Η Οσία Μεθοδία της Κιμώλου – Εορτή της 5ης Οκτωβρίου

Ἡ Ὁσία Μεθοδία τῆς Κιµώλου

Γεννήθηκε στὸ νησὶ Κίµωλος στὶς 10 Νοεµβρίου 1865, ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς.

Ὁ πατέρας της ὀνοµαζόταν Ἰάκωβος Σάρδης καὶ ἡ µητέρα της Μαρία.

Εἶχαν τρεῖς γιοὺς καὶ πέντε θυγατέρες, ἀπὸ τὶς ὁποίες ἡ δεύτερη ἦταν ἡ Εἰρήνη, ἡ µετέπειτα Μεθοδία.

Ἡ Ἁγία ἀπὸ µικρὴ εἶχε κλίση πρὸς τὰ θεῖα καὶ πάντα σύχναζε στὴν Ἐκκλησία.

Ὅταν ἦλθε σὲ κατάλληλη ἡλικία, γιὰ νὰ µὴ λυπήσει τοὺς γονεῖς της, παντρεύτηκε ἕναν ναυτικὸ στὸ ἐπάγγελµα.

Ἂν καὶ παντρεµένη, ὁ ζῆλος της πρὸς τὴν ἐκκλησία παρέµεινε ἀµείωτος.

Κάποτε ὅµως ὁ ἄντρας της, σὲ κάποιο του ταξίδι, ναυάγησε κοντὰ στὴ Μικρὰ Ἀσία καὶ δὲν ξαναγύρισε στὴν Κίµωλο.

Τότε ἡ Εἰρήνη ἔγινε µοναχὴ στὸ ναὸ τῆς Παναγίας τῆς «Ὁδηγήτριας» στὴν Κίµωλο, ἀπὸ τὸν τότε Ἀρχιεπίσκοπο Σύρου Μεθόδιο µετονοµασθεῖσα ἀντὶ Εἰρήνης Μεθοδία.

Ἡ χαρά της ἦταν µεγάλη καὶ ἀκολούθησε τὰ εὐαγγελικὰ προστάγµατα τοῦ Κυρίου µὲ ὅλη της τὴν ψυχή.

Οἱ ἀσκητικοί της ἀγῶνες ἦταν µεγάλοι καὶ ἀποτελοῦσε ζωντανὸ παράδειγµα γιὰ ὅλους.

Ἡ φήµη τῆς µεγάλης της ἀρετῆς διαδόθηκε παντοῦ καὶ πλῆθος γυναικῶν πήγαιναν νὰ τὴν συναντήσουν, προκειµένου νὰ βροῦν πνευµατικὸ καταφύγιο καὶ λιµάνι ἀπὸ τὶς τρικυµίες τῆς ζωῆς.

 Ὁ λόγος τῆς ἁγίας ἦταν δροσιὰ καὶ ἴαµα στὶς ταλαιπωρηµένες ψυχές.

Ἐπίσης ἡ Μεθοδία, ἐκτὸς τῶν ἄλλων χαρισµάτων, ἀξιώθηκε ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ κάνει θαύµατα. Ἔτσι ἅγια ἀφοῦ ἔζησε σ΄ ὅλη της τὴ ζωή, ἀπεβίωσε εἰρηνικὰ τὴν Κυριακὴ 5 Ὀκτωβρίου 1908 σὲ ἡλικία 43 ἐτῶν.

Η Αγία Χαριτίνη ─ Εορτή της 5ης Οκτωβρίου

Ἡ Ἁγία Χαριτίνη

Ἦταν δούλη σὲ κάποιο πλούσιο σπιτικὸ καὶ ὁ ἀφέντης της ὀνοµαζόταν Κλαύδιος.

Ὅταν ὁ βασιλιὰς Δοµέτιος (290µ.Χ.) ἔµαθε ὅτι ἦταν χριστιανή, διέταξε τὸν κύριό της νὰ στείλει τὴ Χαριτίνη νὰ τὴν ἐξετάσει ὁ ἴδιος.

Ὁ Κλαύδιος λυπήθηκε τόσο πολύ, ὥστε φόρεσε τρίχινο φόρεµα, ὅπως συνήθιζαν τότε, καὶ θρηνοῦσε.

