη της Αλαμάνας ·         Μάχη του Γαλατσίου ·         Μάχη της Βογόρτσας ·         Μάχη στα Δερβίζιανα ·         Μάχη του Βαλτετσίου ·         Μάχη των Δολιανών ·         Μάχη του Αγίου Αθανασίου Καρύταινας ·         Πολιορκία της Αταλάντης ·         Πολιορκία της Μενδενίτσας ·         Πολιορκία των Αθηνών ·         Σφαγή της Θεσσαλονίκης ·         Μάχη του Σαλτικίου ·         Εξέγερση της Καλλίπολης ·         Μάχη του Βραχωρίου ·         Μάχη του Καβοφονιά ·         Μάχη στο Χάνι της Γραβιάς ·         Μάχη των Βρυσακίων ·         Μάχη της Ιερισσού ·         Μάχη του Δραγατσανίου ·         Μάχη της Θεσσαλονίκης ·         Μάχη της Ρεντίνας ·         Μάχη του Εγρί Μπουτζάκ ·         Μάχη των Βασιλικών Θεσσαλονίκης ·         Μάχη του Σκουλενίου ·         Μάχη των Βαριάδων ·         Μάχη του Σταυρού ·         Μάχη της Γράνας ·         Α΄ Εξέγερση της Θάσου ·         Ναυμαχία της Κεραμωτής ·         Μάχη των Βασιλικών Φθιώτιδας ·         Μάχη των Κομψάδων ·         Μάχη των Πέντε Πηγαδιών ·         Καταστροφή της Βοστίτσας ·         Καταστροφή του Γαλαξειδίου ·         Άλωση της Τριπολιτσάς ·         Μάχη της Μονής Σέκκου ·         Μάχη της Κασσάνδρας ·         Πολιορκία της Άρτας 1822 ·  Πολιορκία του Ακροκορίνθου  ·  Μάχη του Ρεθύμνου  ·  Μάχη των Χανιών  ·  Ναυμαχία της Πάτρας  ·  Μάχη του Γηροκομείου  ·  Πολιορκία της Πάτρας  ·  Μάχη στα Στύρα  ·  Μάχη του Δοβρά  ·  Μάχη της Βέροιας  ·  Μάχη του Οστρόβου  ·  Σφαγή της Χίου  ·  Καταστροφή της Νάουσας  ·  Μάχη του Κολινδρού  ·  Μάχη του Καστέλλου Ρεθύμνης  ·  Μάχη των Μελάμπων  ·  Μάχη της Καστανιάς Ημαθίας ·  Πυρπόληση Τουρκικής Ναυαρχίδας στη Χίο  ·  Άλωση της Ακρόπολης  ·  Β΄ Μάχη των Βρυσακίων  ·  Μάχη της Μηλιάς  ·  Μάχη της Μαλάξας  ·  Μάχη στο Κομπότι  ·  Μάχη της Πλάκας  ·  Μάχη του Πέτα  ·  Μάχη της Σπλάντζας  ·  Μάχη του Φαναρίου  ·  Άλωση του Ακροκορίνθου  ·  Μάχη των Δερβενακίων  ·  Μάχη του Αγιονορίου  ·  Μάχη της Κιάφας  ·  Μάχη στον Άγιο Σώστη  ·  Ναυμαχία των Σπετσών ·  Μάχη του Μαυρονόρους  ·  Ναυμαχία της Τενέδου  ·  Κατάληψη του Παλαμηδίου  ·  Πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου 1823 ·  Μάχη της Ακράτας  ·  Μάχη του Αγίου Βλασίου  ·  Μάχη στο Τρίκερι  ·  Γ΄ Μάχη των Βρυσακίων  ·  Μάχη του Παρνασσού  ·  Μάχη του Εβλιγιά Ρεθύμνης  ·  Άλωση της Αράχοβας  ·  Μάχη του Καρπενησίου (ή Κεφαλόβρυσου)  ·  Μάχη της Ίδης  ·  Μάχη της Καλιακούδας  ·  Μάχη της Καρύστου  ·  Καταστροφή του Μελιδονίου  ·  Μάχη της Γραμβούσας  ·  Ναυμαχία της Μυτιλήνης  ·  Ναυμαχία της Κρήτης  ·  Δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου 1824 ·  Καταστροφή της Κάσου  ·  Καταστροφή των Ψαρών  ·  Μάχη της Άμπλιανης  ·  Ναυμαχία της Σάμου  ·  Μάχη της Πανάσαρης  ·  Μάχη του Βουργαρελίου  ·  Ναυμαχία του Γέροντα  ·  Ναυμαχία της Αστυπάλαιας 1825 ·  Μάχη της Σχοινόλακκας  ·  Μάχη του Κρεμμυδίου  ·  Πτώση της Σφακτηρίας  ·  Πτώση του Νεοκάστρου  ·  Ναυμαχία της Μεθώνης  ·  Ναυμαχία της Άνδρου  ·  Τρίτη πολιορκία του Μεσολογγίου  ·  Μάχη στο Μανιάκι  ·  Μάχη του Βαρυπέτρου  ·  Ναυμαχία του Καφηρέα  ·  Μάχη της Τραμπάλας  ·  Μάχη των Μύλων  ·  Μάχη στα Τρίκορφα  ·  Ναυμαχία της Αλεξάνδρειας  ·  Μάχη του Κακοσάλεσι ·  Εκστρατεία στο Λίβανο 1826 ·  Μάχη της Κλείσοβας  ·  Έξοδος του Μεσολογγίου  ·  Μάχη του Θριάσιου Πεδίου  ·  Ναυμαχία της Μυτιλήνης  ·  Μάχη της Βέργας  ·  Μάχη του Μεχμέταγα  ·  Πολιορκία της Βαρνάκοβας  ·  Μάχη του Χαϊδαρίου  ·  Μάχη της Δόμβραινας  ·  Πολιορκία της Ακροπόλεως  ·  Μάχη της Αράχωβας  ·  Μάχη στο Τουρκοχώρι 1827 ·  Μάχη στο Δίστομο  ·  Μάχη του Καματερού  ·  Μάχη της Καστέλλας (Πειραιώς)  ·  Μάχη των Τριών Πύργων  ·  Μάχη στο Κερατσίνι  ·  Μάχη του Ανάλατου  ·  Πτώση της Ακρόπολης  ·  Μάχη στο Μέγα Σπήλαιο (1827)  ·  Μάχη της Καυκαριάς  ·  Ναυμαχία του Νεοκάστρου  ·  Ναυμαχία του Ναυαρίνου  ·  Ναυμαχία της Αγκάλης  ·  Εκστρατεία της Χίου 1828 ·  Πάταξη της πειρατείας στο Αιγαίο  ·  Β΄ Εξέγερση της Θάσου  ·  Ναυμαχία της Καβάλας  ·  Ναυμαχία του κάβο Μπαμπά  ·  Μάχη του Φραγκοκάστελλου  ·  Μάχη του Κόρακα  ·  Μάχη της Γραμμένης Οξυάς  ·  Μάχη της Τέρνοβας 1829 ·  Μάχη του Μαρτίνου  ·  Μάχη του Ανηφορήτου  ·  Πρώτη μάχη της Θήβας   ·  Δεύτερη μάχη της Θήβας   ·  Συμπλοκές Ωρωπού και Μενιδίου  ·  Παράδοση της Βόνιτσας  ·  Μάχη της Κορωνησίας  ·  Μάχη της Πέτρας

1.    ↑ Εντοπισμός αγνώστων έως σήμερα ιστορικών κειμένων
του εκ Μελάμπων οπλαρχηγού της Κρητικής επανάστασης
Νικόλαου Γ. Φωτάκη ( ή Καπετανάκη)