 Ἡ Χαριτίνη τὸν παρηγοροῦσε καὶ τοῦ ἔλεγε ὅτι δὲν πρέπει νὰ λυπᾶται, ἀλλὰ νὰ χαίρεται. Διότι καὶ ἂν ἀκόµα πεθάνει, θὰ ἀξιωθεῖ νὰ προσφέρει τὸν ἑαυτό της «θυσίαν δεκτήν, εὐάρεστον τῷ Θεῷ», δηλαδή, θυσία ποὺ δέχεται καὶ εὐχαριστεῖται µ΄ αὐτὴν ὁ Θεός.

Ὁ δὲ Κλαύδιος τῆς εἶπε νὰ τὸν θυµηθεῖ ὅταν πάει κοντὰ στὸν ἐπουράνιο Βασιλέα.

Ὅταν λοιπὸν τὴν ἔφεραν µπροστὰ στὸ βασιλιὰ Δοµέτιο, ὁµολόγησε µὲ θάῤῥος τὸ Χριστό. Τότε αὐτὸς ἔδωσε διαταγὴ καὶ τῆς ξύρισαν τὸ κεφάλι. Ἀλλὰ διὰ θαύµατος, ἀµέσως τὸ κεφάλι της ξαναγέµισε µαλλιά.

Ἔπειτα βάζουν τὸ κεφάλι της σὲ κάρβουνα ἀναµµένα καὶ χύνουν ἀπὸ πάνω ξύδι.

Κατόπιν καῖνε τὰ πλευρά της µὲ ἀναµµένες λαµπάδες, καὶ µὲ µία πέτρα στὸ λαιµὸ τὴν ῥίχνουν στὴ θάλασσα.

Ἀλλὰ καὶ πάλι ὁ Θεὸς τὴν ἔσωσε. Τότε διατάχθηκε νὰ πάει σὲ πορνεῖο.

Ἡ Χαριτίνη, ὅµως, προσευχήθηκε, καὶ ἡ ἁγνὴ ψυχή της παραδόθηκε πλέον στὸ ζωοδότη Θεό.

Ο ΑΓΙΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑΣ , Ο ΑΕΡΟΠΑΓΙΤΗΣ – Εορτή της 3ης Οκτωβρίου

Ὁ  Ἅγιος Διονύσιος Ἱεροµάρτυρας, ὁ Ἀρεοπαγίτης

Ἦταν διάσηµος ἀθηναῖος, φιλοσοφικότατος νοῦς καὶ µέλος τοῦ ἀνωτάτου δικαστηρίου.

Προσῆλθε στὸ χριστιανισµὸ τὸν πρῶτο αἰῶνα, διὰ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου (Πράξ. ιζ´ 34).

Μαρτύρησε στὰ χρόνια τοῦ αὐτοκράτορα Δοµετιανοῦ (81-96 µ.Χ.).

Στὸ Διονύσιο ἀποδίδονται καὶ ἀρκετὰ θεολογικὰ συγγράµµατα, ἀπὸ τὰ ὁποῖα παραθέτουµε σὲ µετάφραση ὁρισµένα λόγια του, σχετικὰ µὲ τὴν Ἁγιότητα, τὴν Βασιλεία καὶ τὴν Κυριότητα τοῦ Θεοῦ:

« Ἁγιότητα, λοιπόν, εἶναι κατὰ τὴν γνώµη µας ἡ καθαρότητα ἡ ἀσηµάδευτη ἀπὸ ὁποιοδήποτε µίασµα, ἡ πλήρης καὶ ὁλότελα ἄσπιλη. Βασιλεία εἶναι ἡ

τακτοποίηση κάθε ὁρίου, κάθε τάξης, κανονισµοῦ, κατάστασης. Κυριότητα δὲν εἶναι µόνο ἡ ὑπεροχὴ πάνω στοὺς χειρότερους, ἀλλὰ καὶ ἡ συνολικὴ τῶν καλῶν καὶ ἀγαθῶν καὶ πλήρης ὁλοκτησία, καθὼς καὶ ἡ ἀληθινὴ καὶ ἀµετάβλητη βεβαιότητα.

Γι᾿ αὐτὸ καὶ ἡ κυριότητα ἐτυµολογεῖται ἀπὸ τὸ «κῦρος» καὶ τὸ «κύριο» καὶ τὸ «κυριεύον».

Θεότητα εἶναι ἡ πρόνοια ποὺ θεᾶται τὰ πάντα καὶ µὲ τέλεια ἀγαθότητα «περιθέει» (περιέχει) καὶ συνέχει τὰ πάντα, τὰ γεµίζει µὲ τὸν ἑαυτό της καὶ ὑπερέχει ἀπὸ ὅλα ὅσα ἀπολαµβάνουν τὰ δῶρα τῆς προνοίας της». 
(Περισσότερες καὶ πιὸ συγκεκριµένες ἱστορικὲς πληροφορίες γιὰ τὴ ζωὴ τοῦ Ἁγίου Διονυσίου δὲν ἔχουµε πλὴν αὐτῶν τῶν λίγων ποὺ προαναφέραµε.

Τὰ ὑπόλοιπα ποὺ ἀναφέρουν ὁρισµένοι Συναξαριστὲς ἀνήκουν στὰ πλαίσια τῆς παραδόσεως καὶ µόνο).

ΑΓΊΑ ΔΆΜΑΡΙΣ Η ΑΘΗΝΑΊΑ ― Εορτή της 2ας Οκτωβρίου

Η Αγία Δάμαρις είναι η πρώτη Αθηναία, που μαζί με τον άγιο Διονύσιο Αρεοπαγίτη (βλέπε 3 Οκτωβρίου) πίστεψαν στο κήρυγμα του Αποστόλου Παύλου το 52 μ.Χ.

Το όνομά της αναφέρεται στις Πράξεις των Αποστόλων: «Τινὲς δὲ ἄνδρες κολληθέντες αὐτῷ ἐπίστευσαν, ἐν οἷς καὶ Διονύσιος ὁ Ἀρεοπαγίτης καὶ γυνὴ ὀνόματι Δάμαρις καὶ ἕτεροι σὺν αὐτοῖς». (Πράξ. ιζ΄ 34).

Το γεγονός ότι αναφέρεται ονομαστικά από τον Ευαγγελιστή Λουκά στις Πράξεις του υποδεικνύει ότι πρόκειται για αξιόλογη προσωπικότητα και για γυναίκα από ευγενή οικογένεια και με υψηλή κοινωνική θέση.

Είναι γεγονός ότι η χριστιανική κοινότητα των Αθηνών, αρχικά τουλάχιστον, στα χρόνια του Αποστόλου Παύλου, μόλις και διατηρούνταν ανάμεσα στον ειδωλολατρικό κόσμο των Αθηνών. Και είναι και πάλι γεγονός ότι ο Απόστολος Παύλος ουδέποτε επισκέφτηκε ξανά την Εκκλησία των Αθηνών. Ωστόσο η Εκκλησία με επίσκοπο το Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη, τον όποιο κατέστησε ο ίδιος ο Παύλος, εξακολουθούσε να υπάρχει και με τον καιρό να αναπτύσσεται. Σ' αυτόν συνέβαλε και η Δάμαρις.

Ήταν μια ιεραποστολική ψυχή η Αθηναία αυτή γυναίκα. Και ασκούσε την ιερή αυτή διακονία παντού, ιδιαίτερα ανάμεσα στον γυναικείο κόσμο. Και την ασκούσε με αμείωτο ζήλο και παλμό. Μαθήτρια του Αποστόλου Παύλου η Δάμαρις, μοχθούσε καθημερινά, όπως και ο Διδάσκαλος της, κηρύττοντας με όποιο τρόπο μπορούσε το ευαγγέλιο του Χριστού. Εξάλλου είναι σχεδόν βέβαιο ότι κάθε φορά που ο μεγάλος Απόστολος επισκεπτόταν την Εκκλησία της Κορίνθου, εκείνη πήγαινε σε συνάντησή του, για να γυρίζει στην Αθήνα πιο δυνατή και πιο φλογερή στην διακονία της.

Ακολουθία της συνέγραψε ο υμνογράφος πατήρ Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΗ – Εορτή της 2ας Οκτωβρίου

Ὁ Ἅγιος Κυπριανὸς ὁ Ἱεροµάρτυρας καὶ Ἰουστίνη ἡ Παρθένος  

Ἦταν εὐγενὴς πλούσιος καὶ φιλόσοφος ἀπὸ τὴν Καρχηδόνα τῆς Λιβύης, στὰ χρόνια τοῦ αὐτοκράτορα Δεκίου.

Στὴν Ἀντιόχεια, ἐξασκοῦσε ἄριστα τὴν µαγικὴ τέχνη. Κάποτε ὅµως, ἕνας εἰδωλολάτρης, ὁ Ἀγλαΐδας ἐρωτεύθηκε µία παρθένο κόρη, τὴν Ἰοῦστα.

Ἀλλὰ ἐπειδὴ ἡ χριστιανὴ κόρη δὲν ἀνταποκρινόταν στὶς ἁµαρτωλές του προτάσεις, αὐτὸς κατέφυγε στὸ µάγο Κυπριανό.

Μπροστὰ στὴ χριστιανικὴ σταθερότητα τῆς Ἴουστας, «µαγικῆς ἐµπαίγµατα κατέκειτο τέχνης, καὶ τῆς ἐπὶ φρονήσει ἀλαζονείας ἔλεγχος ἐφύβριστος».

Οἱ ἀπάτες, δηλαδή, τῆς µαγικῆς τέχνης τοῦ µάγου εἶχαν πέσει κάτω, ἀνίκανες νὰ κάνουν κακὸ στὴ χριστιανὴ κόρη.

Καὶ ἡ ἀλαζονεία τοῦ Κυπριανοῦ γιὰ τὴν µαγική του σοφία ἀποδείχθηκε γελοία.

Τότε, µπροστὰ στὸν ἐπίσκοπο Ἄνθιµο, ἔκαψε τὰ µαγικά του βιβλία καὶ βαπτίσθηκε χριστιανός.

Κατόπιν, ἔγινε ἱερέας καὶ ἀργότερα ἐπίσκοπος Καρχηδόνας.

Τὴ δὲ Ἰοῦστα χειροτόνησε διακόνισσα καὶ τὴν µετονόµασε σὲ Ἰουστίνη.

Στὴ διακονία τῆς Ἐκκλησίας, ὁ Κυπριανὸς ἔδειξε µεγάλο ἀποστολικὸ ζῆλο καὶ γι᾿ αὐτὸ ἐξορίστηκε ἀπὸ τὸ Δέκιο, µαζὶ µὲ τὴν Ἰουστίνη, στὴ Νικοµήδεια.

Ἐκεῖ ὁ ἡγεµόνας Κλαύδιος ἀποκεφάλισε τὸν Κυπριανὸ καὶ τὴν Ἰουστίνη.

Τὰ τίµια λείψανά τους οἱ χριστιανοὶ τὰ µετάφεραν στὴ Ῥώµη καὶ τὰ ἔθαψαν µὲ τιµὲς στὸν ἐπισηµότερο λόφο τῆς πόλης.

Ὁ δὲ Μιχαὴλ Ί. Γαλανός, στὸ ἔργο του «Οἱ Βίοι τῶν Ἁγίων» ἔχει διαφοροποιηµένο τὸν βίο τοῦ Ἁγίου Κυπριανοῦ, καὶ θεωρεῖ ἱστορικὲς ἀνακρίβειες ὅλα τὰ περὶ µαγείας, ποὺ ἀναφέρονται γιὰ τὸ πρόσωπο τοῦ συγκεκριµένου Ἁγίου.

Ὁ Ὅσιος Ῥωµανὸς ὁ µελῳδὸς ὁ ποιητὴς τῶν Κοντακίων – Εορτή της 1ης Οκτωβρίου

Ὁ Ὅσιος Ῥωµανὸς ὁ µελῳδὸς ὁ ποιητὴς τῶν Κοντακίων

Ὁ Γερµανὸς Κρουµβάχερ, πλέκει ἄξιο τὸ ἐγκώµιο τοῦ Ῥωµανοῦ. 

Ἡ κριτική, λέει, ἀνακήρυξε τὸν Ῥωµανὸ σὰν τὸν µεγαλύτερο ποιητὴ τοῦ Βυζαντινοῦ αἰῶνα, ἀληθινὸ Πίνδαρο αὐτοῦ. 

Κατεῖχε ἀνεξάντλητο πλοῦτο ἰδεῶν, ἀνυπέρβλητη πλαστικότητα φράσεως, µεστὴ καὶ δυνατὴ γλῶσσα, θησαυρὸ ἁρµονίας ποικίλων καὶ καλλιτεχνικῶν ῥυθµῶν. 

Δυστυχῶς, οἱ βιογραφικὲς πληροφορίες γιὰ τὸν Ῥωµανὸ εἶναι λιγοστές. 

Ἔζησε τὸν 6ο µ.Χ. αἰῶνα ἐπὶ βασιλέως Ἀναστασίου τοῦ Α´, καὶ ἄλλοι λένε τὸν 8ο αἰῶνα ἐπὶ Ἀναστασίου τοῦ Β´. 

Στὴν ἀρχὴ ἦταν διάκονος στὴν Ἐκκλησία τῆς Βηρυτοῦ. Ἀπὸ κεῖ πῆγε στὴν Κωνσταντινούπολη, ὅπου διέµενε στὰ κελιὰ τοῦ ναοῦ τῆς Θεοτόκου, ποὺ ἔκτισε κάποιος εὐσεβὴς χριστιανὸς ὀνόµατι Κῦρος. 

Σύµφωνα µὲ κάποια διήγηση, ὁ Ῥωµανὸς εἶχε µέτρια µόρφωση καὶ τὸ ποιητικό του τάλαντο ἦταν ἄγνωστο ἀκόµα καὶ σ᾿ αὐτὸν τὸν ἴδιο. 

Παρακολουθοῦσε ὅµως τακτικὰ τὶς κατανυκτικὲς ὁλονυκτίες στὸν ναὸ τῆς Παναγίας τῶν Βλαχερνῶν. 

Σὲ µία ἀπ᾿ αὐτὲς λοιπόν, γιορτὴ τῶν Χριστουγέννων, ἡ ψυχή του γέµισε τόση θερµὴ καὶ ἰσχυρὴ κατάνυξη, ὥστε ὅταν γύρισε στὸ κελί του, εἶδε σὲ ὄνειρο τὴν Θεοτόκο νὰ τοῦ δίνει ἕνα τόµο χαρτὶ γιὰ νὰ τὸν φάει. 

Ὁ Ῥωµανὸς ξύπνησε καὶ γεµάτος θεία ἔµπνευση συνέθεσε τὴν ἀθάνατη ᾠδὴ στὴ γέννηση τοῦ Χριστοῦ: «Ἡ παρθένος σήµερον τὸν ὑπερούσιον τίκτει». 

Ἀπὸ τὴν στιγµὴ ἐκείνη, ἡ ποιητικὴ αὐτὴ ἐπιφοίτηση παρέµεινε διαρκὴς καὶ πλούσια στὴ φαντασία καὶ τὴν καρδιὰ τοῦ Ῥωµανοῦ, ποὺ ἀναδείχτηκε ὁ γονιµότερος καὶ ἔξοχοτερος τῶν µελῳδῶν τῆς Ἐκκλησίας.

Οι προφητείες από ‘δω και πέρα είναι ειδήσεις, Θα τις βλέπουμε στην τηλεόραση και θα τις ακούμε στο ραδιόφωνο – Μόρφου Νεόφυτος

Απομαγνητοφωνημένο απόσπασμα από την Γ΄ πνευματικὴ σύναξη διαλόγου με τον Πανιερώτατο Μητροπολίτη Μόρφου κ. Νεόφυτο. Πραγματοποιήθηκε στις 22 Μαΐου, 2019 στὸ πλαίσιο τῶν ἐκδηλώσεων τοῦ ἱεροῦ ναοῦ Ἁγίων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης Ἰδαλίου, μὲ ἀφορμὴ τὴ μεταφορὰ στὸν ναὸ τῆς ἱερᾶς εἰκόνας Παναγίας τῆς «Ἐλαιωνίτισσας» ἀπὸ τὸν ἱερὸ ναὸ Ἁγίων Ἀποστόλων στὸ Ὅρος τῶν Ἐλαιῶν.

… Αυτό μας το έλεγε ένας ασκητής που ήταν στην Κρήτη άγνωστος στους πολλούς, ο γέροντας Θεόδωρος ο αγιοφαραγγίτης.  Αγιοφάραγγον στα Αστερούσια Όρη της Κρήτης. Εκοιμήθει πριν τρία χρόνια, Μεγάλη Εβδομάδα. Και μας έλεγεν, παιδιά μου, θα πίνετε τον καφέ σας και θα ακούσετε ότι οι Εβραίοι εχτύπησαν το πυρηνικόν πρόγραμμα της Περσίας. Τότε θα ξεκινήσουν τα Μεγάλα γεγονότα και την ίδιαν εποχήν ή λίγο πιο πριν θα «πέσει» ο Ερντογάν. 
Αυτά θα είναι τα σημεία που θα έχετε για να καταλάβετε ότι τα ¨Μεγάλα Γεγονότα¨ έρχονται.

Αντιλαμβάνομαι ότι τα μακρά γίνονται κοντά, πόσον κοντά δεν μπορούμε να ξέρουμε και ότι η μετάνοια και του πιο μικρού ανθρώπου, μπορεί τα γεγονότα να τους δώσει μιάν μικρή ώθηση προς τα πίσω για να δώσει χρόνο μετανοίας ο Φιλάνθρωπος Χριστός σε περισσότερους ανθρώπους στη γην.

Και ρώτησα αυτόν τον άνθρωπο του Θεού, του λέω, αδελφέ μου τι λες εσύ;

Και μου είπε, Δέσποτά μου είπαμεν πολλά  περί προφητειών.

Οι προφητείες πλέον ετελείωσαν, άκου τι μου είπε!!! Οι προφητείες από ‘δω και πέρα είναι ειδήσεις, οι προφητείες (μου λέει) πλέον είναι ειδήσεις. Θα τις βλέπουμε στην τηλεόραση και θα τις ακούμε στο ραδιόφωνο, τις προφητείες.

Το ζήτημα είναι να ξεκαθαρίσουμε, ποιες είναι αληθινές και ποιες είναι ψεύτικες. Λοιπόν… όσον αφορά τον τόπο μας θα «περάσουμε» ένα ¨Τριήμερον Εκφοβισμού¨, και δεν το περάσαμεν ακόμα, μερικοί ενόμιζαν ότι είναι που είναι να ‘ρθει το τρυπάνι των Τούρκων (για τις γεωτρήσεις εννοεί) … Από την άλλην όμως ενώ ξέρωμεν ότι τούτα θα γίνουν, βλέπομεν ότι ήδη αρχίσαν και γίνονται, η μετάνοια είναι μειωμένη, είναι το παράπονο της Παναγίας αυτό: 
«Εγώ Θέλω λέει να ανεβάσω την Ορθοδοξία, να την κάνω παγκόσμια φύση, σε όλη την οικουμένην και τι ζητώ, λίγη μετάνοιαν λέει, ένα ήμαρτον».

Και οι βουλευτές μας, όλων των κομμάτων, να κάνουν τέτοια νομοσχέδια; Αυτά τα νομοσχέδια τα αφύσικα που κάνουν οι βουλευτές και στην Ελλάδα και στη Κύπρον, μας είπε η γερόντισσα της Αττικής που είναι άνθρωπος με φως Χριστού ότι θα φέρουν θεομηνίες! Θα επαναστατήσει η φύσις! Θ’ ανοίγουν ξαφνικά μέσα στις πόλεις κρατήρες, θα βυθίζονται πολυκατοικίες! Θα γίνονται σεισμοί ασυνήθιστοι! Από τα αφύσικα τα οποία συμβαίνουν. Τώρα περισσότερες λεπτομέρειες δεν θέλω να πω για τα προφητικά.

Εμείς πρέπει ως Χριστιανοί ορθόδοξοι να βλέπουμε αυτά τα δύο σημεία που προανέφερα, την πτώση του Ερτογάν, τώρα… θα είναι πτώση πολιτική ή βιολογική … άλλοι λένε θα είναι το δεύτερο, άλλοι λένε θα είναι το πρώτο, εγώ δεν μπορώ να κάνω ερμηνεία σ’ αυτό αλλά θα είναι πτώση. Οι επόμενοι που θα μπουν ως πολιτικοί της Τουρκίας θα είναι τυχάρπαστοι δηλαδή, θα είναι άνθρωποι που δεν θα γνωρίζουν από πολιτική κι ενώ θα παν να διορθώσουν τα λάθη του Ερντογάν, την αλαζονεία του Ερντογάν, αυτοί θα κάνουν χειρότερα για την Τουρκία, θα κλείσουν τα στενά, πάνω του Βοσπόρου και οι φίλοι, οι ψευτόφιλοι οι Ρώσοι από φίλοι θα γίνουν οχθροί μέσα σε μία νύκτα και δεν θα μείνει πόλη της Τουρκίας που να μην βομβαρδιστεί. Απ’ αυτήν τη στιγμήν αρχίζει και η Κύπρος να έχει το δικό της μερτικόν στα παγκόσμια γεγονότα, και θα το έχει. Το ¨Τριήμερον του φόβου¨, αν θα γίνει επί Ερντογάν ή μετά, δεν το ξέρουμε αλλά θα το έχομε.

Και πρέπει να φοβηθούμε «Αρχή σοφίας, φόβος Κυρίου».

Πρέπει να φοβηθούμε για να γονατίσουμε, και το γονάτισμα και η προσευχή και η μετάνοια και τα δάκρυα θα φέρουν μεγάλες ευλογίες εις τον τόπο μας!

Μια μεγάλη ευλογία που θα έρθει και την επροφήτευσε ο Χατζηφλουρέντζος πριν το ’67, Θα ελευθερωθεί όλη η Κύπρος! Χωρίς πόλεμο! 
Μορεί να έχουμε τις ¨Τρεις Μέρες¨  κάποια γεγονότα αλλά δεν θα είναι πόλεμος, όπως το ’74. …

Δείτε ολόκληρη την ομιλία στο ακόλουθο βίντεο.

https://youtu.be/wYo98Pz1O4g

Σύλληψις τοῦ Τιµίου Προδρόµου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου

Ἔτσι προφήτευσε ὁ προφήτης Ἡσαΐας γιὰ τὸν Πρόδροµο τοῦ Κυρίου, Ἰωάννη: 

«Φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήµῳ, ἑτοιµάσατε τὴν ὀδὸν Κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ». 

Δηλαδή, φωνὴ ἀνθρώπου, ποὺ φωνάζει στὴν ἔρηµο καὶ λέει: Ἑτοιµάστε τὸ δρόµο, ἀπ᾿ ὅπου θὰ ἔλθει ὁ Κύριος σὲ σᾶς. 

Κάνετε ἴσιους καὶ ὁµαλοὺς τοὺς δρόµους, ἀπὸ τοὺς ὁποίους θὰ περάσει. 

Ξεριζῶστε, δηλαδή, ἀπὸ τὶς ψυχές σας τὰ ἀγκάθια τῶν ἁµαρτωλῶν παθῶν καὶ ρίξτε µακριὰ τὰ λιθάρια τοῦ ἐγωισµοῦ καὶ τῆς πώρωσης καὶ καθαρίστε µὲ µετάνοια τὸ ἐσωτερικό σας, γιὰ νὰ δεχθεῖ τὸν Κύριο. 

Ἡ φωνὴ αὐτή, ποὺ ἦταν ὁ Ἰωάννης, γεννήθηκε µὲ θαυµαστὸ τρόπο. 

Ὁ πατέρας του Ζαχαρίας ἦταν ἱερέας. 

Τὴν ὥρα τοῦ θυµιάµατος µέσα στὸ θυσιαστήριο, εἶδε ἄγγελο Κυρίου, ποὺ τοῦ ἀνήγγειλε, ὅτι θὰ ἀποκτοῦσε γιὸ καὶ θὰ ὀνοµαζόταν Ἰωάννης. 

Ὁ Ζαχαρίας σκίρτησε ἀπὸ χαρά, ἀλλὰ δυσπίστησε. 

Ἡ γυναῖκα του ἦταν στεῖρα καὶ γριά, πῶς θὰ γινόταν αὐτὸ ποῦ ἄκουγε; 

Τότε ὁ ἄγγελος τοῦ εἶπε ὅτι γιὰ νὰ τιµωρηθεῖ ἡ δυσπιστία του, µέχρι νὰ πραγµατοποιηθεῖ ἡ βουλὴ τοῦ Θεοῦ, αὐτὸς θὰ ἔµενε κωφάλαλος. 

Πράγµατι, ἡ Ἐλισάβετ συνέλαβε, καὶ µετὰ ἐννιὰ µῆνες ἔκανε γιό. 

Μετὰ ὀκτὼ ἡµέρες, στὴν περιτοµὴ τοῦ παιδιοῦ, οἱ συγγενεῖς θέλησαν νὰ τοῦ δώσουν τὸ ὄνοµα τοῦ πατέρα του, Ζαχαρία. 

Ὅµως, ὁ Ζαχαρίας, ἔγραψε ἐπάνω σὲ πινακίδιο τὸ ὄνοµα Ἰωάννης. 

Ἀµέσως δέ, λύθηκε ἡ γλῶσσα του, καὶ ἡ χαρὰ γιὰ ὅλους ἦταν µεγάλη.